قرآن مبین. (1380). ترجمه، توضیح و تفسیر فشردهی قرآن به قرآن علیاکبر طاهری قزوینی، تهران: قلم.
آخوندزاده، شاهین. (1379). دایرهالمعارف گیاهان دارویی. تهران: ارجمند.
ابوالقاسمی، مریم. (1392). اصطلاحات و مفاهیم عرفانی دیوان شمس. تهران: سازمان چاپ و انتشارات وابسته به اوقاف.
ابوعلیسینا. (1370). قانون در طب. ترجمهی عبدالرّحمن شرفکندی (ههژار)، ج ۱-۵، تهران: سروش.
ــــــــــ. (1392). قانون در طب. ترجمهی عبدالرّحمن شرفکندی (ههژار)، ج ۱-۸، تهران: سروش.
الگود، سیریل. (1371). تاریخ پزشکی در ایران و سرزمینهای خلافت شرقی. ترجمهی باهر فرقانی، تهران: امیرکبیر.
النجفیالجواهری، محمدحسن. (1262). جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام. ترجمهی عباس قوچانی، ج 41، تهران: دارالکتب الإسلامیه.
انوری، حسن. (1382). فرهنگ فشردهی سخن. تهران: سخن.
بغدادی، ابنبطلان، (۱۳۵۰). تقویمالصّحّه، مترجم نامعلوم، تصحیح غلامحسین یوسفی، تهران: بنیاد فرهنگ.
بهمنی مطلق، یدالله؛ تونی، محمدرضا. (1392). «واژههای دارویی و درونمایههای پزشکی در آثار عطار». کهننامهی ادب پارسی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال 4، شمارهی 3، صص 29- 49.
جرجانی، سیداسماعیل. (1355). ذخیرهی خوارزمشاهی. چاپ عکسی از روی نسخهی خطّی نویسنده، بهکوشش مرحوم سعیدی سیرجانی، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
ـــــــــــــــــــــ (1369). خفی علایی. بهکوشش علیاکبر ولایتی و محمود نجمآبادی، تهران: اطّلاعات.
حیدری، حسن؛ رحیمی، یدالله. (1394). «مفهوم خاموشی در غزلیات شمس». هشتمین همایش پژوهشهای ادب پارسی، بهمن، صص735-748.
رامپوری، غیاثالدّین محمّد. (1366). غیاثاللّغات. بهکوشش منصور ثروت، تهران: امیرکبیر.
زاوش، محمّد. (1375). کانیشناسی در ایران قدیم. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
زرگری، علی. (1374). گیاهان دارویی. ج ۱-۴، تهران: دانشگاه تهران.
زنجانی، برات؛ اسعدی، مریمالسادات. (1381-1380). «تجلی طب در ادبیات کهن». ضمیمهی مجلهی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، زمستان و بهار، صص117-136.
شمیسا، سیروس. (1387). فرهنگ اشارات. ج ۱، تهران: میترا.
شحاته، عبدالله محمد. (1988). ارکانالاسلام. ج1، مصر، قاهره: الهیئه المصریه العامه للکتاب.
صفا، ذبیحالله. (1366). تاریخ ادبیّات ایران. ج ۱، تهران: فردوس.
صلاحیمقدم، سهیلا؛ آقایانیچاوشی، لیلا. (1394). «حکمتهای بادهی عرفانی با تکیه بر خمریه ابنفارض و غزل حافظ». مجموعه مقالات دهمین همایش بینالمللی ترویج زبان و ادب فارسی، دانشگاه محقق اردبیلی، صص494-503.
عقیلی خراسانی، سیدمحمّدحسین. (1374). مخزنالأدویّه. تهران: آموزش انقلاب اسلامی.
فردوسی، ابوالقاسم. (1379). شاهنامه. بر اساس چاپ مسکو، بهکوشش سعید حمیدیان، دورهی نه جلدی، تهران: قطره.
قلیزاده، حیدر؛ خوشسلیقه، محبوبه. (1389). «باده و می و تعابیر آن در شعر عرفانی فارسی». عرفان، سال 6، شمارهی 23، بهار، صص147-183.
کلاهدوزان، اکبر. (1383). «سیرهی پزشکان در ادبیات فارسی». طب و تزکیه، زمستان، شمارهی 55، صص98-106.
گرجی، مصطفی؛ قاسمزاده، سیدعلی. (1387). «چهرهی واقعی مولانا در گفتگوهای مکاتبهای». علوم ادبی دانشگاه قم، سال 1، دورهی 2، شمارهی 4، صص33-52.
گلشنی، اکرم. (1391). طب و مضامین طبّی و بازتاب آن در ادب فارسی. تهران: سخن.
گوهرین، سیدصادق. (1374). فرهنگ لغات و تعبیرات مثنوی. دورهی 9جلدی، ج۳، تهران: زوّار.
مباشری، محبوبه. (1389). فرهنگ اجتماعی عصر مولانا. تهران: سروش.
مجلسی، محمدتقی (۱۴۰۴ق). بحارالانوار. ج ۱۴، بیروت: موسسه ی الوفا.
معین، محمّد. (1388). فرهنگ فارسی. تهران: نامن.
مولوی، جلالالدّین محمّد. (2535 شاهنشاهی). کلیّات شمس یا دیوان کبیر. تصحیح و حواشی بدیعالزّمان فروزانفر، دورهی 9 جلدی، تهران: امیرکبیر.
ــــــــــــــــــــــــ (1380). مثنوی معنوی. تصحیح عبدالکریم سروش، تهران: علمی فرهنگی.
میرحیدر، حسین. (1375). معارف گیاهی. دورهی 8 جلدی، تهران: فرهنگ اسلامی.
نجمآبادی، محمود. (1371). تاریخ طب در ایران. ج۱، تهران: دانشگاه تهران.
نظریچروده، احمدرضا. (1394). «جلوههای می در غزلیات شمس». مجموعه مقالات دهمین همایش بینالمللی ترویج زبان و ادب فارسی، دانشگاه محقق اردبیلی، صص 347-361.
هروی، موفقالدّین ابومنصور علی. (1371). الأبنیّه عن حقایق الأدویّه. بهکوشش سعید محبوبی اردکانی، تصحیح شادروان احمد بهمنیار، تهران: دانشگاه تهران.
همتیان، محبوبه؛ مشاوری، زهره. (1393). «مبانی شرحنویسی بر متون ادبی». پژوهش و نگارش کتب دانشگاهی، شمارهی 35، دورهی 18، صص28-55.