دیدگاه: گفت‌وگو با طرف سوم درباره‌ی تنگناهای ادبی و فلسفی در ترویج و تحقیق فبک در ایران

استیونز، جان. (متن منتشرنشده). پرامتن.  فرهنگ ادبیات کودک. داود خزایی و همکاران.

چمبرز ایدن. (1387). «خواننده‌ی درون کتاب، ترجمه‌ی طاهره آدینه‌پور، دیگرخوانی‌های ناگزیر: رویکردهای نقد و نظریه ادبیات کودک». مرتضی خسرونژاد. تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، صص115-151.

خزایی، داود. (1392). «غزاله‌ی خورشید، نگاهی به نظریه و دنیای متن همراه با دیگرخوانی قصه‌ی خورشید توی آسمان و خورشید توی دل من». مطالعات ادبیات کودک. سال 4، شماره‌ی 2، صص19-52.

خسرونژاد، مرتضی. (1386). «تأملی بر همنشینی ادبیات کودک و فلسفه در برنامه‌ی فلسفه برای کودکان». مجله‌ی نوآوری‌های آموزشی (ویژه‌ی نوآوری در فلسفه‌ی تعلیم و تربیت)، سال 6، شماره‌ی 20، صص109-124.

ــــــــــــــــــ. (1389.الف). معصومیت و تجربه، درآمدی بر فلسفه ادبیات کودک. تهران: مرکز.

ــــــــــــــــــ. (1389.ب). خورشید توی آسمان و خورشید توی دل من. مجموعه داستان‌های فکری. تصویرگر فیروزه گل‌محمدی. مشهد: بهنشر.

ــــــــــــــــــ. (1389.ج). ماه با من است. مجموعه داستان‌های فکری. تصویرگر سیمین شهروان، مشهد: بهنشر.

ــــــــــــــــــ. (1390). چگونه توانایی اندیشیدن فلسفی کودکان را پرورش دهیم؟ ضمیمه‌ی مجموعه‌ی داستان‌های فکری. مشهد: بهنشر.

خسرونژاد، مرتضی و شکراله‌زاده، سودابه (1397). «مبنا و معنای دیالوگ در جنبش فلسفه برای کودکان، کوششی در تدوین نظریه‌ی دیالوجیک یادگیری و تدریس». مطالعات آموزش و یادگیری، سال 10، شماره‌ی 1، صص56-93.

خسرونژاد، مرتضی و آتشی، لاله (1398). «آسیب‌شناسی پایان‌نامه‌های کارشناسی ارشد ادبیات کودک، بررسی کاستی‌ها و خطاها». مطالعات ادبیات کودک، سال 10، شماره‌ی1، صص23-56.

شکراله‌زاده، سودابه. (1394). رهاوردهای رویکرد تمرکززدایی برای آموزش فلسفه به نوجوانان. پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد دانشگاه شیراز.

مرادپور، ندا. (1394). «شگردهای تمرکززدایی در قصه‌های ایرانی به کوشش انجوی شیرازی». مطالعات ادبیات کودک، سال 6، شماره‌ی 2، صص139-164.

ناجی، سعید و مجید حبیبی عراقی، لیلا. (1397). «نگاهی دوباره به ویژگی فلسفی و ادبی داستان‌ها در برنامه فبک». تفکر و کودک، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال 9، شماره‌ی1، صص30-1. http://fabak.ihcs.ac.ir/article_3457.html(آخرین بازیابی در تاریخ 22/8/1398).

هانت، پیتر (زیر چاپ). نقد، نظریه‌ و ادبیات کودک. ترجمه‌ی سهراب رضوانی و امین ایزدپناه، تهران: مدرسه.

Brown J. M. (2017). A Dialogical research methodology based on Buber: Intersubjectivity in the research interview. Journal of Family Therapy. 39 (3), 415-436.

Frank W. A. (2005). What is dialogical research and why should we do it? Qualitative Health Research. 15 (7), 964-974.

Kennedy D. & Kohan W. O. (2008). Aion, Kairos, and Chronos: Fragments of an endness conversation on childhood, philosophy and education. Childhood and Philosophy. 4 (8), 5-22.

Kennedy D. & Kohan W. O. (2014). School and the future of schole: A Preliminary dialogue. Childhood and Philosophy.10 (19), 199-216.

Khosronejad M. & Shokrollahzadeh S. (in press). From silencing children's literature to attempting to learn from it: changing views towards picturebooks in P4C movement. Childhood and Philosophy.

Naji S. & Hashim R. (eds.) (2017). History, Theory and Practice of Philosophy for Children: International Perspectives. London: Routledge.