| تعداد نشریات | 24 |
| تعداد شماره‌ها | 862 |
| تعداد مقالات | 7,675 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,669,368 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,743,851 |
تحلیل مؤلفه های نام شناسی اجتماعی و مفهوم سازی های فرهنگی نام افراد در میان گویشوران لر در ناحیۀ شمال و شمال شرق دزفول | ||
| زبانشناسی و گویش‌های ایرانی | ||
| مقاله 8، دوره 8، شماره 1، شهریور 1402، صفحه 133-153 اصل مقاله (1000.72 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22099/jill.2023.45214.1334 | ||
| نویسنده | ||
| عباس عشیری لیوسی* | ||
| دبیر زبان و ادبیات فارسی. آموزش و پرورش دزفول. | ||
| چکیده | ||
| نام های افراد به مثابه یک منبع غنی اطلاعاتی سرشار از مفهوم سازیهایی است که به کار تحقیق در تاریخ و فرهنگ، نحوۀ زیست و مختصات جغرافیایی و اقلیمی اقوام مختلف میآید. از این رو، نامهای افراد، شاخصی مهم برای ورود به یک جامعه و آشنایی با فرهنگ اقوام مختلف است. نگارنده در این پژوهش، با گردآوری پیکرهای از نامهای افراد در میان گویشوران «لر» در ناحیۀ شمال و شمال شرقی دزفول در پی استخراج و استنتاج سویه‌های فرهنگی این نامها برآمده است و از راه مصاحبه با گویشوران و تکیه بر شم زبانی خود و منابع کتابخانهای به توصیف و تحلیل نامها پرداخته است. آن‌چه که در میان پیکرۀ نامهای این ناحیه از منظر ساختواژی با سویۀ فرهنگی با بسامد بالایی مشاهده گردید، به کار رفتن واکه های i:/ u://e/ در پایان نامها برای تحبیب است. همچنین موضع گیریهای استعاری در نامها دیده می شود که همراه بار معنایی مثبت و منفی است و بازتاب موضع گفتمانی نامگذار در قبال پذیرندۀ نام است. بخشی از وجوه استعاری نامها نیز روایتگر مفهوم سازی های فرهنگی است که ریشه در باورها، جهان بینی ها و سبک زندگی افراد دارد. همچنین نامهای توتمی افراد که وجهی خاص از شیوه های اندیشیدن را باز می نمایاند قابل توجه است. به کار رفتن جای نام ها برای افراد نیز از شاخصه های مهم گویشوران این ناحیه است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| توتم؛ جای نام؛ گویشوران لر؛ مفهوم سازی های فرهنگی؛ نام شناسی زبان‌شناختی؛ نام‌شناسی اجتماعی | ||
|
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
| مراجع | ||
|
استروس، لوی (1394). توتمیسم. ترجمۀ مسعود راد. تهران: توس.
ارژنگ، غلامرضا (1393). دستور زبان فارسی امروز. تهران: قطره.
پورمظفری، داوود (1400) تحلیل صرفی و نحوی نامهای افراد در گویش لامردی. زبانشناسی و گویش‌های ایرانی، 6 (1)، صص. 291- 323.
خیامپور، عبدالرسول (1392). دستور زبان فارسی. تبریز: ستوده.
دانسی، مارسل (1397). مباحث اساسی زبانشناسی مردمشناسانه. ترجمة علیاکبر شیری. تهران: تمدن علمی.
راسخمهند، محمد (1398). مکاتب نوین زبانشناسی. تهران: آگه.
سامعی، حسین (1398). صرف در زبان فارسی. تهران: کتاب بهار.
شریفیان، فرزاد (1398). زبانشناسی فرهنگی: مفهومسازیهای فرهنگی و زبان. مترجمان طاهره احمدیپور، پریا رزمدیده، حامد مولایی. رفسنجان: انتشارات دانشگاه ولیعصر(عج).
صادقی، علیاشرف (1397). پسوندهای تحبیبی فارسی در دورۀ اسلامی (1). فرهنگنویسی، 13، صص. 41-3.
صادقی، علیاشرف (1398ب). پسوندهای تحبیبی فارسی در دورۀ اسلامی (3). فرهنگنویسی، 15، صص. 16-3.
صادقی، علیاشرف (1399). پسوندهای تحبیبی فارسی در دورۀ اسلامی (5). فرهنگنویسی، 17، صص. 3-22.
طباطبایی، علاءالدین (1398). ترکیب در زبان فارسی: بررسی ساختاری واژههای مرکب. تهران: کتاب بهار.
قنبری عدوی، عباس (1392). تأثیر مذهب بر نامگذاری مردم چَهارمَحال و بختیاری. دوفصلنامه فرهنگ و ادبیات عامه. (2)، صص. 83-107.
کلباسی، ایران (1371). ساخت اشتقاقی واژه در فارسی امروز. تهران: مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
کوچش، زولتان (1396). استعاره مقدمهای کاربردی. ترجمۀ جهانشاه میرزابیگی. تهران: آگاه.
گیرتس، کلیفورد (1399). تفسیر فرهنگها. ترجمۀ محسن ثلاثی. تهران: ثالث.
لیکاف، جرج و مارک جانسون (1395). استعارههایی که با آنها زندگی میکنیم. برگردان هاجر آقاابراهیمی. تهران: علم.
لازار، ژیلبر (1393). دستور زبان فارسی معاصر. ترجمۀ مهستی بحرینی. تهران: هرمس.
ماهوتیان، شهرزاد (1393). دستور زبان فارسی از دیدگاه ردهشناسی. ترجمۀ مهدی سمائی. تهران: مرکز.
مرادی طادی، محمدرضا (1397). جریان سیاستنامهنویسی در تاریخ: اندیشههای سیاسی سدۀ میانه. تهران: تمدن علمی.
ندیم، مصطفی (1384). نظام نامگذاری غیررسمی عامه در میان جزیرهنشینان قشم. نامۀ انسانشناسی، 4(7)، صص. 147-160.
هَمَوند، زَکی (1400). مکاتب نوین زبانشناسی: یک دورۀ فشرده. ترجمۀ سهند الهامی. تهران: مرکز.
Abdikhalikovna, K. F. (2020). Principles of Toponyms (Place Names) Classifications. International Journal of Multicultural and Multireligio Us Understanding. 7 (6). pp. 37-79. Evans, R. (1956). Nuer religion. Oxford at theclarendon press. Jurafsky, D. (1996). Universal tendencies in the semantics of the diminutive. Languag., 72. pp. 533-578. Kramsch, C. (1998). Language and culture. Oxford: Oxford University Press. Tent, J. & H. Slatyer (2009). Naming places on the ‘Southland’: European place-naming practices from1606 to 1803. Australian Historical Studies, 40 (1), pp. 5-31. Tent, J. (2015). Approaches to research in toponymy. names, 63 (2), pp 65-74. Zhao, F. Y. Fu, G. Luan, S. Zhang, J. Cai, J. Ding, Jiang, J. Qian, and Z. Xie (2020). Spatial-temporal characteristic analysis of ethnic toponyms based on spatial information entropy at the rural level in Northeast China. Entropy, 22 (4), p. 393. Zipf, G. K. (1949). Human behavior and the principle of least effort: An introduction to human ecology. Cambridge, Mass.: Addison-Wesley. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 425 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 351 |
||
