بررسی فرایندهای سایشی‌شدگی، ناسوده‌شدگی و حذف در گونة زبانی سیرجانی: نظریة بهینگی

آهنگر، عباسعلی، پریا رزم­دیده و زهره­سادات ناصری. (1396). تحلیل بهینگی برخی از فرایندهای واجی گونۀ زبانی رودباری (اسلام آباد). پژوهش­های زبان­شناسی، 9(2)، صص. 1-16.

احمد­خانی، محمد­رضا و آناهیتا لطیفی. (1398). بررسی برخی از فرایندهای واجی در گویش بروجردی در مقایسه با فارسی معیار با  تلفیقی از رویکرد واج‌شناسی زایشی و نظریة بهینگی. مطالعات زبا‌ن‌ها و گویش‌های غرب ایران، 7 (24). صص 1-19.

ایلاتی، صبا. (1396). بررسی فرایندهای واجی زبان کردی گویش سقزی در چارچوب نظریة بهینگی. پایان‌نامة ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ ارﺷﺪ رشتة زبان­شناسی همگانی. اردبیل: داﻧﺸﮕﺎه محقق اردبیلی.  

بدخشان، ابراهیم و محمد زمانی. (1392). تحلیل و توصیف فرایند حذف در زبان کردی (گویش کلهری). پژوهش­های زبان­شناسی، 5 (1). صص 30-19.   

ﺑﯽﺟﻦﺧﺎن، محمود. (1388). واجﺷﻨﺎﺳﯽ ﻧﻈﺮﯾﮥ ﺑﻬﯿﻨﮕﯽ. ﺗﻬﺮان: سمت.

پاک­نژاد، محمد و الخاص ویسی. (1395). توصیف و تحلیل فرایندهای واجی گویش دزفولی بر پایۀ چارچوب نظریۀ بهینگی. ادبیات و زبان­های محلی ایران زمین. 6 (3)، صص. 1-21. 

ﭘﯿﺮﯾﺎﯾﯽ، ﺷﯿﻮا. (1389). ﺑﺮرﺳﯽ واجﺷﻨﺎﺳﯽ ﮔﻮﯾﺶ ﺑﺮوﺟﺮدی در ﭼﺎرﭼﻮب نظریة ﺑﻬﯿﻨﮕﯽ. پایان‌نامة ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ ارﺷﺪ رشتة زبان­شناسی همگانی. تهران: داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﺪرس.  

پرمون، یدالله. (1388). واکه­کاهی در گویش کرمان. پژوهشگاه میراث فرهنگی، ویژه­نامة زبان‌شناسی،  1، صص. 12-25.

ﺟﻢ، ﺑﺸﯿﺮ. (1388). ﻧﻈﺮﯾﮥ ﺑﻬﯿﻨﮕﯽ و ﮐﺎرﺑﺮد آن در ﺗﺒﯿﯿﻦ ﻓﺮآﯾﻨﺪﻫﺎی واﺟﯽ. رﺳﺎﻟﮥ دﮐﺘﺮی زﺑﺎنﺷﻨﺎﺳﯽ. تهران: داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﺪرس.

دﺑﯿﺮﻣﻘﺪم، محمد. (1388). زﺑﺎنﺷﻨﺎﺳﯽ ﻧﻈﺮی، چ2. ﺗﻬﺮان: ﺳﻤﺖ.  

دیانتی، معصومه. (1395). بازنمایی فرایندهای واجی لهجه گلپایگانی در چارچوب نظریة بهینگی. ادبیات و زبان­های محلی ایران زمین، 6 (4)، صص. 19-42.

زاهدی، محمدصدیق و حبیب سلیمانی. (1394). تحلیل بهینگی فرایند تضعیف در کردی سنندجی. مطالعات زبان­ها و گویش­های غرب ایران، 2 (8)، صص. 63-78.

پالیزبان، کرم­الله. (1380). نظام آوایی گویش کردی ایلام. پایان­نامۀ کارشناسی­ارشد زبان­شناسی همگانی. تهران: دانشگاه تهران.

ﺷﺮﯾﻔﯽ، ﮔﻮﻫﺮ. (1387). ﺑﺮرﺳﯽ ﻧﻈﺎم آواﯾﯽ ﮔﻮﻧﻪ اﻗﻠﯿﺪ در ﭼﺎرﭼﻮب واجﺷﻨﺎﺳﯽ زاﯾﺸﯽ. پایان­نامة ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ ارﺷﺪ زﺑﺎن­ﺷﻨﺎﺳﯽ ﻫﻤﮕﺎﻧﯽ. تهران: داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﺪرس.

شهیدی، اشرف­السادات و بلقیس روشن. (1396). توصیف زبان شناختی گویش زبانی شهرستان سیرجان. تهران: امید انقلاب.

صفری، ابراهیم. (1395). توصیف و تحلیل فرایندهای واجی گویش گالشی: رویکرد بهینگی. جستارهای زبانی، 7 (2)، صص. 143-163.

عزت­آبادی­پور، طاهره و اشرف­السادات شهیدی. (1398). فرایند سایشی­شدگی در گونۀ زبانی سیرجانی: رویکرد زایشی. ادبیات و زبان‌های محلی ایران زمین، 9 (2)، صص. 47-66.

کرد­زعفرانلو­کامبوزیا، عالیه. (1385). واجﺷﻨﺎﺳﯽ (روﯾﮑﺮدﻫﺎی ﻗﺎﻋﺪهﺑﻨﯿﺎد). ﺗﻬﺮان: ﺳﻤﺖ.

نوروز­زاده، شیوا­­السادات. (1391). توصیف نظام آوایی گویش رویینی روستای رویین (شهرستان اسفراین). پایان­نامة ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ ارﺷﺪ زﺑﺎن­ﺷﻨﺎﺳﯽ ﻫﻤﮕﺎﻧﯽ. تهران: داﻧﺸﮕﺎه پیام­نور.

هاشمی، محبوبه. (1391). ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻓﺮاﯾﻨﺪﻫﺎی واﺟﯽ ﮔﻮﯾﺶ ﺧﻠﺠﯽ در ﭼﻬﺎرﭼﻮب ﺑﻬﯿﻨﮕﯽ. پایان­نامة ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ ارﺷﺪ زﺑﺎن­ﺷﻨﺎﺳﯽ ﻫﻤﮕﺎﻧﯽ. تهران: داﻧﺸﮕﺎه شهید بهشتی.

Carr, P. )2008). A glossary of phonology. Edinburg: Edinburg University Press.

Crystal, J. )2008(. A dictionary of linguistics and phonetics. Chicester,  Cambridge: Blackwell Publisher.

Kager, R. (1999). Optimality theory. Cambridge: Cambridge University Press. 

Kenstowics, M. (1994). Phonology in generative grammar. Chicester, Cambridge: Blackwell publisher.

Kirchner, R. (1998). An effort-based approach to consonant lenition. Doctoral dissertation. Los Angeles: University of California.

Kirchner, R. (2001). An effort based approach to consonant lenition. New York: Routledge.

Kul, M. )2007(. The principle of least effort with in the hierarchy of linguistic preferences: external evidence from English. Ph.D.dissertation. Poznan: Adam Mickiewicz Universiry.

McCarthy, J (2002). A thematic guide to optimality theory. Cambridge:  Cambridge University  

Prince, A. & P. Smolensky. (1993/2004). Optimality theory: constraint  interaction is generative grammar. Chicester, Cambridge: Blackwell publisher.