بررسی فنا و بقا از منظر سنایی بر مبنای سنت اول عرفانی

قرآن کریم.(1383). ترجمه­ی حسین انصاری، قم: اسوه.

آتش­زای، یحیی؛ ایمانی، بهروز.(1395). «گزاره­هایی بر دو عید سنایی در حدیقه­الحقیقه». گوهر گویا، سال10، شماره­ی30، صص 129-144.

ابن­عربی، محی­الدین.(بی­تا). فتوحات مکیه. ج2، بیروت: دارالصادر.

____________.(2004م). رساله­ی وجودیه. اعتنی بها ابراهیم الکیالی الشاذلی الذرقاوی، بیروت: دارالکتب­العلمیه.

ابوترابی، خدیجه.(1395). «تجربه­ی عرفانی در اشعار سنایی غزنوی». مطالعات ادبیات، عرفان و فلسفه، دوره­ی 2، شماره­ی 2/1، صص 106-130.

الهی­منش، رضا؛ ولی­پور چهارده­چریک، فلور.(1393). «وحدت وجود از دیدگاه حکیم سنایی غزنوی». عرفان اسلامی، دوره­­ی10، شماره­ی40، صص 219-240.

انصاری، خواجه­عبدالله. (1417ق). منازل­السائرین. محقق و مصحح علی شیروانی، تهران: دارالعلم.

باباپور، صغری؛ دهباشی، مهدی. (1391). «از فنا در خود تا بقا در حق». عرفان اسلامی، دوره­ی8،  شماره­ی32، صص 63-82.

جامی، عبدالرحمن­.(1356). نقدالنصوص. تحقیق ویلیام چیتیک، تهران: انجمن حکمت و فلسفه.

دهباشی، مهدی؛ میرباقری فرد، سیدعلی­اصغر.(1393). تاریخ تصوف یک. تهران: سمت.

رضاپور، زینب؛ میرباقری­فرد، سیدعلی­اصغر.(1392). «تحلیل و مقایسه فنا و بقا در سنت عرفانی اول و دوم». مطالعات عرفانی، شماره­ی17، صص175-204.

زرین­کوب، عبدالحسین.(1362). ارزش میراث صوفیه. تهران: امیرکبیر.

سراج طوسی، ابونصر.(بی­تا).  اللمع. قاهره: مکتبه­الثقافه­الدینی.

سنایی، مجدودبن­آدم.(1383). حدیقه­الحقیقه­ و ­شریعه­الطریقه. تصحیح محمدتقی مدرس ­رضوی، تهران: دانشگاه تهران.

_____________.(1388). دیوان اشعار. تصحیح محمدتقی مدرس­رضوی، تهران: سنایی.

_____________.(1389). مثنوی­های سنایی. تصحیح عبدالرضا سیف و غلامحسین مراقبی، تهران: دانشگاه تهران.

_____________.(1396). سیرالعبادالی­المعاد. تصحیح مریم­السادات رنجبر، تهران: مولی.

سهروردی، شهاب­الدین ابوحفص. (1375). عوار­ف­المعارف. ترجمه­ی ابومنصور اصفهانی، تهران: علمی و فرهنگی.

شفیعی­کدکنی، محمدرضا.(1390). تازیانه­های سلوک. تهران: آگه.

علی­پور، حسن.(1393). «سیر تاریخی و تکاملی اندیشه­ی فنا در عرفان اسلامی». آیین حکمت، دوره­ی6، شماره­ی20، صص 95-120.

غزالی، ابوحامدمحمد.(1383). کیمیای سعادت. ج1، مصحح و محقق حسین خدیوجم، تهران: علمی و فرهنگی.

ـــــــــــــــــــــــــــــ.(1386). احیاء علوم­الدین. ج4، مصحح حسین خدیوجم، تهران: علمی و فرهنگی.

قشیری، عبدالکریم بن هوازن.(1374). رساله­ی قشیریه. ترجمه­ی حسن­بن­احمد عثمانی، تصحیح بدیع­الزمان فروزانفر، تهران: علمی و فرهنگی.

کاشانی، عزالدین­محمود.(1390). مصباح­الهدایه و مفتاح­الکفایه. تصحیح جلال­الدین همایی، تهران: هما‏.

لاهیجی، محمد.(1371). مفاتیح­الاعجاز فی شرح گلشن‌راز. تصحیح محمدرضا برزگر خالقی و عفت کرباسی، تهران: زوار.

محمودی، مریم.(1388). «فنا و بقا از دیدگاه عطار». فصلنامه­ی تخصصی عرفان، دوره­ی5، شماره­ی19، صص 108-126.

میرباقری­فرد، سیدعلی­اصغر. (1391). «عرفان عملی و نظری یا سنت اول و دوم عرفانی». گوهر گویا، دوره­ی6، شماره­ی2، صص65-76.

هجویری، ابوالحسن علی.(1375). کشف­المحجوب. تصحیح و- ژوکوفسکى و والنتین آلکسى یریچ‏، تهران: طهوری.

یزدانفر، ساره. (1391). «بررسی اصطلاحات عرفانی مشترک در حدیقه­الحقیقه و مناقب‌العارفین». عرفانیات در ادب فارسی، دوره­ی3، شماره­­­­ی11، 167-189.