| تعداد نشریات | 24 |
| تعداد شماره‌ها | 851 |
| تعداد مقالات | 7,575 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,413,737 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,580,449 |
بررسی عوامل و نشانه‌های راوی اعتمادناپذیر در رمان نوجوان وقتی مژی گم شد و اثرگذاری آن بر عنصر غالب معرفت‌شناسانه | ||
| مجله علمی پژوهشی مطالعات ادبیات کودک دانشگاه شیراز | ||
| مقاله 4، دوره 13، شماره 2 - شماره پیاپی 26، اسفند 1401، صفحه 81-106 اصل مقاله (738.63 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22099/jcls.2022.40890.1885 | ||
| نویسندگان | ||
| مهدیه رحیمی نژاد* 1؛ ایوب مرادی2؛ مصطفی گرجی3؛ علی (پدرام) میرزایی4 | ||
| 1دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور ، تهران، ایران. | ||
| 2دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران | ||
| 3استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور ، تهران، ایران. | ||
| 4دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران. | ||
| چکیده | ||
| بررسی عوامل و نشانه‌های راوی اعتمادناپذیر در رمان نوجوان وقتی مژی گم شد و اثرگذاری آن بر عنصر غالب معرفت‌شناسانه مهدیه رحیمی‌نژاد* ایوب مرادی** مصطفی گرجی*** علی میرزایی**** چکیده وجود تکنیک‌های روایی و نکات فنی در متن، به‌ویژه متنی که برای مخاطبان کم‌سن نگاشته شده است، ضرورت نقد و بررسی متون را بیش‌ازپیش آشکار می‌کند. در این میان بررسی راوی اعتمادناپذیر در رمان نوجوان اهمیت بیشتری دارد؛ زیرا نویسنده قصد دارد با ایجاد تناقض و عدم قطعیت و تعلیق در متن با استفاده از راوی نامعتبر، خواننده‌ی نوجوان را از مخاطب پذیرای متن به منتقد آگاه تبدیل کند. این پژوهش با استفاده از شیوه‌ی توصیفی‌تحلیلی، به بررسی علل و شواهد اعتمادناپذیری راوی و تأثیرگذاری آن بر وجه معرفت‌شناسانه در رمان نوجوان وقتی مژی گم شد از حمیدرضا شاه‌آبادی می‌پردازد تا بدین وسیله با گره‌گشایی از تعلیقات و تناقضات موجود در متن، گامی در راستای افزایش توانایی خوانش انتقادی خوانندگان نوجوان بردارد. حاصل پژوهش نشان می‌دهد که از یک سو عواملی همچون کودک‌بودن، درگیری شخصی راوی در داستان و فاصله‌ی نگرشی راوی با شخصیت‌های داستان با نشانه‌های محتوایی مانند گزارش ناکافی دادن، تناقض میان واقعیت‌های داستانی و دیدگاه راوی و اعتراف‌های راوی به دروغ‌گویی خویش باعث کاهش اعتماد مخاطب در قبال راوی می‌شود و از سوی دیگر، این داستان که بیشتر به شناخت و کشف علل و عوامل حوادث داستان می‌پردازد، در بعد معرفت‌شناسانه برجسته‌تر است و راوی اعتمادناپذیر با تناقضاتی که در متن ایجاد می‌کند، وسیله‌ای است که این شناخت و معرفت را به چالش می‌کشد و آن را امری نسبی قلمداد می‌کند. * دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور mahdiyehrahiminezhad1361@gmail.com ** دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران ayoob.moradi@pnu.ac.ir (نویسنده‌ی مسئول) *** استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران gorjim111@yahoo.com **** دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران ali.pedrammirzaei@gmail.com تاریخ دریافت مقاله: 5/4/1400 تاریخ پذیرش مقاله: 3/3/1401 | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| حمیدرضا شاه‌آبادی؛ راوی اعتمادناپذیر؛ مخاطب نوجوان؛ معرفت‌شناسی؛ وقتی مژی گم شد | ||
|
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
| مراجع | ||
|
بامشکی، سمیرا. (1391). روایت‌شناسی داستان‌های مثنوی. تهران: هرمس.
پاینده، حسین. (1390). داستان کوتاه در ایران. ج3، تهران: نیلوفر.
پرینس، جرالد. (1391). روایت‌شناسی: شکل و کارکرد روایت. ترجمه‌ی محمد شهبا، تهران: مینوی خرد.
تودوروف، تزوتان. (1382). بوطیقای ساختارگرا. ترجمه‌ی محمد نبوی، تهران: آگاه.
تولان، مایکل. (1393). روایت‌شناسی درآمدی زبان‌شناختی-انتقادی. ترجمه‌ی سیدفاطمه علوی و فاطمه نعمتی، تهران: سمت.
جلالی‌پندری، یدالله؛ پاک‌ضمیر، صدیقه. (1390). «ساختار روایت در لالایی‌های ایرانی». مطالعات ادبیات کودک، شماره‌ی4، صص 1-32.
رشیدی، صفوراالسادات؛ یحیایی، محمد. (1392). «بررسی چگونگی زاویه‌ی دید و انواع راوی در داستان‌های خردسالان». نثرپژوهی ادب فارسی، دوره‌ی16، شماره‌ی33، صص133-151.
ریمون‌کنان، شلومیث. (1387). روایت داستانی: بوطیقای معاصر. ترجمه‌ی ابوالفضل حری، تهران: نیلوفر.
شاه‌آبادی، حمیدرضا. (1398). وقتی مژی گم شد. تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان.
عبداللهیان، فائقه؛ رضی، احمد. (1390). «عنصر روایت در ترانه‌های کودکانه‌ی مصطفی رحمان‌دوست». مطالعات ادبیات کودک، شماره‌ی4، صص 103-124.
قاسم‌زاده، سیدعلی؛ خدادادی، فضل‌الله. (1396). «عناصر ساختاری و معیارهای بازشناسی بی‌اعتباری راوی در روایت‌گری». روایت‌شناسی، شماره‌ی 1، صص 173-174.
لاج، دیوید. (1386). نظریه‌ی رمان: رمان پست‌مدرنیستی. گزینش و ترجمه‌ی حسین پاینده، تهران: نیلوفر.
لوته، یاکوب. (1388). مقدمه‌ای بر روایت در ادبیات و سینما. ترجمه‌ی امید نیک‌فرجام، تهران: مینوی خرد.
لینت‌ولت، ژپ. (1390). رساله‌ای در باب گونه‌شناسی روایت-نقطه‌ی دید. ترجمه‌ی علی عباسی و نصرت حجازی، تهران: علمی و فرهنگی.
مرادپور دزفولی، ندا؛ کامیاب، مرجان. (1394). «ایدئولوژی و گفتمان روایی در رمان نوجوان وقتی مژی گم شد». نهمین همایش بین‌المللی انجمن ترویج زبان و ادب فارسی ایران، صص 6988-7008.
مک‌هیل، برایان. (1383). «گذر از مدرنیسم به پسامدرنیسم در ادبیات داستانی». مدرنیسم و پسامدرنیسم در رمان (برایان مک‌هیل، لیندا هاچن، پتریشیا و...). گزینش و ترجمه‌ی حسین پاینده، تهران: نیلوفر.
ـــــــــــــ. (1392). داستان‌های پسامدرنیستی. ترجمه‌ی علی معصومی، تهران: ققنوس.
میرصادقی، جمال. (1387). راهنمای داستان‌نویسی. تهران: سخن.
Booth, W.C. (1983). The Rhetoric of Fiction. Chicago: University of Shicago Press.
Kenan, Rimmon. Shlomith. (2002). Narrative Fiction. Sccond Editicn. London and New York. Routledge.
Phelan, J. (2005). Living to tell about it: A rhetoric and ethics of character narration. Cornell University Press. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 456 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 408 |
||
