اکبری پابندی، سعید و همکاران. (1400). تحلیل گفتمان مسلط در غزلیات حافظ بر مبنای وجوه چالشی-استدلالی نظریهی کنش گفتار». تفسیر و تحلیل متون زبان و ادبیات فارسی(دهخدا)، دورهی 13، پیاپی 48، صص 253-287.
انوری، حسن؛ احمدی گیوی، حسن. (1368). دستور زبان فارسی. تهران: فاطمی.
پایمرد، منصور. (1398). زندگی حافظ شیرازی (بر پایهی اشعار نشانهدار تاریخی دیوان). تهران: خاموش.
تلخابی، مهری. (1399). «تحلیل گفتمان عرفانی حافظ در جدال با هژمونی تصوف براساس نظریهی تحلیل گفتمان انتقادی». عرفان اسلامی، دورهی 17، شمارهی 65، صص 244-272.
جاوید، هاشم. (1375). حافظ جاوید: شرح دشواریهای ابیات و غزلیات دیوان حافظ. تهران: فرزان روز.
حافظ، شمسالدین محمد. (1362). دیوان حافظ. تصحیح پرویز ناتل خانلری، تهران: خوارزمی.
ـــــــــــــــــــــــــ (1390) دیوان حافظ. بهاهتمام محمد قزوینی و قاسم غنی، تهران: زوار.
حصوری، علی. (1387). حافظ از نگاهی دیگر. تهران: چشمه.
حقی، مریم. (1397). «تهدید و ضمانت نمایشی در آیینهای فولکلوریک». فرهنگ و ادبیات عامه، سال 6، شمارهی 23، آذر و دی، صص 61-82.
حمیدیان، سعید. (1392). شرح شوق. تهران: قطره.
خرمشاهی، بهاءالدین. (1365). «حافظ و رند و رندی». کیهان فرهنگی، شمارهی 36، اسفند، صص 34-37.
دریفوس، هیوبرت؛ رابینو، پل. (1389). میشل فوکو: فراسوی ساختارگرایی و هرمنوتیک. ترجمهی حسین بشیریه، تهران: نشر نی.
دهخدا، علیاکبر. (1373). لغتنامه دهخدا. تهران: روزنه.
زرقانی، مهدی؛ اخلاقی، الهام. (1391). «تحلیل ژانر شطح بر اساس نظریهی کنش گفتار». ادبیات عرفانی دانشگاه الزهرا،سال ۳، شمارهی 6، بهار و تابستان، صص 61-80.
سرل، جان. (1385). افعال گفتاری. ترجمهی محمدعلی عبداللهی، قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
شفقی، مریم. (1391). «کنشگفتاری «وعده» و «وعده در گفتمان سیاسی». جستارهای زبانی، سال 4، شمارهی 2، پیاپی 14، تابستان، صص 141-158.
شمیسا، سیروس. (1389). معانی. تهران: میترا.
صدیقیان، مهیندخت. (1366). فرهنگ واژهنمای حافظ. تهران: امیرکبیر.
صفوی، کوروش. (1384). فرهنگ توصیفی معنیشناسی. تهران: فرهنگ معاصر.
فتوحیرودمعجنی، محمود. (1393). «واسوخت در شعر فارسی». نامهی فرهنگستان، سال ۲، شمارهی 3، پاییز و زمستان، صص 7-33.
کاشانی، عزالدین. (1376). مصباح الهدایه و مفتاح الکفایه. تصحیح جلالالدین همایی، تهران: هما.
لاینز، جان. (1383). مقدمهای بر معناشناسی زبانشناختی. تهران: گام نو.
Yule, George. (1996). Pragmatics. Oxford university press. New York.