| تعداد نشریات | 24 |
| تعداد شماره‌ها | 859 |
| تعداد مقالات | 7,646 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,578,124 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,684,696 |
مطالعه‌ی اسلوب‌های اقتباسی سه نمایشنامه‌ی شکرخدا گودرزی از متون کهن غیرداستانی برای نوجوانان | ||
| مجله علمی پژوهشی مطالعات ادبیات کودک دانشگاه شیراز | ||
| مقاله 4، دوره 15، شماره 1 - شماره پیاپی 29، شهریور 1403، صفحه 87-114 اصل مقاله (857.92 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22099/jcls.2023.46796.1976 | ||
| نویسندگان | ||
| ناصرقلی سارلی* 1؛ حبیب اله عباسی2؛ جمیله سنجری* 3؛ عصمت خوئینی قزلجه4؛ بهروز محمودی بختیاری5 | ||
| 1دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران | ||
| 2استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی | ||
| 3دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران | ||
| 4استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی | ||
| 5دانشیار دانشکده هنر دانشگاه تهران | ||
| چکیده | ||
| مطالعه‌ی اسلوب‌های اقتباسی سه نمایشنامه‌ی شکرخدا گودرزی از متون کهن غیرداستانی برای نوجوانان چکیده اقتباس یکی از روش‌های رایج در خلق آثار هنری، ادبی و نمایشی برای کودکان و نوجوانان است. یکی از منابع غنی برای اقتباس در زبان فارسی، متون کهن غیرداستانی است. شناخت اسلوب‌های اقتباس و تحلیل آثار نمایشی اقتباسی برمبنای این اسلوب‌ها می‌تواند در شناخت هنر نمایشی و کارکردهای روایی نمایش‌های اقتباسی یاریگر باشد. این جستار با روش تحلیلی‌توصیفی و با درنظرگرفتن تعاریف اقتباس و انواع آن و نیز باتوجه‌به ویژگی‌های رسانه‌ها از دید لیندا هاچن انجام شده است. با کاربست دیدگاه‌های نظری در تحلیل سه نمایشنامه‌ی «خواجه نظام‌الملک»، «خواجه نصیرالدین» و «سهروردی» نوشته‌ی شکرخدا گودرزی به این نتیجه رسیدیم که گودرزی از روش‌ها و تمهیدات هنری گوناگونی مانند کاربرد انواع اقتباس، ایجاد طرح و ساختار نمایشی در متون غیرداستانی، تغییر محتوا، زبان، لحن و موضوعات و ایجاد انواع ریتم در زبان و صحنه‌ها، حذف و افزودن شخصیت‌های جدید و تخیّلی به نمایش، کاربرد اشعار و تصنیف‌های ادب عامه بهره برده است. هریک از این روش‌ها و تمهیدات در روایت نمایش کارکردهایی زیبایی‌شناختی و هنری دارند و باعث جذابیت نمایش می‌شوند. نگارندگان این مقاله معتقدند که هرسه نمایشنامه‌ی اقتباسی بررسی‌شده، هم‌زمان دارای هر سه وجه اقتباسی گفتنی، نشان‌دادنی و تعاملی هستند و به‌تناوب از هر سه وجه برای روایت نمایش بهره می‌گیرند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اسلوب‌های اقتباس؛ تعاملی؛ گفتنی؛ متون غیرداستانی کهن؛ نشان‌دادنی؛ نمایشنامه؛ نوجوانان؛ ویژگی رسانه‌ها | ||
|
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
| مراجع | ||
|
پورشبانان، علیرضا. (1395). سینمای اقتباسی و ادبیات کلاسیک فارسی. تهران: سوره‌ی مهر.
جلالی‌پور، بهرام. (1396). گفتمان تئاتر: جستارهایی در باب نمایشنامه‌نویسی و نمایش. تهران: افراز.
ـــــــــــــــ. (1393). «اقتباسی برای درام کودکان و نوجوانان (با نگاهی نقادانه به برخی از نمایشنامه‌های موجود)». روشنان، شماره‌ی18، صص145-153.
جرجانی، شیخ عبدالقاهر. (1369). دلائل الاعجاز فی القرآن: اثری در نحو و فن بلاغت. ترجمه، تلخیص و تحلیل اشعار و شواهد: محمد رادمنش. مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.
ـــــــــــــــــــــــ. (1383). اسرارالبلاغه (با شرح احوال و آثار مؤلف به قلم مترجم کتاب). ترجمه‌ی جلیل تجلیل، چاپ پنجم با تجدیدنظر و اضافات، تهران: دانشگاه تهران.
جولایی، احمد. (1396). قابلیت‌های دراماتیک ادبیات کهن فارسی. تهران: فراز.
سنجری، جمیله؛ نقابی، عفت. (1397). «اقتباس و چند کاربرد». پنجمین همایش متن‌پژوهی ادبی نگاهی تازه به سبک‌شناسی، بلاغت و نقد ادبی، تهران.
صالحی‌ثابت، سامی. (1399). ده فرمان اقتباس. تهران: پیام چارسو.
کادن، جی.ای. (1386). فرهنگ ادبیات و نقد. ترجمه‌ی کاظم فیروزمند، تهران: شادگان.
گودرزی، شکرخدا. (1398الف). سهروردی. تهران: مهیستان.
ـــــــــــــــــ. (1398ب). خواجه‌نصیرالدین. تهران: مهیستان.
ـــــــــــــــــ. (1398ج). خواجه‌نظام‌الملک. تهران: مهیستان.
محمدی، محمدهادی؛ قائینی، زهره. (1382). تاریخ ادبیات کودکان. ج4، تهران: چیستا.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ. (1382). تاریخ ادبیات کودکان. ج7، تهران: چیستا.
هاچن، لیندا. (1396). نظریه‌ای در باب اقتباس. ترجمه‌ی مهسا خداکرمی، تهران: مرکز.
همایی، جلال‌الدین. (1389). فنون بلاغت و صناعات ادبی. تهران: اهورا.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 257 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 271 |
||
