
تعداد نشریات | 24 |
تعداد شمارهها | 849 |
تعداد مقالات | 7,535 |
تعداد مشاهده مقاله | 13,280,218 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,517,613 |
همنامی و نقشهای مختلف تکواژ وابستة “-æ” در کردی ملکشاهی | ||
زبانشناسی و گویشهای ایرانی | ||
دوره 5، شماره 2، اسفند 1399، صفحه 269-293 اصل مقاله (1004.29 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22099/jill.2020.36747.1193 | ||
نویسندگان | ||
آمنه کریمی1؛ حبیب گوهری* 2؛ غلامحسین کریمی دوستان3 | ||
1دانشجوی دکتری زبانشناسی همگانی/ دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام، ایلام، ایران | ||
2استادیار زبانشناسی همگانی/ دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام، ایلام، ایران | ||
3استاد زبانشناسی همگانی/ دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
همنامی پدیدهای است که در آن مقولات مختلف زبانی با نقشها و معانی نامرتبط از صورتهای آوایی و نوشتاری یکسان برخوردار هستند. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقشهای مختلف تکواژ “-æ” در کردی ملکشاهی است. پیکرة زبانی این پژوهش با استفاده از مصاحبههای نیمهساختاریافته از سخنگویان کردی ملکشاهی به عنوان یکی از شهرستانهای مرکزی استان ایلام گردآوری شد. برای بررسی نقش فرآیند دستوریشدگی در ایجاد همنامی تکواژ “-æ” از اصول ارائهشده توسط هاپر (1996) و همچنین سازوکارهای معرفی شدة هاینه و همکاران (1991) بهره گرفته میشود. یافتههای مطالعه نشان داد که چند مقولة مستقل زبانی در کردی ملکشاهی به صورت تکواژ وابستة “-æ” بازنمایی میشوند. صورت مذکور ممکن است به عنوان پیبست، وند تصریفی و یا اشتقاقی در بافتهای مختلف واقع شود. این تکواژ به عنوان وندی تصریفی با نقش «نشانة معرفه» به اسم یا گروه اسمی متصل میشود. تکواژ وابستة“-æ” به صورت پیبستی و با نقش فعل ربطی و معین «است» نیز در کردی ملکشاهی بهکار برده میشود. تکواژ “-æ” همچنین صورت الحاقی دو حرف اضافة مستقل «در» و «به» در گونة مذکور است که به برخی افعال به عنوان میزبان متصل میشود. علاوه بر این کارکردها، این تکواژ صورت دو پسوند اشتقاقی کردی ملکشاهی است که در تولید ساخت نامآوا و اسم به کار برده میشود. هر یک از نمودهای “-æ” در طول سازوکار دستوریشدگی تحت تأثیر تغییرات آوایی، ساختواژی ، نحوی و معنایی قرار گرفتهاند و باعث ایجاد این همنامی شدهاند. | ||
کلیدواژهها | ||
تکواژ "-æ"؛ دستوریشدگی؛ کردی جنوبی؛ گونة ملکشاهی؛ همنامی | ||
مراجع | ||
اسحاقی، مهدیه. (1396). هم نامیِ یک حرف اضافه و یک ضمیر در گونة گفتاری کرمان. زبان و زبانشناسی، 13(25)، صص. 89-106. بیرجندی، احمد. (1381). شیوه آموزش املای زبان فارسی و نگارش. تهران: انتشارات مدرسه. شقاقی، ویدا. (1392). وند گروهی. زبان و زبانشناسی. 9(17)، صص. 1-26. حقبین، فریده و منصورهسادات فضلی. (1388). فعلهای معین در زبان فارسی و فرضیة فعل معین دوجزئی. زبانپژوهی، 1(1)، صص. 35-50. صفوی، کورش. (1387). درآمدی بر معنی شناسی. تهران: سورة مهر. کریمی، یادگار و الهه نجفی. (1396). ساخت الحاقی: توصیف و پیامدهای نظری. پژوهشهای زبانشناسی، 9(1)، 120-99. کلباسی، ایران. (1375) شناسه سوم شخص مفرد در مصادر فارسی. مجله فرهنگ (ویژه زبانشناسی)، 2(7)، صص. 27-35. کلباسی، ایران. (1384). وند زمان گذشته در لهجهها و گویشهای ایرانی. زبان و زبانشناسی، 1(1)، صص. 59-74. نغزگویکهن، مهرداد (1389) چگونگی شناسایی موارد دستوریشدگی. فصلنامه پژوهشهای زبان و ادبیات تطبیقی، 1(2)، صص. 149-165. Akhmedova, M. & A. Garayeva. (2015). General issues of homonymy in the persian language. Journal of Sustainable Development. 8(4), pp. 126-131. Anderson, S. R. (1992). A-morphous morphology. Cambridge: Cambridge University Press. Allan, K. (1986). Linguistic meaning. vol. 1. London: Routeledge. Baker, M. (1988). Incorporation: A theory of grammatical function changing. Chicago: University of Chicago Press. Booij, G. (2007). The grammar of words. 2nd ed. Oxford: Oxford University Press. Bussmann, H. (1996). Routledge dictionary of language and linguistics. London: Routledge. Cruse, D. A. (1986). Lexical semantics. Cambridge: Cambridge University Press. Crystal, D. (1992). An encyclopedic dictionary of language and languages. Cambridge, MA: Blackwell. Edmonds, C. J. (1955). Prepositions and personal affixes in southern Kurdish. Bulletin of the School of Oriented and African Studies, 17(3), pp. 490-502. Fattah, I. K. (2000). Les dialectes kurdes méridionaux: étude linguistique et dialectologique. Acta Iranica, 37, Leuven: Peeters. Fromkin, V., R. Radman, and N. Hyams, (2003). An introduction to language. 7th ed. USA: Heine, a part of Tomson Corporation. Geeraerts, D. (2010). Theories of lexical semantics. Oxford: Oxford University Press. Hartmann, R. and F. C. Stork (1976). Dictionary of language and linguistics. London: Applied Science Publishers Limited. Heine, B., Claudi, U., & Hünnemeyer, F. (1991). Grammaticalization: A conceptual framework. University of Chicago Press. Hopper, P. (1996). Some resent trends in grammaticalization. Annu. Rev. Anthropol. (25), pp. 217-236. Hopper, P J. & E. C. Traugott. (1993). Grammaticalization. Cambridge: Cambridge University press. Kroeger, Paul R. (2005). Analyzing grammar. Cambridge: Cambridge University Press. Izadi, M. (1992). The Kurds: a concise handbook. Washington, DC: Talor & Francis. Ladefoged, P. (2006). A Course in phonetics. USA: Thomson Wadsworth. Lehmann, C. (1982). Thoughts on grammaticalization: a programmatic Sketch. Vol. Ι. Arbetiten des kölner Universalien-Projekts, (48). Köln: Universtät Köln. Lyons, J. (1977). Semantics. (2 vols). Cambridge: Cambridge University Press. Lyons, J. (1982). Language and linguistics. Cambridge: Cambridge University Press. MacKenzie, D. N. (1961) Kurdish dialect studies, vol.1, London: Oxford University Press. Marantz, A. (1993). Implication of asymmetries in double object constructions. In Theoretical aspects of Bantu grammar. Edited by Sam A. Mchombo. pp. 113-150. Stanford: CSLI Publications. Meillet, A. (1958). L’évolution des forms grammaticales. Scientia (Rivista diScienza) 12 (26), pp. 130–148. Nebez, J. E. (1976). Towards a unified Kurdish language. National-union of the Kurdish students in Europe. Palmer, F. R. (1976). Semantics: A new outline. Cambridge: Cambridge University Press. Palmer, F. R. (1984). Semantics. Cambridge: Cambridge University Press. Pylkkänen, L., R. Llinás, & G. L. Murphy (2006). The representation of polysemy: MEG evidence. Journal of Cognitive Neuroscience, 18 (1), pp. 1-13. Pylkkänen, L. (2008). Introducing arguments. Cambridge Mass: MIT Press. Richards, J. C. and R. Schmidt. (2002). Longman dictionary of language teaching and applied linguistics. Essex: Pearson education Limited. Rodd, J. M., M. G. Gaskell, & W. D. Marslen-Wilson. (2002). Making sense of semantic ambiguity: semantic competition in lexical access. Journal of memory and language, (46), pp. 245-266. Salim, J. (2013). Homonymy in Jordanian colloquial Arabic: A semantic investigation. English language and literature studies, 3 (3). pp. 69-67. Watkins, F. C., W. B. Dillingham, and J. Hiers. (2001). Practical English handbook. 11th ed. Boston: Houghton Mifflin Company. Wegener, Ph. (1885). Untersuchungen über die Grundfragen des Sprachlebens. Halle: Niemeyer. Yule, G. (2006). The study of language. 3th ed. Cambridge: Cambridge University Press. Zwicky, A. M. and G. Pullum. (1983). Cliticization vs. inflection: English n’t. Language, (59), pp. 502-513. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 973 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 382 |