| تعداد نشریات | 24 |
| تعداد شماره‌ها | 851 |
| تعداد مقالات | 7,575 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,413,707 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,580,437 |
کاربرد نوروشهرسازی در طراحی شهری: ارزیابی تأثیرات پیچیدگی بصری بر پاسخ‌های عصب شناختی عابران پیاده | ||
| مطالعات طراحی شهری ایران | ||
| دوره 1، شماره 2، دی 1403، صفحه 243-268 اصل مقاله (3.26 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله مروری | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22099/iuds.2025.52288.1027 | ||
| نویسندگان | ||
| امیر شکیبامنش1؛ نرگس احمدپور* 2 | ||
| 1دانشیار گروه معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر ایران، تهران، ایران | ||
| 2دانشجوی دکتری شهرسازی، گروه معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر ایران، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| رشد شتابان شهرها در غیاب ضوابط کنترلی مؤثر، پاسخگویی شهرها به نیازهای شناختی و فیزیولوژیکی شهروندان را با بحران مواجه نموده است. نوروشهرسازی به‌عنوان رویکردی نوظهور، با ادغام شهرسازی، روان‌شناسی‌محیطی و عصب‌شناسی، به تحلیل بازخوردهای عصبی مغز نسبت به محیط‌های شهری می‌پردازد تا تعامل مثبت انسان و محیط بازسازی شود. در این میان پیچیدگی بصری بعنوان عاملی که عدم تعادل در آن مستقیما با فیزیولوژی انسان در ارتباط است، در چارچوب این رویکرد می‌تواند از منظری جدید مورد مطالعه قرارگیرد. پژوهش حاضر پس از بررسی مفهوم پیچیدگی بصری در طراحی‌شهری، به طیف بهینه پیچیدگی بصری پرداخته و به معرفی امکانات نوروشهرسازی در بررسی این فاکتور محیطی می‌پردازد. مطالعات اخیر در حوزه نوروشهرسازی نشان داده‌اند که رابطه میان وحدت و تنوع در محیط‌های شهری را می‌توان از طریق تحلیل سرعت پردازش عصبی داده‌های بصری بررسی کرد. شواهد تجربی حاکی از آن است که امواج بتا با میزان پیچیدگی فرم‌های فراکتال ارتباط مستقیم دارند؛ داده‌های حاصل از الکتروانسفالوگرافی (EEG) نشان می‌دهند که این ابزار می‌تواند به‌عنوان راهکاری مؤثر برای بررسی تجربیات شناختی مرتبط با وحدت و تنوع و همچنین سرعت پردازش عصبی به‌کار رود. علاوه بر این، نوسانات فرکانس تتا در نواحی پیشانی و بالای پیشانی با عملکردهای شناختی نظیر حافظه کاری، حافظه اپیزودیک و جهتیابی ارتباط معناداری دارند. افزایش دامنه فعالیت سیگنال‌های EEG اغلب بیانگر کاهش نمایانی عناصر محیطی است، در حالی که کاهش دامنه این سیگنال‌ها به افزایش نمایانی این عناصر اشاره دارد. در نهایت، محدودیت‌های فنی ابزارهای نقشه‌برداری عصبی در محیط‌های واقعی، از جمله حساسیت به نویزهای محیطی و حرکت، به‌عنوان چالش‌های اصلی شناسایی شده‌اند. به همین دلیل، استفاده از محیط‌های واقعیت مجازی (VR) به‌عنوان ابزاری نوین برای کنترل متغیرهای محیطی و کاهش اثر محدودیت‌های فنی پیشنهاد می‌شود. این رویکرد امکان دستکاری سیستماتیک متغیرهای مرتبط با پیچیدگی بصری و بهبود دقت در ثبت داده‌های عصبی را فراهم می‌آورد. | ||
تازه های تحقیق | ||
| ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| نوروشهرسازی؛ پیچیدگی بصری؛ امواج مغزی؛ نقشه‌برداری عصبی؛ واقعیت مجازی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 79 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 64 |
||