| تعداد نشریات | 24 |
| تعداد شماره‌ها | 851 |
| تعداد مقالات | 7,575 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,413,712 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,580,439 |
گونه‌شناسی و ساختار غزل-داستان‌های قلندری | ||
| شعر پژوهی(بوستان ادب) | ||
| مقاله 4، دوره 16، شماره 3 - شماره پیاپی 61، آذر 1403، صفحه 59-78 اصل مقاله (1.1 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22099/jba.2024.48560.4458 | ||
| نویسندگان | ||
| محمدکاظم بریدی اللامی1؛ محمدرضا صرفی* 2؛ علی اصغر یاری اصطهباناتی3 | ||
| 1دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید باهنر کرمان | ||
| 2استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه باهنر کرمان | ||
| 3استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید باهنر کرمان | ||
| چکیده | ||
| شاعران قلندری‌سرا به‌منظور بیان تجربه‌های شخصی خود از قالب غزل به شکل‌های مختلف استفاده کرده‌اند. یکی از گونه‌های غزل قلندری، شکل و ساختار داستانی دارد و شاعر با بهره‌گیری از تمام عناصر اصلی داستان، به بیان یکی از ماجراهایی پرداخته که برای خود یا پیر خانقاهی به وجود آمده و پس از ملاقات و گفت‌وگو با یار و معشوق، دچار تحول حال شده یا نگاه او به هستی تغییر یافته است. این نوع غزل، اغلب با الگوگیری از داستان حلاج یا پیر صنعان، بیانگر چگونگی تغییر تصوف و عرفان زاهدانه به تصوف و عرفان عاشقانه است. غزل-داستان قلندرانه گاه شکل مستقل دارد و یک غزل از ابتدا تا انتها به بیان داستان و نتیجه‌گیری از آن اختصاص یافته است و گاه برای تجسّم بخشیدن به یکی از اندیشه‌های اصلی عرفانی، به‌طریق اپیزودیک از میانه‌‌ی غزل آغاز می‌شود. این نوع غزل زبانی نمادین دارد، با نتیجه‌گیری و پایان بسته به اتمام می‌رسد و اغلب با زاویه‌‌ی دید اول شخص به بیان تجربه‌‌ی شخصی عارف می‌پردازد و در میانه‌‌ی داستان با استفاده از شگردهای کانون روایت، به گفته‌ی خود جنبه‌‌ی نمایشی می‌بخشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تصوف عاشقانه؛ شعر قلندری؛ غزل-داستان؛ قلندریه | ||
|
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
| مراجع | ||
|
اخوت، احمد. (1392). دستور زبان داستان. اصفهان: فردا.
انوری، حسن. (1374). صدای سخن عشق. تهران: سخن.
ایوتادیه، ژان. (1378). نقد ادبی در قرن بیستم. ترجمه‌‌ی مهشید نونهالی، تهران: نیلوفر.
بابک‌معین، مرتضی. (1398). «تحلیل چهار نظام فضایی با تکیه بر نظام‌های معنایی تعاملی اریک لاندوفسکی». جستارهای زبانی، دوره‌‌ی 10، شماره‌‌ی 5، صص 49-72.
بارت، رولان. (1370). عناصر نشانه‌شناسی. ترجمه‌‌ی مجید محمدی، تهران: الهدی.
برتنس، هانس. (1384). مبانی نظریه‌‌ی ادبی. ترجمه‌‌ی محمدرضا ابوالقاسمی، تهران: ماهی.
پرتویی‌راد، طیبه. (1398). «بررسی ظرفیت‌های نمایشی نهضت امام‌حسین (ع)». هنر عاشورا، به‌کوشش عباس افضلی ننیز، کرمان: دانشگاه شهید باهنر.
پناهی، مهین؛ حاجی‌حسینی، زهرا. (1392). «مضامین قلندرانه در غزلیات عطار». پژوهشنامه‌‌ی ادب غنایی، سال ۱۱، شماره‌‌ی 21، صص 49-64.
پورنامداریان، تقی. (1384). دیدار با سیمرغ. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
تودوروف، تزوتان. (1379). بوطیقای ساختارگرا. ترجمه‌‌ی محمد نبوی، تهران: آگاه.
چندلر، دانیل. (1386). مبانی نشانه‌شناسی. ترجمه‌‌ی مهدی پارسا، تهران: سوره‌‌ی مهر.
حافظ، شمس‌الدین محمد. (1368). دیوان. تصحیح محمد قزوینی و قاسم غنی، تهران: اساطیر.
حیدری، مریم. (1386). «بررسی ساختار روایی در غزل فارسی». زبان و ادب، شماره‌‌ی 31، بهار 1386، صص 24-38.
حیدری، مریم؛ آقابابایی‌خوزانی، زهرا. (1396). «شخصیت عاشق در غزل‌های روایی: آدم زیادی یا قهرمان بایرونی». شعرپژوهی(بوستان ادب)، سال۹،شماره‌‌ی۱، صص47-72.
خرمشاهی، بهاء‌الدین (1397). دانشنامه‌‌ی حافظ و حافظ‌پژوهی. 4 جلد، تهران: نخستان پارسی.
دزفولیان، کاظم؛ مولودی، فؤاد. ( 1389). «روایت‌شناسی تاریخ بیهقی». تاریخ ادبیات، شماره‌‌ی 3/61، صص 85-101.
دستغیب، عبدالعلی. (1390). «ساختار غزلیات سعدی». سعدی‌شناسی، دفتر چهاردهم ویژه‌‌ی غزل، صص 45-62.
دهخدا، علی‌اکبر و دیگران. لغتنامه. تهران: مؤسسه‌‌ی لغتنامه و دانشگاه تهران.
رجایی‌بخارایی، احمدعلی. (1364). فرهنگ اشعار حافظ. تهران: علمی.
روحانی، رضا؛ منصوری، احمدرضا. (1386). «غزل روایی و خاستگاه آن در شعر فارسی». پژوهش زبان و ادبیات فارسی، شماره‌‌ی 8، بهار و تابستان، صص 105-121.
ریتر، هلموت. (1388). دریای جان. ترجمه‌‌ی دکتر عباس زریاب‌خویی و مهرآفاق بایبوردی، تهران: بین‌المللی الهدی.
سنایی، ابوالمجد مجدودبن‌آدم. (1362). دیوان. تصحیح مدرس رضوی، تهران: کتابخانه‌ی سنایی.
شفیعی‌کدکنی، محمدرضا، (1386). قلندریه در تاریخ. تهران: سخن
شمیسا، سیروس. (1386). انواع ادبی. تهران: میترا.
صرفی، محمدرضا. (1386). «کانون روایت در مثنوی». پژوهش‌های ادبی، شماره‌‌ی 16، تابستان، صص137-159.
ـــــــــــــــــ.. (1388). «بررسی کارکردهای نمادین زمان در شعر عرفانی با تکیه بر دیوان حافظ». نشریه‌‌ی دانشکده‌‌ی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان، دوره‌‌ی جدید، شماره‌‌ی 25، صص 93-112.
طاهری، قدرت‌الله. (1382). «نقد و تحلیل ساختارگرایانه‌‌ی غزل-روایت‌های عطار». فرهنگ، سال 23، شماره‌ها‌‌ی 46 و 47، صص 191-216.
عبداللهیان، حمید. (1386). «داستان بیت؛ یک قالب داستانی تازه». پژوهش‌های ادبی، شماره‌‌ی 15، بهار، صص 111-124.
عراقی، فخرالدین. (1365). دیوان. تهران: گلشایی.
عطار، فریدالدین. (1384). دیوان. تصحیح تقی تفضلی، تهران: علمی و فرهنگی.
علی‌بیگی سرهالی، وحید؛ نوروزی، زینب. (1401). «بررسی مضامین قلندرانه در غزل‌های نظامی». تفسیر و تحلیل متون زبان و ادبیات فارسی (دهخدا)، دوره‌‌ی 14، شماره‌‌ی 51، بهار 1401، صص 238-267.
فرهنگی، سهیلا؛ حمیدی‌اصل، پگاه. (1397). «بررسی الگوهای روایت در غزل سعدی». پژوهشنامه‌‌ی ادب غنایی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، سال ۱۶، شماره‌‌ی 30، بهار و تابستان، صص 127-142.
کلیگز، مری. (1388). درسنامه‌‌ی نطریه‌‌ی ادبی. تهران: اختران، دات، کتاب آمه.
مدرسی، فاطمه؛ علی‌بیگی سرهالی، وحید. (1401). «رد پای مضامین قلندرانه در غزل‌های انوری». پژوهشنامه‌‌ی ادب غنایی، سال 20، شماره‌‌ی 38، صص 301-324.
مولوی، جلال‌الدین محمد. (1384). کلیات شمس. تصحیح بدیع‌الزمان فروزانفر، تهران: امیرکبیر.
میرصادقی، جمال. (1376). عناصر داستان. تهران: سخن.
میرصادقی، جمال؛ میرصادقی، میمنت. (1388). واژه‌نامه‌‌ی هنر داستان نویسی. تهران: کتاب مهناز.
نظامی، الیاس‌بن‌یوسف. (1380). دیوان قصاید و غزلیات نظامی. تصحیح سعید نفیسی، تهران: فروغی.
نوبل آندریوس، ویلیام، راهنمای نگارش گفتگو، ترجمه‌‌ی عباس اکبری، تهران: سروش.
وحدانی‌فر، امید؛ صرفی، محمدرضا؛ بصیری، محمدصادق. (1395). «تحلیل ساختاری غزل-روایت‌های سعدی». ادب و زبان، سال 19، شماره‌‌ی 39، صص 295-318. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 301 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 238 |
||
