آصف، محمدهاشم.(1357). رستم­التواریخ؛ به تصحیح و توضیح محمد مشیری. تهران: امیرکبیر.

آیدنلو، سجاد.(1386). هفت گفتار در شاهنامه‌پژوهی. تهران: جهاد دانشگاهی.

________.(1391). طومار نقالی شاهنامه. تهران: به‌نگار.

ابراهیمی، محسن.(1391). «اسب در فرهنگ مردم». مندرج در دانش‌نامه­ی فرهنگ مردم ایران، ج1، تهران: مرکز دائره‌المعارف بزرگ اسلامی، صص 426- 438.

ابن­ابی­الخیر، ایرانشاه.(1370). بهمن‌نامه. ویراسته رحیم عفیفی، تهران: علمی- فرهنگی.

ابن ابی‌الخیر، حکیم ایرانشان.(1377). کوش‌نامه. به کوشش جلال متینی، تهران: علمی.

اخوینی بخاری، ابوبکر ربیع بن احمد.(1344). هدایه‌المتعلمین فی الطب. به کوشش جلال متینی، مشهد: دانشگاه مشهد.

باقری، مهری.(1389). سایه‌روشن: بیست و یک مقاله. تهران: قطره.

جامی، عبدالرحمن.(1366). هفت اورنگ. به کوشش مرتضی آقامدرس گیلانی، تهران: سعدی.

جمالی یزدی، مطهر.(1346). فرخ‌نامه. به کوشش ایرج افشار، تهران: فرهنگ ایران زمین.

حافظ، شمس‌الدین­محمد.(1376). حافظ. به سعی سایه، تهران: کارنامه.

حسام‌پور، سعید؛ امیری، لیلا.(1396). «نمادینگی و دیگرسانی شبدیز و گلگون در خسرو و شیرین نظامی». پژوهش‌های ادبی، سال14، شماره­ی 58، صص 9- 29.

حیدری، زهرا.(1383). «توتم؛ ایمان به حافظ و نگهبان». کتاب­ماه هنر، شماره­ی 75 و 76، صص 138- 144.

خاقانی، بدیل­بن­علی. (1382). دیوان. به کوشش ضیاءالدین سجادی، تهران: زوّار.

حُرّی، ابوالفضل.(1393). کلک خیال‌انگیز؛ بوطیقای ادبیات وهمناک، کرامات و معجزات. تهران: نی.

خیام نیشابوری، غیاث‌الدین ابوالفتح عُمَر بن ابراهیم.(1311). نوروزنامه. به سعی و تصحیح مجتبی مینوی، تهران: کتابخانه­ی کاوه.

دوانی، فزونه و همکاران. (1397). «شبدیز و گلگون، جلوه‌هایی از ایزد مهر و بهرام». متن‌شناسی ادب فارسی دانشگاه اصفهان، شماره‌ی 2 (پیاپی 38)، صص 1- 15.

دوستخواه، جلیل.(1385). اوستا؛ کهن‌ترین سرودها و متن‌های ایرانیان. تهران: مروارید.

دو فرس‌نامه­ی منثور و منظوم در شناخت نژاد و پرورش و بیماری‌ها و درمان اسب. (1366). به کوشش علی سلطانی­گردفرامرزی، تهران: مؤسسه­ی مطالعات اسلامی دانشگاه مک­گیل با همکاری دانشگاه تهران.

دهخدا، علی‌اکبر.(1363). امثال و حکم. ج3،  تهران: امیرکبیر.

ذوالفقاری، حسن.(1394). یک‌صد منظومه­ی عاشقانه­ی فارسی. تهران: چرخ.

ــــــــــــــــ.(1396). باورهای عامیانه­ی مردم ایران. با همکاری علی شیری، تهران: چشمه.

رجبی، پرویز.(1386). «اسب». دانشنامه­ی ایران، ج2، تهران: دایره‌المعارف بزرگ اسلامی، صص 835- 842.

رستگارفسایی، منصور.(1379). اژدها در اساطیر ایران. تهران: توس.

_____________.(1388). پیکرگردانی در اساطیر. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

زارعی، علی‌اصغر؛ خان­محمدی، محمدحسین.(1393). «فرضیه‌ای در باب پیوند شبدیز با آیین مهر». مطالعات ایرانی، سال13، شماره‌ی25، صص 141- 162.

زرین‌کوب، عبدالحسین.(1389). پیر گنجه در جست‌وجوی ناکجاآباد. تهران: سخن.

سروری، امید.(1389). «اسب در زندگی، نیروی نظامی و اعتقادات مغولان». پیام بهارستان، دوره­ی2، سال2، شماره­ی7، صص 253- 270.

سعدی، مصلح­بن­عبدالله.(1377). گلستان. به تصحیح و توضیح غلامحسین یوسفی، تهران: خوارزمی.

______________.(1387). بوستان. به تصحیح و توضیح غلامحسین یوسفی، تهران: خوارزمی.

شوالیه، ژان؛ گِربران، آلن.(1384). فرهنگ نمادها. ج1، ترجمه و تحقیق سودابه فضائلی، تهران: جیحون.

طبری، محمدبن ایوب حاسب.(1371). تحفه­الغرائب، به کوشش جلال متینی، تهران: معین.

طغیانی، اسحاق؛ جعفری، طیبه. (1388). «رویکردی اساطیری و روان‌شناختی به تولد نمادین شبدیز در خسرو و شیرین نظامی». بوستان ادب، دوره‌ی1، شماره‌ی1، پیاپی 1/ 55، صص 119- 134.

طوسی، محمدبن­محمود.(1382). عجایب­المخلوقات. به اهتمام منوچهر ستوده، تهران: علمی- فرهنگی.

عدلی، محمدرضا.(1387). «مفهوم قربانی (یجنه/ یسنه) در هند و ایران باستان». نیم‌سال‌نامه­ی تخصصی پژوهش‌نامه­ی ادیان، سال2، شماره­ی4، صص 101- 135.

عنصرالمعالی، کیکاووس­بناسکندر.(1386). قابوس‌نامه. به اهتمام و تصحیح غلامحسین یوسفی، تهران: علمی و فرهنگی.

فردوسی، ابوالقاسم.(1380). شاهنامه. براساس نسخه­ی نه­جلدی چاپ مسکو، تهران: ققنوس.

فروید، زیگموند.(1362). توتم و تابو. ترجمه­ی ایرج پورباقر، تهران: آسیا.

قائمی، فرزاد؛ یاحقی، محمدجعفر. (1388). «اسب پرتکرارترین نمادینه جانوری در شاهنامه و نقش آن در کهن‌الگوی قهرمان». زبان و ادب پارسی، شماره‌ی42، صص 9- 26.

قلیزاده، خسرو.(1388الف). فرهنگ اساطیر ایرانی بر پایه­ی متون پهلوی. تهران: پارسه.

ـــــــــــــ.(1388ب). «اسب در اساطیر هند و اروپایی». مطالعات ایرانی، سال8، شماره­ی16، صص 199- 232.

ـــــــــــــ.(1388ج). «باره­ی پهلوانی در اساطیر هند و اروپایی». پژوهش‌نامه­ی زبان و ادب فارسی (گوهر گویا)، سال3، شماره­ی1، پیاپی 9، صص 103- 122.

________.(1392). دانشنامه­ی اساطیری جانوران. تهران: کتاب پارسه.

قیم ‌نهاوندی.(1396). فرس‌نامه. به کوشش آذرتاش آذرنوش و نادر مطلبی، تهران: نی.

کریستی، آنتونی.(1384). اساطیر چین. ترجمه­ی باجلان فرخی، تهران: اساطیر.

گونسالس د کلاویخو، روی.(1384). سفرنامه­ی کلاویخو. ترجمه­ی مسعود رجب‌نیا، تهران: علمی و فرهنگی.

گیلانی، احمد­بن­محمد.(1375). مضمار دانش (فرس‌نامه). تصحیح نادر حائری، تهران: نشر دانشگاهی.

ماحوزی، مهدی.(1377). «اسب در ادبیات فارسی و فرهنگ ایرانی». مجله­ی دانشکده­ی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، شماره­ی پیاپی 996، صص 209- 235.

مارزلف، اولریش.(1371). طبقه‌بندی قصه‌های ایرانی. ترجمه­ی کیکاووس جهانداری، تهران: سروش.

مجتهدی، علی‌اصغر. (1334). امثال و حکم در زبان محلی آذربایجان. تبریز: بنیاد کتابخانه‌ی فردوسی.

محمدبن­منور.(1388). اسرارالتوحید فی مقامات الشیخ ابی‌سعید. مقدمه، تصحیح و تعلیقات از محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران: آگه.

مرکز دائره­المعارف بزرگ اسلامی. (1367). دائره­المعارف بزرگ اسلامی. زیر نظر سیدمحمد کاظم موسوی بجنوردی، تهران: مرکز دائره­المعارف بزرگ اسلامی.

مساح، رضوان. (1375). «فرس‌نامه‌های فارسی». آینه­ی پژوهش، دوره­ی7، شماره­ی40، صص 75-85.

مسعودی، علی بن حسین.(1344). مروج‌الذهب. ترجمه­ی ابوالقاسم پاینده، تهران: علمی و فرهنگی.

نظامی‌گنجوی،الیاس­بن­یوسف.(1313). خسرو و شیرین. با تصحیح و توضیح حسن وحیددستگردی، تهران: ارمغان.

ــــــــــــــــــــــــ.(1316). شرفنامه. به تصحیح حسن وحیددستگردی، تهران: ارمغان.

ــــــــــــــــــــــــ.(1373). هفت‌پیکر. به تصحیح برات زنجانی، تهران: دانشگاه تهران.

ــــــــــــــــــــــــ.(1376).خسروو شیرین.به‌تصحیح برات زنجانی،تهران:دانشگاه تهران.

ــــــــــــــــــــــــ.(1378). اقبالنامه. به تصحیح حسن وحیددستگردی، تهران: سوره.

ـــــــــــــــــــــــ‌ـ.(1381) اقبالنامه. به تصحیح برات زنجانی، تهران: دانشگاه تهران.

ــــــــــــــــــــــــ‌ـ.(1387) اقبالنامه. با تصحیح و شرح بهروز ثروتیان، تهران: امیرکبیر.

ــــــــــــــــــــــــ.(1392). خسرو و شیرین. به‌تصحیح بهروز ثروتیان، تهران: امیرکبیر.

وارینگ، فلیپ.(1384). فرهنگ خرافات و تعبیر خواب. ترجمه­ی احمد حجاران، تهران: درسا.

هال، جیمز.(1387). فرهنگ نگاره‌ای نمادها در هنر شرق و غرب. ترجمه­ی رقیه بهزادی، تهران: فرهنگ معاصر.

Ernest A. Wallis Budge. (1976). The  The history of Alexander the Great: being the Syriac version, ed. from 5 ms of the Pseudo-Callistenes. With an engl. trans, Amsterdam: APA-Philo Press.