آبرامز، می یر هوارد. (1384). فرهنگ توصیفی اصطلاحات ادبی. بهترجمهی سعید سبزیان مرادآبادی، تهران: رهنما.
احمدی، بابک. (1371). از نشانههای تصویری تا متن: به سوی نشانهشناسی ارتباط دیداری. تهران: مرکز.
باقریان بستانآباد، الهام. (1387). «طنز در شعر معاصر». بهارستان سخن دانشگاه آزاد خوی، شماره12، صص 127-144.
پلارد، آرتور. (1381). طنز. بهترجمهی سعید سعیدپور، تهران: مرکز.
چندلر، دانیل. (1387). مبانی نشانهشناسی. بهترجمهی مهدی پارسا، تهران: سورهی مهر.
حالت، ابوالقاسم. (1362). دیوان خروس لاری. تهران: تالار کتاب.
ساسانی، فرهاد. (1391). نشانهشناسی مکان (مجموعه مقالات). تهران: سخن.
سجودی، فرزان. (1388). نشانهشناسی؛ نظریه و عمل (مجموعه مقالات). تهران: علم.
ساکنیان دهکردی، مهسا. (1387). «رویکردی به ادبیات طنز، با جستاری در شعر ابوالقاسم حالت». مجلهی دانشکدهی ادبیات و علومانسانی شهرکرد، سال3، بهار و تابستان، شماره 8 و 9، صص69-94.
شعیری، حمیدرضا. (1385). تجزیه و تحلیل نشانه معناشناختی گفتمان. تهران: سمت.
شعیری، حمیدرضا. (1381). مبانی معناشناسی نوین. تهران: سمت.
شعیری، حمیدرضا و وفایی، ترانه. (1388). راهی به نشانه معناشناسی سیال. تهران: علمیفرهنگی.
عباسی، علی و یارمند، هانیه. (1390). «عبور از مربع معنایی به مربع تنشی؛ بررسی نشانهمعناشناسی ماهیسیاه کوچولو». زبان و ادبیات تطبیقی، شمارهی 3، صص147-172.
فتوحی رودمعجنی، محمود. (1390). سبکشناسی نظریهها، رویکردها و روشها. تهران: سخن.
گریماس، آلژیر داس ژولین. (1389). نقصان معنا. بهترجمه و شرح حمیدرضا شعیری، تهران: علم.
لونا چارسکی، آناتولی. (1351). دربارهی ادبیات. بهترجمهی عطاءالله نوریان، تهران: پویا.
معینی، بابک. (1382). «معناشناسی روایت». پژوهشنامهی علومانسانی دانشگاه شهید بهشتی، شمارۀ 37، صص 117-132.
Greimas, A.g and courtes. (1993). semiotique. Dictiomnaire raisonne de latheorie du lanyage paris: Hachette