بررسی و مقایسة مفهوم‌پردازی‌های سر و دل در شاهنامه، خسرو و شیرین نظامی و غزلیات شمس از دیدگاه شناختی

قرآن کریم (1386ه.ش). ترجمة مهدی الهی قمشه­ای، قم: عترت.

انوری، حسن. (1393).  فرهنگ بزرگ سخن. چاپ هشتم، تهران: انتشارات سخن.

اِوَنز، وی‌ویان. گرین، مِلانی. (1398). الف - ب زبان­شناسی شناختی. ترجمة جهانشاه میرزابیگی. چاپ یکم، تهران: آگاه.

بهنام، مینا. (1389). استعارۀ مفهومی نور در دیوان شمس. نقد ادبی، 3 (10)، صص. 91-114.

توفیقی، حسن. تسنیمی، علی. علوی مقدّم، مهیار. (1395). واکاوی الگوهای نظام‌مند استعاری و صورت‌های بلاغی (مطالعه موردی: شعر رودکی). بلاغت کاربردی و نقد بلاغی، 1(2)، صص. 117-134.

دهخدا، علی‌اکبر. (1377). لغت‌نامه. زیر نظر معین و سیدجعفر شهیدی. چاپ دوم، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.

شریفیان، فرزاد. (1393). مقدمه­ای بر زبان‌شناسی فرهنگی. ترجمة لیلا اردبیلی. چاپ اول، تهران: نویسة پارسی.

شمیسا، سیروس. (1381). بیان. چاپ نهم، تهران: انتشارات فردوس.

صبوری، نرجس بانو. ذبیح نیا، آسیه. (1397). بررسی مفهوم­سازی چشم در غزلیات حافظ از دیدگاه شناختی. پژوهشنامۀ نقد ادبی و بلاغت، 7 (2)، صص. 115- 134.

فردوسی، ابوالقاسم. (1388). شاهنامه.بر اساس نسخة نه‌جلدی مسکو. چاپ چهارم، تهران: ققنوس.

قادری، سلیمان (1392). مفهوم­پردازی دل، جگر و چشم در بوستان سعدی. نقد ادبی، 6 (32)، صص. 105-123.

کوچش، زولتان. (1394). استعاره در فرهنگ جهانی‌ها و تنوع. ترجمة نیکتا انتظام. چاپ اول، تهران: انتشارات سیاهرود.

کوچش، زولتان. (1395). زبان ذهن و فرهنگ مقدمه­ای مفید و کاربردی، ترجمةجهانشاه میرزا بیگی. چاپ یکم، تهران: انتشارات آگاه.

کوچش، زولتان. (1396). استعاره مقدمه­ای کاربردی. ترجمة جهانشاه میرزابیگی، چاپ یکم، تهران: آگاه.

لیکاف، جورج، جانسون، مارک. (1397). استعاره_­­هایی که با آن­ها زندگی می ­کنیم. ترجمة جهانشاه میرزا بیگی. چاپ اول، تهران: نشر آگاه.

 معین، محمد. (1379). فرهنگ فارسی. چاپ شانزدهم، تهران: سپهر.          

مولوی، جلال‌الدین. (1378). کلیات دیوان شمس تبریزی. به تصحیح بدیع‌الزمان فروزان‌فر. چاپ اول، تهران: سرایش.      

نظامی، الیاس بن‌یوسف. (1390). خسرو و شیرین. به تصحیح و حواشی حسن وحید دستگردی. چاپ دوازدهم، تهران: قطره.

هاشمی، زهره. (1394). عشق صوفیانه در آیینة استعاره. چاپ اول، تهران: نشر علمی.