ابراهیمیشاهد، جعفر. (1387). بازنویسی داستانهای مثنوی برای نوجوانان.
دورهی 4 جلدی، تهران: پیدایش.
اخوت، احمد. (1371). دستور زبان داستان. اصفهان: فردا.
اخوت، فرزانه. (1383). «نگاهی به بازنویسی مثنوی معنوی برای کودک و نوجوان». همایش بینالمللی اندیشههای مولانا جلال الدین، صص 396- 417.
اسکولز، رابرت. (1383). درآمدی بر ساختارگرایی در ادبیات. ترجمهی فرزانه طاهری، تهران: آگاه.
بارت، رولان. (1387). درآمدی بر تحلیل ساختاری روایت. ترجمهی محمد راغب، تهران: رخداد نو.
پاینده، حسین. (1394). گشودن رمان: رمان ایران در پرتو نظریه و نقد ادبی. تهران: مروارید.
پایور، جعفر. (1380). «بررسی چنددهه بازنویسی از مثنوی». کتاب ماه کودک و نوجوان، دورهی 5، شمارهی 1، پیاپی43، صص 16-22.
تودوروف، تزوتان. (1382). بوطیقای ساختارگرا. ترجمهی محمد نبوی، تهران: آگاه.
شجاعی، سیداسحاق. (1386). نردبان آفتاب (بازنویسی داستانهای مثنوی معنوی). دفتر اول، مشهد: بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی.
شعیری، حمیدرضا. (1388). «از نشانهی ساختارگرا تا نشانهمعناشناسی گفتمانی». نقد ادبی، سال 2، شمارهی 8، صص 33-51.
ــــــــــــــــــ. (1395). نشانه- معناشناسی ادبیات: نظریه و روش تحلیل گفتمان ادبی. تهران: دانشگاه تربیت مدرس.
عباسی، علی. (1391). «بررسی تطبیقی کارکرد روایی پیرنگ در دو روایت قدیم و جدید: خرگوش و شیر از مثنوی و و شیر درنده و خرگوش باهوش از قصههای شیرین مثنوی مولوی». تاریخ ادبیات، دورهی 5، شمارهی 1، پیاپی70، صص 123–140.
عباسی، علی. (1393). روایتشناسی کاربردی. تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
قاسمی، شهین. (1398). «الگوهای نوین ساختارگرایی و روایتشناسی در تحلیل پیرنگ رمان ارمیا». زبان و ادب فارسی دانشگاه تبریز، دورهی 72، شمارهی 239، صص 75-101.
محمدی، محمدهادی. (1378). روششناسی نقد ادبیات کودکان. تهران: سروش.
محمدی، محمدهادی؛ عباسی، علی. (1381). صمد: ساختار یک اسطوره. تهران: چیستا.
نجفیبهزادی، سجاد؛ صفری، جهانگیر. (1394). «بررسی و تحلیل چند حکایت بازنویسیشده از مثنوی برای نوجوانان». کاوشنامه، سال 15، شمارهی 31، صص 71–101.
نفیسی، احمد. (1387). مثنوی به زبان ساده برای نوجوان. تهران: تهران.
وحدانیفر، امید. (1398). «بررسی پیرنگ حکایتهای بوستان سعدی». شعرپژوهی، دورهی 11، شمارهی 1، صص 153–174.
Genette, Gerard. (1972). Figures III. Ed. du Seuil. Paris: Seuil.