حیران مست یا هوشیار حیران؟ «بررسی و تحلیل دیدگاه‌های مولوی و شمس دربارة سکر و حیرت»

قرآن کریم. (1390). ترجمه‌ی مهدی الهی‌قمشه‌ای، اصفهان: قلم آریا.

استعلامی، محمد. (1387). متن و شرح مثنوی مولانا. ج4، تهران: سخن.

افلاکی، احمد. (1396). مناقب‌العارفین. تصحیح تحسین یازیجی،تهران: دوستان.

انصاری، عبدالله. (1362). طبقات‌الصوفیه. ‌تصحیح محمد سرور مولایی، تهران: توس.

باخرزی، یحیی‌بن‌احمد. (1383).  اوراد الاحباب و فصوص‌الآداب. به‌کوشش ایرج افشار، تهران: دانشگاه تهران.

بدوی، عبدالرحمن. (1977).  التاریخ التصوف الاسلامیه. الکویت: وکاله‌ المطبوعات.

بقلی‌شیرازی، روزبهان. (1366). عبهر العاشقین. ‌تصحیح هانری کربن، تهران: منوچهری.

ــــــــــــــــــــ. (1374). شرح شطحیات. ‌تصحیح هانری کربن، تهران: طهوری.

تبریزی، شمس‌الدین محمدبن‌ملک‌داد. (1385). مقالات شمس تبریزی. به‌‌تصحیح محمدعلی موحد، تهران: خوارزمی.

حلاج، حسین‌بن‌منصور. (2002). دیوان الحلاج. ‌شرح و تحقیق هاشم عثمان، بیروت: دارالکتب العلمیه.

خلاصه‌ی شرح تعرف. (1349). ‌تصحیح احمدعلی رجایی، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.

رازی، نجم‌الدین. (1387). مرصاد‌العباد. ‌تصحیح محمدامین ریاحی، تهران: علمی ‌و فرهنگی.

سراج طوسی،عبدالله‌بن‌علی.(1914). اللمع‌فی‌التصوف. ‌تصحیح رینولد نیکلسون، لیدن: مطبع بریل.

ــــــــــــــــــــــــــ (1388).  اللمع فی‌التصوف. ‌تصحیح رینولد نیکلسون. به ترجمه‌ی مهدی محبتی، تهران: اساطیر.

سلطانی، بهروز و محمدکاظم یوسف‌پور. (1396). «مؤلفه‌های مفهوم سکر در متون عرفانی». کاوش‌نامه، دانشگاه یزد، سال18، شماره‌ی35، صص31-60.

شهیدی، سیدجعفر. (1373). شرح مثنوی. ج5، تهران: علمی‌وفرهنگی.

صدیقی، کبری و روحانی. (1394). «اختلافات شمس با مولوی در آراء، اندیشه‌ها و داوری‌ها». مطالعات عرفانی، دانشگاه کاشان، سال11، شماره‌ی21، صص95-122.

طارمی، صفی‌الدین‌محمد. (1377). انیس‌العارفین. تصحیح علی اوجبی، تهران: روزنه.

عطار، فریدالدین. (1391).تذکره‌الاولیاء. ‌تصحیح و توضیح محمد استعلامی، تهران: زوّار.

غزالی، احمد. (1376). سوانح‌العشاق. تصحیح احمد مجاهد، تهران: دانشگاه تهران.

فروزانفر، بدیع‌الزمان. (1367). شرح مثنوی شریف. ج2، تهران: زوار.

قشیری، ابوالقاسم. (1388). ترجمه‌ی رساله‌ی قشیریه. ترجمه‌ی ابوعلی عثمانی، به‌تصحیح بدیع‌الزمان فروزانفر، تهران: علمی‌وفرهنگی.

کاشانی، عزالدین‌محمود. (1387). مصباح‌الهدایه و مفتاح‌الکفایه. ‌تصحیح و توضیح عفت کرباسی و محمدرضا برزگرخالقی، تهران: زوّار.

کلابادی، ابوبکربن‌محمد. (1339).  التعرف لمذهب التصوف. ‌تصحیح احمدعلی رجایی، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.

محمدبن‌منور. (1386).  اسرار التوحید. ‌تصحیح محمدرضا شفیعی‌کدکنی، ج1، تهران: آگاه.

مستملی‌بخاری، اسماعیل. (1363). شرح‌ التعرف لمذهب التصوف. ‌تصحیح محمد روشن، ج4، تهران: اساطیر.

مصباح‌الشریعه. (1400ق). منسوب به امام‌جعفربن‌محمد علیه‌السلام، بیروت: اعلمی.

موحد، محمدعلی. (1396). باغ سبز، گفتارهایی درباره‌ی شمس و مولانا. تهران: کارنامه.

مولوی، جلال‌الدین‌محمدبلخی.(1384). دیوان کبیر شمس. ‌تصحیح بدیع‌الزمان فروزانفر، تهران: طلایه.

_________________.(1386). فیه ما فیه. ‌تصحیح و حواشی بدیع‌الزمان فروزانفر، تهران: نگاه.

_________________. (1387). مثنوی معنوی. به‌کوشش محمد استعلامی، ج1، تهران: سخن.

_________________. (1387). مثنوی معنوی. به‌کوشش محمد استعلامی، ج2، تهران: سخن.

_________________. (1387). مثنوی معنوی. به‌کوشش محمد استعلامی، ج3، تهران: سخن.

_________________. (1387). مثنوی معنوی. به‌کوشش محمد استعلامی، ج4، تهران: سخن.

_________________. (1387). مثنوی معنوی. به‌کوشش محمد استعلامی، ج5، تهران: سخن.

_________________. (1387). مثنوی معنوی. به‌کوشش محمد استعلامی، ج6، تهران: سخن.

میرباقری‌فرد، سیدعلی‌اصغر. (1391). «عرفان عملی و نظری یا سنت اول و دوم عرفانی؟». پژوهش‌های ادب عرفانی (گوهر گویا)،دانشگاه اصفهان،سال6، شماره‌ی2، صص65-88.

________________ . (1394). تاریخ تصوف2. تهران: سمت.

 نسفی، عزیزالدین‌بن‌محمد. (1391). بیان‌التنزیل. ‌تصحیح و تعلیق سیدعلی‌اصغر میرباقری‌فرد، تهران: سخن.

نویا، پل. (1373). تفسیر قرآنی و زبان عرفانی. ترجمه‌ی اسماعیل سعادت، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.

هجویری، ابوالحسن. (1396). کشف‌المحجوب. تصحیح و تعلیق محمود عابدی، تهران: سروش.

همدانی، عین‌القضات. (1356). شرح کلمات باباطاهر. ‌ترجمه‌ی محمدبن‌ابراهیم خطیب وزیری، به‌کوشش جواد مقصود، تهران: انجمن آثار ملی.