| تعداد نشریات | 24 |
| تعداد شماره‌ها | 862 |
| تعداد مقالات | 7,675 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,669,355 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,743,838 |
تناوب سببی در گویش خوری | ||
| زبانشناسی و گویش‌های ایرانی | ||
| مقاله 1، دوره 4، شماره 1، شهریور 1398، صفحه 1-25 اصل مقاله (1000.95 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22099/jill.2019.5374 | ||
| نویسندگان | ||
| مهدی عباسی* 1؛ غلامحسین کریمی دوستان2 | ||
| 1دانشجوی دکتری زبانشناسی همگانی، دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
| 2استاد زبانشناسی همگانی، دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| تناوب سببی نوعی تناوب گذرایی بین یک فعل سببی و همتای ضدسببی آن است. در مورد رابطه بین این دو گونه فعلی به طور کلی دو نوع رویکرد از سوی زبان‌شناسان اتخاذ شده است: اشتقاقی و غیراشتقاقی. در رویکرد اشتقاقی، یکی از دو گونه، پایه و دیگری مشتق فرض می‌شود. در رویکرد اشتقاقی پایه ـ ناگذر (رویکرد سببیسازی)، فرض بر این است که گونه ضدسببی پایه و گونه سببی مشتق است. در حالی که در رویکرد اشتقاقی پایه‌ـ گذرا (رویکرد ضدسببیسازی) گونه سببی پایه و گونه ضدسببی مشتق فرض می‌شود. در رویکرد غیراشتقاقی یا پایه ـ مشترک رابطه مستقیم اشتقاقی بین دو گونه برقرار نمی‌شود و هر دو از یک منبع سوم یا ریشه نشأت میگیرند. هدف از مقاله حاضر بررسی کارآمدی رویکردهای یاد شده در تحلیل نشانههای ساختواژی فعلهای تناوبی در گویش خوری از زبانهای ایرانی شمال‌غربی رایج در کویر مرکزی ایران است. شواهد ساختواژی در این گویش نشان میدهد رویکردهای اشتقاقی به تناوب سببی دارای راهبرد تحلیلی کلی نیستند و تنها قادرند نشانههای ساختواژی در یکی از دو گونه سببی یا ضدسببی را توضیح دهند. در مقابل به نظر می‌رسد رویکرد غیراشتقاقی پایه ـ مشترک میتواند تنوع ساختواژی در تناوب سببی (نشان‌داری یکی از دو گونه یا هر دو گونه) را در گویش خوری به‌طور جامع تحلیل کند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تناوب سببی؛ رویکرد پایه‌ـ مشترک؛ سببیسازی؛ ضدسببیسازی گـویش‌خوری | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 790 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 705 |
||