| تعداد نشریات | 24 |
| تعداد شماره‌ها | 851 |
| تعداد مقالات | 7,575 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,413,663 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,580,415 |
نقد و بررسی داستان فرود سیاوش بر اساس رویکرد ساخت شکنی | ||
| شعر پژوهی(بوستان ادب) | ||
| مقاله 3، دوره 5، شماره 2، شهریور 1392، صفحه 39-60 اصل مقاله (296.79 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22099/jba.2013.543 | ||
| نویسنده | ||
| محمود رضایی دشت ارژنه* | ||
| دانشگاه شهید چمران اهواز | ||
| چکیده | ||
| ژاک دریدا (Derrida, Jacques) با بنیانگذاردن رویکرد ساختشکنی، هرگونه قطعیت معنا را رد کرد. دریدا معتقد بود که باید در رویارویی با هر متن، آن‌چه را تاکنون آشکار دانستهایم، کنار نهاد و با شکستن آگاهانهی شالودهی متن، امکان بروز معناهای دیگرگونه را فراهم کرد. در داستان فرود، ظاهر امر از این قرار است که بر خلاف توصیههای مکرر کیخسرو مبنی بر نرفتن از راه کلات و درگیر نشدن با فرود، توس خودسرانه از راه کلات میرود و فرود را میکشد. در این جستار، با تحلیل داستان فرود بر مبنای نقد ساختشکنی، کوشش شده که قرائتی دیگر از این داستان پیش روی خواننده قرار گیرد؛ به این ترتیب که با توجه به نشانههای درونمتنی در شاهنامه، چنین به نظر میرسد که برخلاف ظاهر این داستان، کیخسرو، به فرود به چشم یک رقیب سرسخت مینگریسته؛ کسی که پور ارشد سیاوش بوده و بالتبع نسبت به تصدی مسند قدرت، اگر بیش‌تر از کیخسرو سزاوار نباشد، کم‌تر از او هم نبوده است؛ از این رو کیخسرو که از جانب فرود، احساس خطر می‌کرده، با طراحی دسیسهای در پشت پرده با رجال حکومتی، در پی نابودی برادر خود برآمده است. او به بهانهی انتقام از افراسیاب، سپاهی را به سپهسالاری توس، روانهی مقر فرود میکند تا بزرگترین رقیبش در سلطنت را از میان بردارد. سپس برای فریب اذهان عمومی، چندی توس را در بند میکند و بعد او را آزاد میگرداند و به این ترتیب، موفق میشود بدون برانگیختن کوچک‌ترین سوءظنی، بزرگترین رقیبش در سلطنت را از میان بردارد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ساختشکنی؛ ژاک دریدا؛ کیخسرو؛ فرود | ||
| مراجع | ||
|
آلن، کلیفورد. (1366). پیشگامان روان پزشکی. ترجمه‌ی اسماعیل سعادت، تهران: علمی- فرهنگی. احمدی، بابک. (1380). ساختار و تأویل متن. تهران: مرکز. پورداوود، ابراهیم. (1377). یشت‌ها. تهران: اساطیر. دهقانیان، جواد. (1389). «نگاهی تازه به داستان کیکاووس بر اساس نظریه‌ی ساختارشکنی». تاریخ ادبیات، سال 3، شماره‌ی 65، صص 101-118. شمیسا، سیروس. (1388). نقد ادبی. تهران: میترا. فتوحی رودمعجنی، محمود. (1387). «ساختشکنی بلاغی، نقش صناعات ادبی در شکست و واسازی متن». نقد ادبی، سال 1، شماره‌ی 3، صص109-135. فردوسی، ابوالقاسم. (1373). شاهنامه. به کوشش دکتر سعید حمیدیان، بر اساس چاپ مسکو، تهران: قطره. فروید، زیگموند. (1373). «داستایوسکی و پدرکشی». ترجمه‌ی حسین پاینده، ارغنون، سال 1، صص253-271. قاسمی‌پور، قدرت. (1388). «نقیضه در گسترهی نظریه‌های ادبی معاصر». نقد ادبی، سال 2، شماره‌ی 6، صص127-147. گورین، ویلفرد. ال و همکاران. (1373).راهنمای رویکرد های نقد ادبی. ترجمه‌ی زهرا میهن‌خواه، تهران: اطلاعات. نوریس، کریستوفر. (1385). شالودهشکنی. ترجمه‌ی پیام یزدانجو، تهران: مرکز. Derrida, Jacques. (1979). of grammatology, trans. Gayatri Spivak, Balttimore: Johns Hopkins University Press.
Heidegger, M. (1971). On the way to language. New York: trans P.D. Hertz.
Abrams, M.H. (1993). Glossary of Literary Terms. Harcourt: Ithaca.
Culler, Jonathan. (1989). On Deconstruction. London: Rutledge.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 5,791 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,581 |
||