مقاله کوتاه: نویافته‌هایی در باب مأخذ یک حکایت مثنوی معنوی

آموزگار، ژاله. (1392). گزارش یادگار زریران. تهران: معین.

آموزگار، ژاله. (۱۳۹۶). زبان، فرهنگ و اسطوره. تهران: معین.

بلعمی، ابومحمد بن محمد. (۱۳۵۳). تاریخ بلعمی. به‌تصحیح محمدتقی بهار، تهران: زوار.

پارسانسب، محمد. (۱۳۹۰). «مأخذشناسی تحلیلی حکایاتی از مثنوی». مطالعات عرفانی، شماره۱۴، صص۳۱ـ۵۴.

تفضلی، احمد. (۱۳۸۶). تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام. تهران: سخن.

راجا گوپالاچاری، چاکراورتی. (۱۳۹۱). راماین، ترجمه‌ی ابوالفضل علی‌زاده طباطبایی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

رضایی‌ دشت‌ارژنه، محمود و محمد بیژن‌زاده. (۱۳۹۵). «نقد و بررسی داستان آن پادشاه جهود که نصرانیان را می‌کشت از بهر تعصب، از مثنوی مولوی براساس رویکرد بینامتنیت». متن‌پژوهی ادبی، شماره۶۸، صص۱۶۷-۱۸۹.

روزبه، محمدرضا و فریبا ایازی. (۱۳۹۲). «بررسی تطبیقی الگوهای عشق‌ ممنوع». کاوش‌نامه‌ی زبان و ادبیات فارسی، شماره۲۶، صص۱۷۵-۲۰۲.

سعدی، مصلح الدین. (1384). بوستان یا سعدی‌نامه. به‌تصحیح و توضیح غلامحسین یوسفی، تهران: خوارزمی.

شهبازی، علی‌رضا شاپور. (۱۳۸۹). تاریخ ساسانیان. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.

صفا، ذبیح‌الله. (۱۳۸۹). تاریخ ادبیات در ایران. تهران: فردوس.

طبری، محمدبن‌جریر. (۱۳۹۱). تاریخ الرسل و الملوک. ترجمه‌ی صادق نشأت، تهران: علمی و فرهنگی.

فروزانفر، بدیع‌الزمان. (۱۳۷۰). مآخذ قصص و تمثیلات مثنوی. تهران: امیرکبیر.

بهار، محمدتقی. (1383). تصحیح مجمل‌التواریخ و القصص. تهران: دنیای کتاب.

مولانا، جلال‌الدین بلخی. (۱۳۹۲). مثنوی معنوی. به‌تصحیح رینولد نیکلسون، تهران: دیبایه.

محمد صالحی دارانی، حسین. (۱۳۸۸). «بازشناخت در رستم و سهراب و تراژدی ادیپ شهریار». فصلنامه‌ی ادبیات عرفانی و اسطوره‌شناختی، شماره۱۴، صص۱۵۳ـ۱۷۴.

نصرالله منشی. (۱۳۹۱). کلیله و دمنه. به‌تصحیح مجتبی مینوی، تهران: امیرکبیر.

هرودوت. (۱۳۸۹). تاریخ هرودوت. ترجمه‌ی مرتضی ثاقب‌فر، تهران: اساطیر.