پیوند «زلف» و «دل» و کارکردهای هنری آن در دیوان حافظ

پایمرد، منصور. (1384). «دل مرکز معنایی شعر حافظ». مجله­ی حافظ پژوهشی، دفتر هشتم، به کوشش جلیل سازگارنژاد، صص53-74.

حافظ، خواجه شمس­الدین محمد. (1368). دیوان. تصحیح محمد قزوینی و قاسم غنی، تهران: اساطیر.

حافظ، خواجه شمس­الدین محمد. (1374). دیوان. به کوشش خلیل خطیب رهبر، تهران: صفی‌علیشاه.

حسن­لی، کاووس. (1383). «زلف تابدار حافظ (به­گزینی­های حافظ در پیوند با زلف)». مجله­ی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تربیت معلم، سال 12، شماره­ی 45-46، صص 114-136.

خرمشاهی، بهاءالدین. (1361). ذهن و زبان حافظ. تهران: نشر نو .

خرمشاهی، بهاءالدین. (1367). حافظ­نامه. تهران: علمی و فرهنگی و سروش.

ذوالریاستین، صدرا. (1384). «نظری و گذری به حضور ساقی در شعر حافظ». ساده­ی بسیار نقش، به­کوشش کاووس حسن­لی، علمی و فرهنگی، صص 150-175.

رامی، شرف­الدین حسن بن محمد. (1386). فرهنگ اصطلاحات عرفانی. شامل یک فرهنگ اصطلاحات عرفانی و کتاب انیس العشاق شرف­الدین رامی، به کوشش منوچهر دانش پژوه، تهران: فرزان.

رجایی، محمدخلیل. (1359). معالم­البلاغه. شیراز: دانشگاه شیراز.

سجادی، سیدجعفر. (1386).فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی. تهران: طهوری.

سلاجقه، پروین. (1389). نقد نوین در حوزه­ی شعر. تهران: مروارید.

شبانی، عزیز. (1384). «بنیاد بر کرشمه­ی جادو». ساده­ی بسیار نقش، به­کوشش کاووس حسن­لی، علمی و فرهنگی، صص 26-42.

شفیعی کدکنی، محمدرضا. (1380). صور خیال در شعر فارسی. تهران: آگه.

علی­پور، مصطفی. (1378). ساختار زبان شعر امروز. تهران: فردوس.

فیض، ملامحسن. (1354). رساله­ی مشواق (در بیان بعض اصطلاحات اهل عرفان). با تصحیح و مقابله­ی حامد ربانی، تهران: کتابخانه­ی علمیه­ی حامدی.

کزازی، میرجلال الدین. (1374). زیبایی‌شناسی سخن پارسی. ج2، معانی. تهران: مرکز.

لاهیجی، شمس­الدین محمد. (1385). مفاتیح­الاعجاز فی شرح گلشن راز. تهران: زوّار.

محبتی، مهدی. (1386). بدیع نو. تهران: سخن.