قرآن مبین. (1386). ترجمه و توضیح و تفسیر: علیاکبر طاهریقزوینی، تهران: قلم.
آرمسترانگ، کارن. (1385). تاریخ خداباوری سیر تحول مفهوم خدا. ترجمهی بهاءالدین خرمشاهی و بهزاد سالکی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
ابراهیمیدینانی، غلامحسین. (1381). اسما و صفات حق. تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
ابنخلدون. (1359). مقدمهی ابن خلدون. ترجمهی محمد پروین گنابادی، تهران: بنگاه نشر و ترجمه.
ابنسینا، حسین. (1434). الشفاء: الالهیات. مراجعه و تصویر: ابراهیم بیومی مدکور، قاهره: دارالفکر العربی.
ــــــــــــــ (1400). رسائل ابنسینا. ج2، قم: بیدار.
ــــــــــــــ (1383). دانشنامهی علایی الهیات. مصحح: محمد معین، همدان: دانشگاه بوعلیسینا.
ابنفارس، احمدبنفارس. (1404ق). معجم مقاییساللغه. محقق: هارون عبدالسلام محمد، قم: مرکز نشر، مکتبه الإعلام الإسلامی.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ (1411ق). الابانهعناصولالدیانه. تحقیق: بشیر محمد عیون، طائف: دارالمؤیّد.
افلاطون. (1380). دورهی آثار افلاطون. ج2، ترجمهی محمدحسن لطفی، تهران: خوارزمی.
پاشایی فخری، کامران؛ یانس، ندا. (1400). «واکاوی محتوایی و ساختاری رؤیت خدا در اشعار عطار نیشابوری». مطالعات علوم ادبی اسلامی، سال 6، شمارهی 2 (22)، صص 125-141.
التفتازانی، سعد الدین مسعود بن عمر. (بیتا). شرح العقائد النسفیه. بیروت: دارالکتب العلمیه.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ. (۱۴۰۹ق). شرح المقاصد فی علم الکلام. تحقیق: عبدالرحمن عمیره، ج 1 و 2، بیروت: عالم الکتب.
جرجانی، سیدشریفعلیبنمحمد. (1417ق). شرح المواقف. ج 1 و 2 و 8، تحقیق: عبدالرحمن عمیره، بیروت: دارالجیل.
ــــــــــــــــــــــــــــــــ (1306). التعریفات. مصر: المنشاه بالجمالیه.
جوینی، عبد الملک بن عبدالله. (۱۴۲۰ق). العقیده النظامیه فی الأرکان الإسلامیه. بیروت: دارالکتب العلمیه.
حلبی، علیاصغر. (1392). تاریخ علم کلام در ایران و جهان اسلام. تهران: اساطیر.
ریتر، هلموت. (1388). دریای جان، سیری در آراء و احوال شیخ فریدالدین عطار نیشابوری. ج1، ترجمهی عباس زریاب خویی و مهرآفاق بایبوردی، تهران: الهدی.
سمعانی، شهابالدیناحمد. (1368). روحالأرواح فی شرح اسما الملک الفتّاح. به اهتمام و تصحیح نجیب مایل هروی، تهران: علمی و فرهنگی.
شمیسا، سیروس. (1395). یادداشتهای حافظ. تهران: میترا.
شهرستانی، محمدبنعبدالکریم. (1421ق). الملل و النحل. ج1، بیروت: دارالمعرفه.
صدرالدین شیرازی. (1981). الحکمه المتعالیه فی الأسفار العقلیه الأربعه، ج1، قم: منشورات دارالمصطفى.
طباطبایی، سیدمحمدحسین. (1393ق). المیزان فى تفسیر القرآن. بیروت: مؤسسه العلمی للمطبوعات.
عطار، فریدالدینمحمدبنابراهیم. (1351). الهینامه. تصحیح: فؤاد روحانی، تهران: زوار.
ــــــــــــــــــــــــــــــ (1356(2536)). منطقالطیر. تصحیح سیدصادق گوهرین، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
ــــــــــــــــــــــــــــــ (1386الف). مصیبتنامه. تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران: سخن.
ــــــــــــــــــــــــــــــ (1386ب). تذکرهالاولیاء. تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران: سخن.
غنی، قاسم. (1340). بحث در آثار و افکار و احوال حافظ. تهران: زوار.
فخررازی، محمد بن عمرالخطیب الرازی. (1396ق). شرح اسماالله الحسنیالرازی. تعلیقات: طه عبدالرؤوف سعد، قاهره: مکتبه الکلیاتالأزهریه.
قاضی، عبدالجباربناحمد. (1416ق). شرحالاصولالخمسه. تحقیق: عبدالکریم عثمان، قاهره: مکتبه وهب.
قشیری، عبدالکریمبنهوازن. (1388). رسالهی قشریه. ترجمهی ابوعلیحسنبناحمدعثمانی، با تصحیحات بدیعالزمان فروزانفر، تهران: علمی و فرهنگی.
کلینی، محمد بن یعقوب. (۱۴۰۷ق). الکافی. تحقیق علیاکبر غفاری، تهران: دارالکتب الإسلامیه.
لاهیجی، عبدالرزاق. (1383). گوهر مراد. تصحیح مؤسسه امام صادق(ع)، مقدمهنویس: زینالعابدین قربانیلاهیجی، قم: سایه.
مجلسی، محمدباقر. (۱۴۰۳ق). بحارالانوار. بیروت: احیاءالتراث العربی.
مصطفوی، مسلم؛ مؤذنی، علیمحمد. (1395). «بازتاب تمثیلی و لفظی اسمای الهی در آثار عطار».
تحقیقات تعلیمی و غنایی زبان و ادبیات فارسی، شماره27، 101-118.
https://ensani.ir/fa/article/468569
معین، محمد. (1388). فرهنگ فارسی معین، به اهتمام: عزیزاله علیزاده و محمود نامنی. دوره شش جلدی، تهران: انتشاران نامن.
هوردرن، ویلیام. (1368). راهنمای الهیات پروتستان. ترجمه طاطهووس میکائیلیان، تهران: علمی و فرهنگی.