| تعداد نشریات | 24 |
| تعداد شماره‌ها | 851 |
| تعداد مقالات | 7,575 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,413,691 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,580,433 |
بازشناسی ستی‌نامه‌ها و ستی‌واره‌های منظوم فارسی | ||
| شعر پژوهی(بوستان ادب) | ||
| مقاله 11، دوره 13، شماره 4 - شماره پیاپی 50، بهمن 1400، صفحه 239-266 اصل مقاله (378.92 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22099/jba.2021.37517.3798 | ||
| نویسندگان | ||
| محسن محجوبی1؛ محمد هادی خالق زاده* 2 | ||
| 1دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران | ||
| 2استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی - واحد یاسوج | ||
| چکیده | ||
| بازشناسی ستی نامه ها و ستی واره های منظوم فارسی محسن محجوبی* محمدهادی خالق‌زاده** چکیده رسم ستی (= ساتی) از رسوم کهن و الحاقی هندوییسم است که سالها در هندوستان بهعنوان فریضه‌ای دینی اجرا میشد و امروزه با رشد فرهنگ و وضع قوانین جدید، ظاهراً متروک شده است. این رسم خشن و غیرانسانی، البته با معیارهای امروزی که زنِ تازه بیوه‌شده را به‌سمت خودسوزیِ اختیاری با جسد شوهرش سوق میداد و در ازای آن به او بشارت زندگی دوباره با همان شوی (طبق نظریه‌ی تناسخ) یا زندگی دوباره با هیئت مردانه را میداد، بر سه محور اعتقاد به آتش، عشق به همسر و ایمان به زندگی دیگرباره استوار بود. پژوهشگران در این جستار کوشیده‌اند تا ضمن بررسی سابقه و نحوه‌ی اجرای این رسم، بازتاب آن را در منظومههای عاشقانه‌ی ادب فارسی که تاکنون بررسی نشده، مشخص نمایند و نشان دهند که بعضی از منظومههایی که پیش از این بهعنوان ستینامه معرفی شدهاند، ستینامه نیستند و تعدادی از منظومهها که مغفول ماندهاند، مطابق با ویژگیها و مختصات این رسم کهن هندویی، ستینامه هستند. واژه‌های کلیدی: هندوستان، هندوییسم، هندوزن، ستی، منظومههای عاشقانه، ستینامه. * دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی ایران، یاسوج mohsenmahjoobi1359227@gmail.com ** استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی ایران، یاسوج asatirpars@yahoo.com (نویسنده‌ی مسئول) تاریخ دریافت مقاله: 9/4/99 تاریخ پذیرش مقاله: 25/1/1400 | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| واژه‌های کلیدی: هندوستان؛ هندوییسم؛ هندوزن؛ ستی؛ منظومههای عاشقانه؛ ستینامه | ||
|
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
| مراجع | ||
|
آموزگار، ژاله. (1395). تاریخ اساطیری ایران. تهران: سمت.
ابنبطوطه، محمد‌بن‌عبدالله. (1337). سفرنامه. ترجمه‌ی محمدعلی موحد، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
ادراکی بیگلاری. (1956م) چنیسرنامه، به تصحیح حسامالدّین راشدی، کراچی، بینا.
اسماعیلپور، م. (1380). ستی و ستینامه‌سرایی در شبهقاره‌ی هند. دانشنامه‌ی ادب فارسی، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
اقبالی، ابراهیم؛ عباسزاده نیاری، یاسر. (1392). «نمود فرهنگ و محیط هند در دیوان صائب». بهار ادب، شماره‌ی 21، صص37-54.
امیری خراسانی، احمد؛ دهمرده، علیحیدر. (1385). «حکیم زلالی خوانساری»، نثرپژوهی ادب فارسی، شماره‌ی 24، صص 17-40.
انوری، محمّدبن‌‌محمّد. (1372). دیوان اشعار. به تصحیح محمّدتقی مدرس‌رضوی، تهران: علمی و فرهنگ.
اهلی شیرازی، محمد‌بن‌یوسف. (1369). دیوان. به تصحیح حامد ربانی، تهران: سنایی.
ایونس، ورونیکا. (1381). اساطیر هند. ترجمه‌ی محمدحسین باجلان فرخی، تهران: اساطیر.
باباصفری، علیاصغر؛ سالمیان، غلامرضا. (1387). «ستی و بازتاب آن در ادب فارسی». جستارهای ادبی، شماره‌ی 160، صص 49-74.
باستانی پاریزی، محمدابراهیم. (1388). محبوب سیاه و طوطی سبز. تهران: علمی.
باشلار، گاستون. (1364). روانکاوی آتش. ترجمه‌ی جلال ستاری، تهران: توس.
بایار، ژانپیر. (1376). رمزپردازی آتش. ترجمه‌ی جلال ستاری، تهران: مرکز.
بزمی دهلوی، عبدالشکور. (1350). داستان پدماوت. به کوشش امیرحسین عابدی، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
بولن، شینودا. (1377). نمادهای اسطورهای و روان‌شناسی زنان. ترجمه‌ی آذر یوسفی، تهران: روشنگران.
بهار، مهرداد. (1375). ادیان آسیایی. تهران: چشمه.
بیرونی، ابوریحان. (بیتا). تحقیقماللهند، به تصحیح منوچهر صدوقی سها، تهران: مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
ـــــــــــــــــ. (1363). فلسفه‌ی هند قدیم. اکبر داناسرشت، تهران: امیرکبیر.
پانیپتی، ملامسیح. (2009). رامایانا. تصحیح سیدعبدالحمید ضیایی و سیدمحمد یونس جعفری، دهلی: خانه‌ی فرهنگ جمهوری اسلامی.
پورداوود، ابراهیم. (1331). «ایران و هند». نشریه‌ی انجمن روابط فرهنگی ایران و هند، شماره‌ی یک.
تاورینه، جین کاپاتیت. (1388). «ساتی در هند باستان». ترجمه‌ی کورش فتاحی، رشد آموزش تاریخ، شماره‌ی 34، صص30-31.
تیکو، گ.ل. (1342). پارسی‌سرایان کشمیر. تهران: انجمن ایران و هند.
جعفری، یونس. (1352). «ستی». ارمغان، دوره‌ی 42، شماره‌ی 9، صص 585-592.
ـــــــــــــــ (1376). ارمغان ادبی (پژوهشهای ادبی در ادبیات فارسی هند). تهران: موقوفات محمود افشار.
جلالی نایینی، محمدرضا. (1375). هند در یک نگاه. تهران: شیرازه.
حکمت، علیاصغر. (1337). سرزمین هند. تهران: دانشگاه تهران.
خبوشانی، ملانوعی. (1348). سوزوگداز. به تصحیح امیرحسین عابدی، تهران: بنیاد فرهنگ.
دادور، ابوالقاسم؛ منصوری، الهام. (1390). درآمدی بر اسطورهها و نمادهای ایران و هند در عهد باستان، تهران: دانشگاه الزهرا و کلهر.
داراشکوه، محمد. (1340). ترجمه‌ی اوپانیشاد. به سعی تاراچند و محمدرضا نایینی، تهران: تابان.
دورانت، ویل. (1367). تاریخ تمدن. ترجمه‌ی احمد آرام، تهران: سازمان انتشارات.
دوروژمون، دنی. (1377). اسطورههای عشق. ترجمه‌ی جلال ستاری، تهران: نشانه.
دولافوز، کلود فریزر. (1316). تاریخ هند. ترجمه‌ی محمد تقی فخرداعی گیلانی، تهران: کمیسیون معارف.
دهلوی، امیرخسرو. (1387). دیوان اشعار. به تصحیح اقبال صلاح الدین، تهران: مؤسسه انتشارات نگاه.
دهلوی، حسن. (1383). دیوان اشعار. به اهتمام سید احمد بهشتی شیرازی و حمیدرضا قلیچ خانی، تهران: انجمن آثار و مف اخر فرهنگی.
ذکرگو، امیرحسین. (1377). اسرار اساطیر هند. تهران: فکر روز.
ذوالفقاری، حسن. (1394). یکصد منظومه‌ی عاشقانه‌ی فارسی. تهران: چرخ.
رازی، امیناحمد. (1389). هفتاقلیم. به تصحیح محمدرضا طاهری، تهران: سروش.
رامهرمزی، ناخدابزرگ شهریار.(1348) عجایب هند. ترجمه‌ی محمد ملکزاده، تهران، بنیاد فرهنگ ایران.
رضایی، مهدی. (1383). آفرینش و مرگ در اساطیر. تهران: اساطیر.
سدارنگانی، هرومل. (2435). پارسیگویان هند و سند. تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
سروش، نصراللّه؛ شهریار نقوی، حیدر. (1373) فرهنگ اردو- فارسی، اصفهان: دانشگاه اصفهان.
شاتوک، سیبل. (1388). آیین هندو. ترجمه‌ی محمدرضا بدیعی، تهران: امیرکبیر.
شایگان داریوش.(1383). ادیان و مکتبهای فلسفی هند. تهران: امیرکبیر.
شمس، محمدجواد و دیگران. (1396). ادیان هند. تهران: سمت.
شهابی خراسانی، علیاکبر. (1316). روابط ادبی ایران و هند. تهران: کتابفروشی مرکزی.
شهرستانی، محمدبن‌عبدالکریم. (1350). الملل و النحل. ترجمه‌ی افضل‌الدین ترکه اصفهانی، به تصحیح محمدرضا جلالینائینی، تهران: اقبال.
صبور، داریوش. (1380). ذره و خورشید. تهران: زوار.
عابدی، میرحسین. (1346). «داستانهای ستی در ادبیات فارسی». مهر، سال 13، شماره‌ی 8، صص 569-573.
غلامرضایی، محمد. (1370). داستانهای غنایی منظوم. تهران: فردابه.
قلیزاده، خسرو. (1392). فرهنگ اساطیر ایران بر پایه‌ی متون پهلوی. تهران: کتاب پارسه.
کاردگر، یحیی. (1393). «بازتاب جنبههایی از فرهنگ و ادبیات هند در شعر صائب». شعرپژوهی، شماره‌ی 20، صص 135-160.
کانا، ویجت. (1368). مادر هند. ترجمه‌ی احمد جم، تهران: پگاه.
کراچی، روحانگیز. (2001-2002م). «سهم شاعران زن در شعر فارسی، تحقیقات فارسی». بخش فارسی دانشگاه دهلی، صص28-37.
گلچین معانی، احمد. (1364). فرهنگ اشعار صائب. تهران: مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
لطیفی، عبدالحسین. (1386). «آداب و احکام ازدواج در دین هندویی». پژوهشنامه‌ی ادیان، شماره‌ی 1، صص169-200.
مازندرانی، وحید. (بیتا). هند یا سرزمین اشراق. تهران: فردوسی.
محمّد پادشاه. (1363). فرهنگ آنندراج. تهران: کتابفروشی خیام.
محمّدی الهآبادی، محمدمیرجان. (1386). خازنالشعرا. به تصحیح اختر مهدی رضوی، تهران: انجمن مفاخر.
مسعودی، علیبنحسین. (1396). مروجالذهب. ترجمه‌ی ابوالقاسم پاینده، تهران: علمی و فرهنگی.
مصطفوی، علیاصغر. (1361). دبستان مذاهب. تهران: ندا، چاپ سنگی.
معین، محمد. (1388). مزدیسنا و ادب فارسی. تهران: دانشگاه تهران.
منشی، نصراللّه. (1347). کلیله و دمنه. به کوشش عبدالعطیم قریب، تهران: فرخی.
میرزاخان، فخرالدین محمد. (1354). تحفه‌یالهند. به تصحیح نورالحسن انصاری، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
میرشریفی، علی. (1387). هندوستانی که من دیدم. قم: دلیل ما.
میرفخرایی، مهشید. (1366). آفرینش در ادیان. تهران: مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
ناردو، دان. (1388). هند باستان. ترجمه‌ی مهدی حقیقتخواه، تهران: ققنوس.
ناس، جان. (1370). تاریخ جامع ادیان. ترجمه‌ی علیاصغر حکمت، تهران: انقلاب اسلامی.
نفیسی، علیاکبر. (1319). ناظمالاطباء. تهران، رنگین.
نیبرگ، هنریک ساموئل. (1359). دین‌های ایران باستان. مترجم سیف‌الدین نجم آبادی، تهران: مرکز ایرانی مطالعه فرهنگ‌ها.
والش، ریچارد ج. (1371). ماجراهای مارکوپولو. ترجمه‌ی احسان شهبازی، تهران: انقلاب اسلامی.
والمیکی.(1386). رامایانا. ویراستار مالابیکا داسگوپتا، ترجمه‌ی کتایون نمیرانیان، تهران: علمی. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 542 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 357 |
||
