آسیب‌شناسی نارسیسیسمِ زبانی در شعر شاملو

آدیس، مارک.(۱۳۹۳). ویتگنشتاین. ترجمه­ی همایون کاکا­سلطانی، تهران: پارسه.

آلن، گراهام.(۱۳۹۴). رولان بارت. ترجمه­ی پیام یزدانجو، تهران: مرکز.

بارت، رولان.(۱۳۹۴). مرگ مؤلّف. ترجمه­ی گروه مترجمان، تهران: پژوهشکده­ی فرهنگ اسلامی.

براهنی، رضا.(۱۳۸۰). طلا در مس. تهران: زریاب.

برتنس، هانس.(۱۳۹۴). مبانی نظریه­ی ادبی. ترجمه­ی محمّد­رضا ابوالقاسمی، تهران:  ماهی.

برشت، برتولت.(۱۳۹۳). زندگی گالیله. ترجمه­ی عبدالرّحیم احمدی، تهران: نیلوفر.

بنیامین، والتر.(۱۳۹۵). درباره­ی زبان و تاریخ. ترجمه­ی مراد فرهادپور و امید مهرگان، تهران: هرمس.

پاسرین، ماوریتسیو.(۱۳۹۵). هانا آرنت. ترجمه­ی مریم خدادای، تهران: ققنوس.

پاشایی، ع.(۱۳۷۸). نام همه­ی شعرهای تو. ج۲، تهران: ثالث.

پور­عظیمی، سعید.(۱۳۹۶). من بامدادم سرانجام. تهران: هرمس.

پورنامداریان، تقی.(۱۳۷۴). سفر در مه. تهران: زمستان.

پین، مایکل.(۱۳۹۲). بارت، فوکو، آلتوسر. ترجمه­ی پیام یزدانجو، تهران: مرکز.

جلالی، بهروز.(۱۳۷۷). جاودانه زیستن، در اوج ماندن. تهران: مروارید.

حافظ، شمس­الدین محمد (1368). دیوان حافظ. تصحیح قزوینی و غنی، تهران: اساطیر.

حقوقی، محمّد.(۱۳۸۰). شعر زمان ما 1. تهران: آگاه.

رویل، نیکلاس.(۱۳۹۵). ژاک دریدا. ترجمه­ی پویا ایمانی، تهران: مرکز.

سلاجقه، پروین.(۱۳۸۴). امیر­زاده­ی کاشی­ها. تهران: مروارید.

شاملو، احمد.(۱۳۸۰). مجموعه­ی آثار، دفتر یکم: شعرها، تهران: نگاه.

شفیعی­کدکنی، محمّد­رضا.(۱۳۷۳). موسیقی شعر، تهران: آگاه.

______________.(۱۳۹۰). با چراغ و آینه. تهران: سخن.

______________.(۱۳۹۱). رستاخیز کلمات. تهران: سخن.

_____________.(۱۳۹۲). زبان شعر در نثر صوفیه. تهران:سخن.

شولوخوف، میخائیل.(۱۳۹۱). دن آرام. برگردان احمد شاملو، تهران: مازیار.

شهرجردی، پرهام.(۱۳۸۱). ادیسه­ی بامداد. تهران: کاروان.

شیری، قهرمان.(۱۳۹۶). روایت روزگار. تهران: بوتیمار.

صهبا، فروغ.(۱۳۹۲). کارکرد ابهام در فرایند خوانش متن. تهران: آگه.

ضیمران، محمّد.(۱۳۹۵). نیچه پس از هایدگر، دریدا و دولوز، تهران: هرمس.

فروید، زیگموند.(۱۳۴۲). روانکاوی برای همه. ترجمه­ی هاشم رضی، تهران: پیروز.

لنگرودی، شمس.(۱۳۷۸). تاریخ تحلیلی شعر نو. ج2، تهران: مرکز.

مالپاس، سایمون.(۱۳۹۳). ژان فرانسوا لیوتار. ترجمه­ی بهرنگ پورحسینی، تهران: مرکز.

محبوبی­ارانی، حمیدرضا.(۱۳۹۳). زایش و مرگ تراژدی. تهران: نی.

مظفّری­ساوجی، مهدی.(۱۳۸۶). از بامداد. تهران: مروارید.

مک­آفی، نوئل.(۱۳۹۲). ژولیا کریستوا. ترجمه­ی مهرداد پارسا، تهران: مرکز.

میلز، سارا.(۱۳۹۲). میشل فوکو. ترجمه­ی مرتضی نوری، تهران: مرکز.

نیچه، فردریش.(۱۳۹۵). فلسفه، معرفت، حقیقت. ترجمه­ی مراد فرهادپور، تهران: هرمس.

وایت، گراهام.(۱۳۸۷). در­آمدی بر فلسفه­ی مدرن اروپایی. ترجمه­ی ناهید احمدیان، تهران: پرسش.

هاسه، اولیریش؛ لارج، ویلیام.(۱۳۹۵). موریس بلانشو. ترجمه­ی رضا نوحی، تهران: مرکز.