تصحیح و شرح بیتی از دیوان حافظ بر اساس مستندات متنی و شگردهای بلاغی

قرآن کریم. (۱۳۸۶). ترجمه‌ی بهاءالدین خرمشاهی، تهران: دوستان.

آشوری، داریوش. (۱۳۸۱). عرفان و رندی در شعر حافظ. تهران: مرکز.

ابن‌الندیم، محمدبن اسحاق. (بی‌تا). الفهرست. بیروت: دارالمعرفه.

انصاری هروی، خواجه‌عبدالله. (۱۳۴۱). طبقات الصوفیه. تصحیح عبدالحی حبیبی، بی‌جا‌: بی‌نا.

استعلامی، محمد. (1388). درس حافظ. تهران: سخن.

حافظ، شمس‌الدین محمد. (‌1372). دیوان حافظ. به تصحیح جلالی نائینی و نورانی وصال، تهران: سخن/ نقره.

ـــــــــــــــــــــــــ (‌1375). دیوان حافظ. به تصحیح و توضیح پرویز ناتل خانلری، ج 2، تهران: خوارزمی.

ـــــــــــــــــــــــــ (1378). قرائت‌گزینی انتقادی. به‌کوشش‌ هاشم جاوید و بهاءالدین خرمشاهی، تهران: فرزان روز.

ـــــــــــــــــــــــــ (‌1385). دیوان حافظ. تصحیح رشید عیوضی، تهران: امیرکبیر.

ـــــــــــــــــــــــــ (‌1387‌). دیوان حافظ. به‌تصحیح قزوینی و غنی، ‌به‌کوشش جربزه‌دار، تهران: اساطیر.

ـــــــــــــــــــــــــ (‌1388). دیوان حافظ. به تصحیح سلیم نیساری، تهران: سخن.

ـــــــــــــــــــــــــ (‌1390). حافظ به سعی سایه. تهران: کارنامه.

ـــــــــــــــــــــــــ (1394). دیوان حافظ. کهن‌ترین نسخه‌ی شناخته‌شده‌ی کامل، کتابت 801 هجری، دست‌نویس شماره‌ی 5194 کتابخانه‌ی نور عثمانیه‌ی استانبول، نسخه‌برگردان، به‌کوشش بهروز ایمانی، تهران: میراث مکتوب.

حمیدیان، سعید. (1395). شرح شوق. تهران: قطره.

دهخدا، علی‌اکبر. (۱۳۳۸). لغت‌نامه. تهران: چاپخانه‌ی دولتی ایران.

زرین‌کوب، عبدالحسین. (1389). کارنامه‌ی اسلام. تهران: امیرکبیر.

سودی، محمد. (1395). شرح غزل‌های حافظ. ج۱، ترجمه‌ی عصمت ستارزاده، تهران: نگاه.

شفیعی‌کدکنی، محمدرضا. (1397). این کیمیای هستی. ج1، تهران: سخن

شمیسا، سیروس. (1383). نگاهی تازه به بدیع. تهران: میترا.

شهاب‌الدین شیرازی، عبدالله. (711هـ). تاریخ وصاف الحضره. به خط مولف، ج4، میکرو فیلم شماره‌ی 2819 کتابخانه‌ی مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران.

طوسی، خواجه نصیرالدین. (۱۳۴۶). اخلاق ناصری. تصحیح و حواشی از ادیب تهرانی، بی‌جا: جاویدان.

عیوضی، رشید. (‌1384). حافظ برتر کدام است؟. تهران: امیرکبیر.

غزالی، امام‌محمد. (۱۳۸۱). کیمیای سعادت. به‌تصحیح احمد آرام، ج ۲، تهران: گنجینه.

فردوسی، ابوالقاسم. (1398). شاهنامه. تصحیح جلال خالقی مطلق، ج 1، تهران: سخن.

کیکاوس بن‌اسکندر. (1387). قابوس‌نامه. تصحیح غلامحسین یوسفی، تهران: علمی و فرهنگی.

مرتضوی، منوچهر. (۱۳۸۲). مکتب حافظ. تبریز: ستوده.

میبدی، رشیدالدین. (1361). کشف‌الاسرار و عده‌الابرار. تصحیح علی‌اصغر حکمت، ج2 و ج 8، تهران: امیرکبیر.

نصر، حسین. (1393). علم و تمدن در اسلام. ترجمه‌ی احمد آرام، تهران: علمی و فرهنگی.

نیساری، سلیم. (1385). دفتر دگرسانی‌ها در غزل‌های حافظ. ج۱، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

وصاف‌الحضره، شهاب‌الدین عبدالله. (1388). تاریخ وصاف‌الحضره. تصحیح علیرضا حاجیان‌نژاد، ج4، تهران: دانشگاه تهران.

هروی، حسین‌علی. (1392). شرح غزل‌های حافظ. ج1، تهران: نشر نو.

یاحقی، محمدجعفر. (1372). فرهنگنامه‌ی قرآنی. مشهد: آستان قدس رضوی

معصومی‌همدانی، حسین. (1381). «جام عدل/ تأملی در معنای بیتی از حافظ». دانش، دوره‌ی 103، صص 18-30.