مقایسه‌ی شرح‌های نقد نیازی و لطیفه‌ی غیبی بر غزلیات حافظ بر اساس نظریه‌ی دریافت یاوس

اسماعیلی، مراد. (1393). بررسی پارادایم شعر سبک هندی. پایان‌نامه‌ی دکتری دانشگاه مازندران.

باقری، بهادر. (1387). فرهنگ واژه‌های حافظ. تهران: امیرکبیر.

حافظ، شمس‌الدین محمد.(1364). دیوان اشعار. ‌تصحیح عبدالرحیم خلخالی، تهران: پایا.

دارابی، شاه‌محمد‌بن‌محمد. (1385). لطیفه‌ی‌ غیبی. ‌تصحیح و تحشیه‌ی نصرت‌الله فروهر، تهران: طراوت.

دوانی، علامه‌جلال‌الدین. (1367). نقد نیازی. ‌تصحیح علی معلم، تهران: امیرکبیر.

رضوی، سیدمسعود. (1388). «بازخوانی شعله‌ی ادراک درباره‌ی شاه محمد دارابی و لطیفه‌ی غیبی در شرح غزل‌های حافظ». اطلاعات حکمت و فلسفه، شماره‌ی48، صص67-69.

رفیعی، امیرتیمور. (1386). «سیری در اوضاع اقتصادی خراسان بزرگ در عهد تیموری».  تاریخ، دوره‌ی 2، شماره‌ی 6، صص 61- 84.

      سیوری و همکاران. (1380). صفویان. ‌ترجمه و تدوین یعقوب آژند، تهران: مولی.

صفا، ذبیح الله. (1355). مختصری در تاریخ تحوّل نظم و نثر پارسی. تهران: ابن‌سینا.

غلامرضایی، محمد. (1381). سبک‌شناسی شعر فارسی. تهران: جامی.

فتوحی رودمعجنی، محمود. (1379). نقدخیال، نقد ادبی در سبک هندی. تهران: روزگار.

قدیانی، عباس. (1387). تاریخ فرهنگ و تمدن ایران در دوره‌ی صفوی. تهران: فرهنگ مکتوب.

گلچین معانی، احمد. (1374). مکتب وقوع. مشهد: دانشگاه فردوسی.

کالر، جاناتان. (1383). نظریه‌ی ادبی. ترجمه‌ی فرزانه طاهری، تهران: مرکز.

نامورمطلق، بهمن. (1387). «یائوس و آیزر: نظریه‌ی دریافت».پژوهش‌نامه‌ی فرهنگستان هنر، شماره‌ی1113، صص93-110.

یارشاطر، احسان. (1383). شعر فارسی در عهد شاهرخ (نیمه ی اول قرن نهم). تهران: دانشگاه تهران.