| تعداد نشریات | 24 |
| تعداد شماره‌ها | 851 |
| تعداد مقالات | 7,575 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,413,708 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,580,438 |
تجلّی آوای مرغان به مثابه عنصر بلاغی و بوطیقایی در منتخب شعر پارسی بر مبنای نظریة زائوم | ||
| شعر پژوهی(بوستان ادب) | ||
| مقاله 2، دوره 15، شماره 4 - شماره پیاپی 58، اسفند 1402، صفحه 31-56 اصل مقاله (1.01 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22099/jba.2023.47312.4394 | ||
| نویسندگان | ||
| رویا بهادرانی باغبادرانی* 1؛ محسن محمدی فشارکی2 | ||
| 1استادیار زبان و ادبیات فارسی، واحد خمینی‌شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، خمینی‌شهر، اصفهان، ایران | ||
| 2دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان | ||
| چکیده | ||
| آفرینش صورخیال آوای مرغان (ایماژ) در ادب فارسی به سه صورت تجلی یافته است: اول ازطریق جاندارپنداری و نهادن کلام به زبان مرغان، دوم ازطریق حسی که صدای پرندگان به شاعر یا نویسنده می‌دهد و سوم بازتاب عینی صدای پرنده به‌عنوان یک عبارت کامل که این عبارت می‌تواند تقلید صدای مرغان یا تشابهی میان کلام انسانی و آواز پرنده باشد. دو وجه اخیر را می‌توان به‌عنوان صورت‌های بلاغی پوئتیک (بوطیقا) و رتوریکی آوای مرغان در نظر گرفت و به همین دلیل آن‌ها را برمبنای نظریهی بلاغی فرمالیسم زائوم یا همان زبان فرامعنا تحلیل کرد. ازسوی‌دیگر نظریهی گاستون باشلار که مبتنی بر تخیّل فشارسنجی (پنوماتیک صدا) است، می‌تواند راهنمای تحلیل ایماژیک آوای مرغان قرار گیرد. تحلیل پنوماتیک ذهنی آواز مرغان، بین فشارسنجی ذهنی صدای پرفشار کلاغ و آوای چهچهه‌‌ی کم‌فشار بلبل و نوای زیر چکاوک که برمبنای آن صور خیال مختلفی خلق می‌شود، تفاوت قائل است. این مقاله به تحلیل بلاغت آوای مرغان مبتنی بر مبانی بلاغت سنتی و بنیان‌های بلاغت جدید و مفهوم زائوم در نظریهی بلاغی فرمالیسم‌ها پرداخته است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ایماژ‌آوای مرغان؛ باشلار؛ پوئتیک؛ رتوریک؛ زائوم؛ فشارسنجی ذهنی (فرامعنا) | ||
|
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
| مراجع | ||
|
ارلیش، ویکتور. (1402). فرمالیسم روسی. ترجمهی مسعود شیربچه، تهران: نقش‌جهان.
اسفندیاری، علی. (1373). مجموعه کامل اشعار. تدوین سیروس، تهران: نگاه.
اسماعیلی، یاسین. (1396). «بررسی تعاریف و شکل‌‌های واژه بوطیقا». نقد کتاب ادبیات و هنر، سال 3، شمارهی 12، صص269-276.
باشلار، گاستون. (1400الف). هوا و رؤیا‌ها. ترجمهی مسعود‌شیربچّه، معظّم وطن‌خواه، تهران: نقش‌جهان.
ـــــــــــــــ. (1400ب). آب و رؤیا‌ها: ترجمهی مسعود شیربچّه، معظّم وطن‌خواه، تهران: نقش‌جهان.
براهنی، رضا. (1391). خطاب به پروانه‌ها. تهران: مرکز.
برتلس، یوگنی ادوارد بریچ. (1356). تصوف و ادبیات تصوف. ترجمهی سیروس ایزدی، تهران: امیرکبیر.
بقلی شیرازی، ابو‌محمدبن ابو‌نصربن روزبهان. (1360). شرح شطحیات. تصحیح و مقدمه از هانری کرین، تهران: طهوری.
بیابانی، احمدرضا و همکاران. (1395). «بررسی کارکردهای نام آوا در هشت کتاب سپهری». دانشگاه ادبیات وعلوم انسانی دانشگاه باهنر کرمان، دوره‌ی 19، شمارهی9، صص29-47.
تقی، شکوفه. (1387). دو بال خرد (عرفان و فلسفه در رساله‌الطیر، ابن سینا). تهران: مرکز.
تئودوروف، تزوتان. (1388). نظریهی ادبیات (متن‌هایی از فرمالیست‌های روسی). ترجمهی عاطفه طاهایی، تهران: اختران.
توللی، فریدون. (1376). شعله‌های کبود. تهران: سخن.
حسن‌لی، کاووس؛ اکبری، ابراهیم. (1386). «دوگانگی نگاه شاملو و سپهری به پدیده‌ای مشترک(پرنده-کلاغ)». پژوهش‌های ادب عرفانی دانشگاه اصفهان، دوره‌ی 1، شمارهی 2، صص67-82.
حافظ، شمس‌الدین محمد. (1397). دیوان. به‌کوشش خلیل خطیب‌رهبر، تهران: صفی‌علیشاه.
حیدری، حسن؛ رحیمی، یدالله. (1393). «زائوم در غزلیات شمس». عرفانیات در ادب فارسی، دوره‌ی 5، شمارهی 3، صص27-46.
داد، سیما. (1400). فرهنگ اصطلاحات ادبی. تهران: مروارید.
دلاشو، لوفلر. (1366). زبان رمزی قصه‌های پریوار. ترجمهی جلال ستاری، تهران: طوس.
ستاری، جلال. (1381). پژوهش در قصه سلیمان و بلقیس. تهران: مرکز.
سعدی، مشرف‌الدین. (1376). کلیات. به‌اهتمام محمدعلی فروغی، تهران: امیرکبیر.
سنایی، ابوالمجدمجدودبن‌آدم. (1362). دیوان سنایی‌غزنوی. به‌اهتمام محمد‌تقی مدرس‌رضوی، تهران: سنایی.
شاملو، احمد. (1377). از هوا و آینه‌ها. تهران: نگاه.
شاه‌نعمت‌الله ولی، امیر نورالدین. (1372). دیوان. به‌کوشش و حواشی م. درویشی، مقدمه‌ی سعید نفیسی، بی‌جا: کتاب فروشی محمدعلی.
شفیعی‌کدکنی، محمدرضا. (1376). هزاره‌دوم آهوی کوهی (پنج دفتر شعر). تهران: سخن.
ــــــــــــــــــــــــ (1391). رستاخیز کلمات. تهران: سخن.
شفیعیون، سعید. (1390). «شعربی‌معنا در ادبیات فارسی وانگلیسی (بررسی و مقایسه تزریق و چاراندرچا)». نقد ادبی، سال 4، شمارهی 15، صص165-186.
شیمل، آنه ماری. (1367). شکوه شمس. ترجمهی حسن لاهوتی و مقدمه‌ی سیدجلال‌الدین آشتیانی، تهران: علمی و فرهنگی.
زرین‌کوب، عبدالحسین. (1343). ترجمه فن شعرارسطو، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
عزیزی، احمد. (1375). کفش‌های مکاشفه. تهران: بین‌المللی المهدی.
عطار نیشابوری، فریدالدین محمد. (1341). دیوان. به‌اهتمام و تصحیح تقی تفضلی، تهران: علمی و فرهنگی.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1371). منطق الطیر. به‌اهتمام و تصحیح سیدصادق گوهرین، تهران: علمی و فرهنگی.
علیپور، پوران (صدیقه). (1394 ). «اثر ادبی در رخداد پیشامتن وپسامتن». پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال ۶، شمارهی 1، صص 185-266.
فتوحی، مهدی. (1393). «موسیقی و آوا در شعر امروز ایران».
فردوسی، ابوالقاسم. (1376). شاهنامه. ج6، به‌کوشش سعید حمیدیان، تهران: قطره.
فیض‌کاشانی، محمدمحسن.(1372). دیوان. تصحیح محمد پیمان، مقدمه‌ی سیدمحمدعلی صفیر، تهران: سنایی.
کسایی‌مروزی، ابواسحاق. (1368). زندگی، اندیشه و شعر. محمد‌امین‌ریاحی، تهران: علمی.
مولوی، جلال الدین محمد. (1378). کلیات شمس تبریزی. به کوشش نظام‌الدین نوری، ج۲، تهران: زمره.
ـــــــــــــــــــــــــ (1379). مثنوی معنوی. مقدمه، تصحیح محمد استعلامی، تهران: مهارت.
نظری، محمد‌کاظم؛ رحیمی، مهدی. (1400). «زائوم در ادبیات عامه برمبنای ادبیات عامه تربت جام». فرهنگ وادبیات عامه، دوره‌ی 9، شمارهی 38، صص183-219.
نیک‌منش، مهدی. (1383). «نمود «نام‌آوا» در شعر نیما». زبان و ادبیات دانشکده‌ی ادبیات و علوم انسانی مشهد، دوره‌ی 37، شمارهی3، صص 1-17.
وحشی‌بافقی، شمس‌الدین محمد. (1374). دیوان. مقدمه‌ی سعید نفیسی، حواشی و تعلیقات از م. درویش، تهران: جاویدان.
هدایت، صادق. (1381). خیام صادق. مقدمه و گردآورنده جهانگیر هدایت، تهران: چشمه.
همدانی، باباطاهر. (1346). دیوان باباطاهر. تصحیح وحید دستگردی، تهران: ابن‌سینا.
Erlich.Victor. (1980). Russian Formalism, Nitherlands. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 357 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 375 |
||
