| تعداد نشریات | 24 |
| تعداد شماره‌ها | 863 |
| تعداد مقالات | 7,715 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,772,179 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,819,038 |
مقاله کوتاه: غریب‌تر از طرز تازه (فراروی نیما در آفرینش یکی از شگردهای سبک هندی) | ||
| شعر پژوهی(بوستان ادب) | ||
| مقاله 7، دوره 17، شماره 2 - شماره پیاپی 64، شهریور 1404، صفحه 111-118 اصل مقاله (1.2 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله کوتاه | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22099/jba.2025.50464.4536 | ||
| نویسنده | ||
| مصطفی میردار رضایی* | ||
| استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه گیلان، رشت، ایران. | ||
| چکیده | ||
| شعر سبک هندی قلمرو معانی و مضامین غریب و اعجاب‌انگیز است و شاعران این طرز نیز برای آفرینش معانی بیگانه از هنرسازه-هایی خاص بهره می‌گیرند. نیما با شیفتگی و غور در مختصات سبک هندی، یکی از شگردهای مضمون‌ساز این طرز را، با اعمال تغییراتی، در ساحتی امروزی و با کارکردی متفاوت به‌کار می‌گیرد. جستار حاضر که به‌شیوه‌ی توصیفی ـ تحلیلی نوشته شده‌است، می-کوشد تا نشان دهد که نیما علاوه بر بهره‌گیری رایج از یکی از هنرسازهی سبک هندی، به دستیاری خلاقیت‌های فردی خود، گونهای متمایز از این شگرد را ارائه کند که سوای کارکرد سابق، ساخت و ساحتی نو و دیگرگونه نیز دارد. نتایج این جستار نشان می‌دهد که نیما برای آفرینش شگرد «کنایهی استعاری ـ ایهامی» با جانشین کردنِ «نماد» به‌جای مستعارلهی که در معنای حقیقی خودش به‌کار می-رفته، غریب‌تر از سیره‌ی شاعران طرز تازه عمل‌کرده و از سنت آن‌ها فراروی کند؛ چراکه ساخت جدید او یک بُعد (نماد) بیشتر از گونه‌ی سبک هندی آن دارد و همین سبب عمیق‌تر و متسع‌شدن قلمرو مفهومی شعر او می‌شود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| نیما؛ سبک هندی؛ نماد؛ «کنایهی استعاری ـ ایهامی» | ||
|
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
| مراجع | ||
|
آرینپور، یحیی. (1357) از صبا تا نیما. ج 2. تهران: چاپخانهی سپهر.
بیدل دهلوی. (1386) گزیدهی غزلیات بیدل. بهکوشش محمدکاظم کاظمی، تهران: عرفان.
پورنامداریان، تقی. (1377) خانهام ابری است: شعر نیما از سنت تا تجدد. تهران: سروش.
حقجو، سیاوش. (1390) «سبک هندی و استعارهی ایهامی کنایه». بهار ادب، سال 4، شمارهی 1، صص 79-96.
حقجو، سیاوش؛ میرداررضایی، مصطفی. (1393) «گونهای کنایهی آمیغی در غزل صائب». فنون ادبی، سال ششم، شمارهی 2، صص 69-84. https://doi.org/20.1001.1.20088027.1393.6.2.8.0
رنجبر، جواد؛ نجاتی، داود. (1392). «جلوههای نمادین شب در شعر نیما و نازکالملائکه». پژوهشهای نقد ادبی و سبکشناسی، شمارهی 3، صص 89-111. https://sanad.iau.ir/journal/lit/Article/518862?jid=518862
ریخته‌گران، محمدرضا. (1389) پدیدارشناسی، هنر، مدرنیته. تهران: ساقی.
صائب تبریزی. (1371) دیوان. بهکوشش محمد قهرمان، تهران: علمی و فرهنگی.
غلامی، مجاهد. (1396) «رویکردهای شعر معاصر به سبک هندی». فنون ادبی، سال 9، شمارهی 3، صص 79-92.
https://doi.org/10.22108/LIAR.2018.94197.0
فتوحی، محمود. (1395) بلاغت تصویر. تهران: سخن.
فلاحی، زیبا. (1387) «نیما و سبک هندی؛ چالش یا آشتی». زبان و ادب، دورهی 12، شمارهی 37، صص 107-133.
https://doi.org/10.22054/LTR.2008.6466
کیانوش، محمود. (1389) رمزها و رازهای نیما یوشیج. تهران: قطره.
مسعودی، مجتبی (1373) میتراود مهتاب: یادمان نیما یوشیج. تهران: ارغنون.
میرداررضایی، مصطفی. (1397) فرآیند تکوین و تکامل تصویر از سبک خراسانی تا سبک عراقی با تکیه بر شگردهای ترکیبی. پایان‌نامه‌ی دکتری دانشگاه مازندران.
ـــــــــــــــــــــ. (1399). «استعاره به توان دو در گونهای هنرسازهی ترکیبی». زیباییشناسی ادبی، دورهی 11، شمارهی 45، صص 67-94. https://journals.iau.ir/article_679727.html
یوشیج، نیما. (1385) دربارهی هنر و شعر و شاعری. بهکوشش سیروس طاهباز، تهران: نگاه.
ـــــــــــ. (1388) مجموعهی کامل اشعار نیما یوشیج. بهکوشش سیروس طاهباز، تهران: نگاه.
Spiegelberg, H. (1978). The phenomenological movement: A historical introduction. The Hague, Netherlands: Martinus Nijhoff. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 154 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 50 |
||
