ژست و استعلای سوژه در غزلی از مولانا

آگامبن، جورجو. (1395الف). وسایل بی‌هدف: یاد‌داشت‌هایی در باب سیاست. ترجمه‌ی امید مهرگان و صالح نجفی، تهران: چشمه.

ـــــــــــــــ. (1395ب). کودکی و تاریخ درباره­ی ویرانی تجربه. ترجمه­ی پویا ایمانی، تهران: مرکز.

ـــــــــــــــ. (1398الف). حرمت­شکنی‌ها. ترجمه­ی صالح نجفی و مراد فرهادپور، تهران: مرکز.

ـــــــــــــــ. (1398ب). زبان و مرگ در باب جایگاه منفیت. ترجمه­ی پویا ایمانی، تهران: مرکز.

بابک­معین، مرتضی. (1396). ابعاد گمشده­ی معنا در نشانه­شناسی روایی کلاسیک. تهران: علمی و فرهنگی.

برتنس، یوهانس. (1394). مبانی نظریه­ی ادبی. ترجمه­ی محمدرضا ابوالقاسمی، تهران: ماهی.

پورنامدریان، تقی. (1388). در سایه­ی آفتاب: شعر فارسی و ساخت­شکنی در شعر مولوی. تهران: سخن.

چخوف، میخائیل. (1398). بازیگری. ج ۱، ترجمه­ی کیاسا ناظران، تهران: قطره.

ــــــــــــــــ. (1399). بازیگری. ج ۲، ترجمه­ی کیاسا ناظران، تهران: قطره.

خلیلی، کیوان. (1393). بررسی ویژگی‌های ژستی در شاهنامه­ی فردوسی و چگونگی انعکاس آن در نقالی قهوه‌خانه‌ای. پایان­نامه­­ی کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت مدرس.

رحیمی، محمودرضا. (1398). بدن. تهران: افراز.

رهنمایی، درناسادات. (1394). بررسی مونتاژ ژست‌های روزمره، کهن الگو و روان‌شناسانه در جریان پرورش نقش با نظر به متد بازیگری میخائیل چخوف. پایان‌نامه­ی کارشناسی‌ ارشد دانشگاه هنر.

سارتر، ژان‌پل. (1389). اگزیستانسیالیسم و اصالت بشر. ترجمه­ی مصطفی رحیمی، تهران: نیلوفر.

شعیری، حمیدرضا؛ وفایی، ترانه. (1388). راهی به نشانه- معناشناسی سیال: با بررسی موردی ققنوس نیما. تهران: علمی و فرهنگی.

شعیری، حمیدرضا؛ کنعانی، ابراهیم. (1394). «نشانه- معناشناسی هستی‌محور: از بر­ هم‌کنشی تا استعلا بر­اساس گفتمان رومیان و چینیان مولانا». جستارهای زبانی، دوره‌ی 6، شماره‌ی2 (پیاپی23)، صص173-195.

شعیری، حمیدرضا. (1395). نشانه- معناشناسی ادبیات: نظریه و روش تحلیل گفتمان ادبی. تهران: تربیت مدرس.

شیری، قهرمان و همکاران. (1391). «از لاکان تا مولانا نگاهی لاکانی به سیر رشد روانی سوژه در آرای مولانا». ادبیات عرفانی دانشگاه الزهرا(س)، سال 3، شماره‌ی 6، صص 81- 100.

کالویانوف، رادوستین. (1398). هگل، کوژو، لکان دگردیسی‌های دیالکتیک به‌همراه پنج­ نامه­ی منتشرنشده­ی لکان به کوژو. ترجمه­ی احسان کریم­خانی، تهران: علمی و فرهنگی.

کماندوچی، کارلو. (1398). «میمسیس و انقیاد در سینمای لانتیموس». ترجمه­ی صالح نجفی، سینما و ادبیات، دوره‌ی 16، شماره‌ی 77، صص 16-23.

کنعانی، ابراهیم. (1393). تحلیل کارکرد گفتمانی نور، صدا و رنگ در مثنوی مولوی: رویکرد نشانه- معنا‌شناختی. پایان‌نامه‌ی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سمنان.

ــــــــــــــ. (1396). «تحلیل کارکرد تنشی- زبانی نور و ابعاد معنایی آن در نظام گفتمانی شرق اندوه و حجم سبز سپهری». جستار‌های زبانی، دوره‌ی 8، شماره‌ی 2 (پیاپی 37)، صص 25-52.

ـــــــــــــــ (1398). «دیگری و نقش آن در گفتمان مولانا». زبان‌پژوهی دانشگاه الزهرا (س)، سال 11، شماره‌ی 32، صص 253- 279.

لوبرتون، داوید. (1398). جامعه­شناسی بدن. ترجمه­ی ناصر فکوهی، تهران: ثالث.

لوکاچ، جورج. (1397). جان و صورت. ترجمه­ی رضا رضایی، تهران: ماهی.

مرلوپونتی، موریس. (1394). جهان ادراک. ترجمه­ی فرزاد جابرالانصار، تهران: ققنوس.

معین، محمد. (1387). فرهنگ فارسی. تهران: فرهنگ نما.

مکاریک، ایرناریما. (1398). دانشنامه­ی نظریه‌های ادبی معاصر. ترجمه­ی مهران مهاجر و محمد نبوی، تهران: آگه.

منشی، اردلان. (1389). هدایت بازیگر بر­پایه­ی ژست روانی. پایان­نامه­ی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی.

مولوی، جلال­الدین‌محمد­بن‌محمد. (1371). مثنوی معنوی. تصحیح رینولد الین نیکلسون، تهران: امیرکبیر.

ــــــــــــــــــــــــــــــــ. (1378). کلیات شمس (دیوان کبیر). تصحیح بدیع‌الزمان فروزانفر، تهران: امیرکبیر.

McNeill,  D. (2005). Gesture and Thought. University of Chicago Press.

Vazquez, C. & J. M. Carrillo. (2015). Balzac and Human Gait Analysis, Neurologia. V. 30. N. 4. Pp: 240- 246.