| تعداد نشریات | 24 |
| تعداد شماره‌ها | 851 |
| تعداد مقالات | 7,575 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,413,747 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,580,452 |
تجلّی شاعرانه‌ی رنگ و آهنگ در غزلیات بیدل دهلوی | ||
| شعر پژوهی(بوستان ادب) | ||
| مقاله 11، دوره 12، شماره 3 - شماره پیاپی 45، آذر 1399، صفحه 267-294 اصل مقاله (363.58 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22099/jba.2019.31447.3203 | ||
| نویسندگان | ||
| محمد میر* 1؛ سامره شاهگلی2 | ||
| 1دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه زابل | ||
| 2کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه زابل | ||
| چکیده | ||
| از جمله تصاویر مهم بلاغی که در بررسی و شناخت سبک شخصی هر شاعر نقش مؤثری ایفا می‌کند، کاربرد رنگ‌ها، آهنگ‌ها و میزان استفاده‌ی شاعر از این نوع واژه‌ها است. اهمیّت این مسئله در شعر برخی از شاعران، به‌ویژه شاعران سبک هندی به‌حدی است که از طریق آن می‌توان به بسیاری از سلیقه‌ها، باورها، آرزوها و خواسته‌های شاعر پی‌‌برد. بیدل دهلوی (1054-1133 ه.ق) یکی از برجسته‌ترین شاعران سبک هندی است که در غزلیات خود به‌فراوانی از این امکان بهره‌گرفته است. هدف از این پژوهش توصیفی‌تحلیلی، بررسی نوآوری‌های هنری و بسامد معنایی رنگ و آهنگ، همراه با مترادفات آن (ترانه، نغمه، ساز، زمزمه، صدا، ناله و...)، در غزلیات بیدل دهلوی است. نتیجه‌ی تحقیق حاکی از آن است که شاعر با نگرش و بیانی خلّاقانه از لفظ رنگ و آهنگ، با بسامد چشمگیری به‌عنوانِ نقش‌مایه و نماد چندمعنایی و محور ساختاری تصاویر بلاغی برای بیان انواع اندیشه‌های عاشقانه-عارفانه، زیبایی شعر، هماهنگی و تناسب‌بخشیدن به اجزای کلام استفاده نموده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| واژه‌های کلیدی: آهنگ؛ بلاغت؛ بیدل دهلوی؛ رنگ | ||
| مراجع | ||
|
آقاگل‌زاده، فردوس و همکاران.(1390). «تحلیل اشعار رودکی و خیام با نگاه روانشناسی زبان». بهار ادب، شماره‌ی3، (پی‌درپی 13)، صص 128-148. باخزری، ابوالمفاخر یحیی.(1345). اوراد الأحباب و فصوص الآداب. تهران: دانشگاه تهران. بیدل دهلوی، عبدالقاد.(1380). دیوان غزلیات. تصحیح اکبر بهداروند، تهران: پیک. جودی نعمتی، اکرم. (1386). «تناسب رنگ‌ها در صور خیال و هسته‌ی روایی شاهنامه». پژوهش‌های زبان و ادبیات فارسی، شماره‌ی 11، صص 57-82. حسن‌لی، کاووس و همکاران. (1382). «تحلیل رنگ در سروده‌های سهراب سپهری». نثرپژوهی ادب فارسی، شماره‌ی 13، صص61-104. حسن‌لی، کاووس وهمکاران. (1386)، «کارکرد رنگ در شاهنامه‌ی فردوسی». ادب پژوهی، شماره‌ی 2، صص 144-163. دوبوکور، مونیک.(1373). رمزهای زنده‌ی جان. ترجمه‌ی جلال ستاری، تهران: مرکز. ﺩﻱ، ﺟﺎﻧﺎﺗﺎﻥ ﻭ همکاران. (1387). روانشناسی ﺭﻧﮓ. ﺗﺮﺟﻤه‌ی ﻣﻬﺪﻱ ﮔﻨﺠﻲ، ﺗﻬﺮﺍﻥ: ﺳﺎﻭﺍﻻﻥ. سان، هوارد و همکاران. (1375). زندگی با رنگ. ترجمه‌ی نغمه صفاریان، تهران: حکایت. سپهری، پریدخت.(1380). هنوز در سفرم. تهران: فروزان روز. سجادی، جعفر. (1362). فرهنگ لغات و اصطلاحات و تعبیرات عرفانی. تهران: طهوری. شاهگلی، سامره و همکاران.(1394). «فیاض لاهیجی شاعر رنگ‌ها و آهنگ‌ها»، بهار ادب، صص247-267. شفیعی‌کدکنی، محمد‌رضا.(1368). موسیقی شعر. تهران: آگاه. ـــــــــــــــــــــــــ.(1378). صورخیال در شعر فارسی. تهران: آگاه. ـــــــــــــــــــــــــ.(1379). شاعر آیینه‌ها. تهران: آگاه. شمیسا، سیروس.(1377). فرهنگ اشارات ادبیات فارسی. تهران: فردوس. صائب حبیب، اسدالله. (1387). واژه‌گزینی و واژه‌سازی در شعر و نثر بیدل. تهران: کنگره‌ی بیدل. فتوحی، محمود. (1391). سبک‌شناسی (نظریه‌ها، رویکردها و روش‌ها). تهران: علمی. ــــــــــــــ.(1393). بلاغت تصویر. تهران: سخن. فروزان، ناصر. (1377). تاریخ تحوّل هنر و صنعت رنگ در ایران و جهان. تهران: تهران. کزازی، میرجلال الدین. (1381). زیبایی‌شناسی سخن پارسی (بیان). تهران: مرکز. لوچر، ماکس. (1378). روانشناسی و رنگ‌ها. ترجمه‌ی نغمه صفاریان، تهران: حکایت. مختاری، محمد. (1369). اسطوره‌ی زال. تهران: آگاه. نیکوبخت، ناصر و همکاران. (1384). «زمینه‌های نمادین رنگ در شعر معاصر». فصلنامه‌ی ادبیات دانشگاه کرمان، شماره‌ی 18، صص 79-93. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 689 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 491 |
||