| تعداد نشریات | 24 |
| تعداد شماره‌ها | 852 |
| تعداد مقالات | 7,575 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,420,728 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,583,403 |
بررسی حکایت و منظومه‌ی بلوچی «باگین بَشکرد» و مقایسه‌ی آن با حکایت امیرنصر سامانی و قصیده‌ی «بوی جوی مولیان» رودکی | ||
| شعر پژوهی(بوستان ادب) | ||
| مقاله 5، دوره 14، شماره 3 - شماره پیاپی 53، آذر 1401، صفحه 121-150 اصل مقاله (902.98 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22099/jba.2022.42718.4193 | ||
| نویسنده | ||
| عبدالغفور جهاندیده* | ||
| دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار | ||
| چکیده | ||
داستانسرایی در ادبیات ایرانی سابقه‌ی دیرینی دارد و در این میان، اقوام ایرانی به‌ویژه بلوچها جایگاه خاصی دارند. ازجمله داستانهای مشهور در ادبیات بلوچی، ماجرای برانگیختن سیَدخان برای دیدار و وصال محبوب در هجران، به‌وسیله‌ی شاعر بلوچ، ابراهیمِ راسکی، است که شباهت زیادی به حکایت برانگیختن امیرنصر سامانی به‌وسیله‌ی رودکی برای بازگشت به بخارا دارد. ابراهیم راسکی سراینده‌ی منظومه‌ی «باگین بَشکرد» از شاعران برجسته‌ی ادبیات بلوچی در اواخر قرن سیزدهم هجری است. این منظومه سراسر در وصف دلدار و اسب خان و مسیر راهی است که خان آن را میپیماید. ابراهیم با منظومه‌ی خود، خان را برانگیخت تا به‌سرعت برای دیدار و وصال دلدار به شهر او برود و این منظومه ازاین‌جهت، با بوی جوی مولیان رودکی قابل‌تطبیق است. رودکی قصیده‌ی بوی جوی مولیان را در قرن سوم و ابراهیم راسکی منظومه‌ی باگین بَشکرد را در قرن سیزدهم هجری قمری سرودهاند. این پژوهش به روش توصیفی و تحلیل محتوا انجام شده است و نشان میدهد که سرایندگان دو منظومه در توصیف مناظر و شخصیتها و مسیر راه مهارت خاصی داشته‌اند. هدف اصلی تحقیق، معرفی داستان گمنام سیدخان و فاطمه و بیان همانندیهای آن با حکایت امیر نصر و قصیده‌ی بوی جوی مولیان رودکی است. خنیاگران بزرگ، نسل به نسل عامل ماندگاری منظومه‌ی باگین بشکرد بودهاند و آوازخوانان معاصر همچنان این منظومه را در مجالس بزم و موسیقی میخوانند. * دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار ajehandideh@yahoo.com تاریخ دریافت مقاله: 17/10/1400 تاریخ پذیرش مقاله: 27/1/1401 | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ابراهیم راسکی؛ ادبیات تطبیقی؛ بوی جوی مولیان؛ رودکی؛ شعر بلوچی | ||
|
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
| مراجع | ||
|
اخیانی جمیله. (1388). بزمآرایی در منظومههای داستانی تا پایان قرن ششم. تهران: سخن.
ایمانیان، حسین. (1396). «دو چکامهای که دو امیر را به وطن بازآورد». پژوهشهای ادبیات تطبیقی، دورهی 5، شماره‌ی 1، صص ۶۳-۴۴.
برقعی، محمد. (1336). سازمان حکومت محلی بِنت. تهران: مازیار.
تفضلی، احمد. (1367). «باربد یا پهلبد». نامواره‌ی دکتر محمود افشار. به‌کوشش ایرج افشار، تهران: بنیاد موقوفات دکتر محمد افشار.
جوانشیر، کریم. (1378). رستنیهای منطقه‌ی بشاگرد. تهران: دانشگاه تهران.
حافظ شیرازی. (1371). دیوان غزلیات شمسالدین خواجه حافظ شیرازی. به‌کوشش خلیل خطیب رهبر، تهران: صفی علیشاه.
دهقانیان، جواد؛ ملاحی، عایشه. (1392). «بررسی تطبیقی مضامین عاشقانه در آثار فریدون مشیری و نزار قبانی». ادبیات تطبیقی، دورهی 4، شماره‌ی 8، صص 89-117.
ذوالفقاری، حسن. (1396). «شیوههای اجرایی اشعار محلی در ایران». شعرپژوهی، سال9، شماره‌ی3، صص 69-92.
رودکی سمرقندی. (1399). سرودههای رودکی. به‌کوشش و پژوهش علی رواقی، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
ریاحی، محمدامین. (1374). گلگشت در شعر و اندیشه‌ی حافظ. تهران: علمی.
زرینکوب، عبدالحسین. (1372). با کاروان حله. تهران: علمی.
ــــــــــــــــــــــ. (1383). دفتر ایام. تهران: علمی.
شمیسا، سیروس. (1378). انواع ادبی. تهران: فردوس.
صفا، ذبیح‌الله. (1370). تاریخ ادبیات در ایران. ج1، تهران: فردوس.
محمدبن‌منوّر. (۱۳۷۶). اسرارالتوحید. تصحیح محمدرضا شفیعی‌کدکنی، تهران: آگاه.
مطهری، مرتضی. (1379). «درباره‌ی شعر و موسیقی». هنر دینی، شماره‌ی6، صص 15-46.
میرصادقی، مییمنت. (1385). واژه‌نامه‌ی هنر شاعری. تهران: کتاب مهناز.
نظامی عروضی. (1331). چهارمقاله. به‌کوشش محمد معین، تهران: کتابفروشی زوار.
نظری‌منظم، هادی. (1389). «ادبیات تطبیفی: تعریف و زمینههای پژوهش». ادبیات تطبیقی، دورهی ۱، شماره‌ی 2، صص 221-237. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,018 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 753 |
||
