زبان دین از دیدگاه ملاصدرا و قاضی سعید قمی

1. ابراهیمی دینانی، غلام­حسین، (1375)، اسماء و صفات حق تعالی، تهران: اهل قلم.

2. ــــــــــــــــــــــــ ، (1382)، ماجرای فکر فلسفی در جهان اسلام، تهران: طرح نو.

3. باربور، ایان، (1374)، علم و دین، بهاءالدین خرمشاهی، چ دوم، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.

4. پترسون، مایکل و دیگران، (1377)، عقل و اعتقاد دینی، ترجمه‌ی احمد نراقی و ابراهیم سلطانی، چ دوم، تهران: طرح نو.

5. حسن‌زاده آملی، حسن، (1374)، قرآن، عرفان و برهان از هم جدایی ندارند، چ دوم، تهران: انتشارات قیام.

6. حسنی، سیده معصومه، (1379)، زبان دین در مفاتیح الغیب ملاصدرا، پایان نامه‌ی کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی.

7. صدرالدین شیرازی، (1363)، مفاتیح الغیب، محمد خواجوی، تهران: مولی.

8. ــــــــــــــــــ ، (1363)، مفاتیح الغیب، تصحیح محمد خواجوی، تهران: مؤسسه­ی مطالعات و تحقیقات فرهنگی.

9. ــــــــــــــــــ ، (بی‌تا)، الأسفار الاربعه، قم: انتشارات دارالمعارف الاسلامیه.

10. ــــــــــــــــــ ، (1382)، الشواهد الربوبیه، تصحیح، تحقیق و مقدمه: مصطفی محقق داماد، تهران: بنیاد حکمت اسلامی صدرا.

11. طباطبایی، محمد حسین، (1370)، نهایه الحکمه، ترجمه و شرح علی شیروانی.

12. علی­زمانی، امیرعباس، (1381)، خدا، زبان، معنا، قم: انجمن معارف اسلامی ایران.

13. فراستخواه، مقصود، (1376)، زبان قرآن، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.

14. قاضی سعید محمد بن محمد مفید القمی، (1415 ق)، شرح توحید الصدوق، تصحیح نجفقلی حبیبی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات.

15. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ، (1362)، کلید بهشت، تصحیح سید محمد مشکوة، تهران: الزهراء.

16. مکدرموت، مارتین، (1363)، اندیشه­های کلامی شیخ مفید، احمد آرام، تهران: مؤسسه‌ی مطالعات اسلامی دانشگاه مک گیل.

17. هادوی تهرانی، مهدی، (1377)، مبانی کلام اجتهاد در برداشت از  قرآن کریم، تهران: انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

18. هیک، جان، (1372)، فلسفه­ی دین، بهزاد سالکی، قم: انتشارات بین‌المللی الهدی.

19. Stiver, Dan, R., (1996), The Philosophy of Religious Language, London: Blackwell.