| تعداد نشریات | 24 |
| تعداد شماره‌ها | 852 |
| تعداد مقالات | 7,575 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,420,809 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,583,431 |
تجزیه و تحلیل گفتمانی و متنی رباعیات مولوی | ||
| شعر پژوهی(بوستان ادب) | ||
| مقاله 4، دوره 12، شماره 3 - شماره پیاپی 45، آذر 1399، صفحه 87-112 اصل مقاله (397.14 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22099/jba.2019.30958.3165 | ||
| نویسنده | ||
| احمد سنچولی* | ||
| استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه زابل | ||
| چکیده | ||
| در تجزیه و تحلیل گفتمانی رباعیات مولوی که برپایه‌ی ساخت گفتمانی و متنی پیشنهادی لطف‌الله یارمحمدی در خصوص رباعیات خیام صورت گرفته، نخست رباعیات مولوی به دو دسته‌ی متمکن و مغلوب تقسیم گردیده و سپس سازه‌های به‌کاررفته در آن‌ها بررسی و واکاوی شده است. بیشتر رباعیات مولوی به شیوه‌ی مغلوب است که غالباً در لحظه‌های وجد و حال و کشف و شهود بر زبان وی جاری شده است. در رباعیات مغلوب غالباً سخن از «او» در مقام حق، معشوق یا شمس تبریزی است و نوعی راز و نیاز عاشقانه و عارفانه در آن‌ها به‌چشم‌می‌خورد. درحالی‌که در رباعیات متمکن سخن از مسائل کلی و فلسفی در خصوص خدا، انسان و عالم هستی است. هرچند براساس سازه‌های تشکیل‌دهنده، هم رباعیات مغلوب و هم رباعیات متمکن مولوی سازه‌های یکسانی از قبیل توصیف، توصیه، تعلیل، تمنا، دعا و آرزو دارد، اما چارچوب فکری و محتوایی آن‌ها در این دو دسته از رباعیات متفاوت است. در هر دو نوع رباعی، سازه‌ی توصیف مهم‌ترین و محوری‌ترین سازه به‌حساب‌می‌آید و ازآن‌جا که در این سازه، شاعر خود در جایگاه فرستنده‌ی پیام قرار دارد و غالباً به بیان احوال خود، چه در لحظات آگاهی و چه در لحظات کشف و شهود پرداخته، جهت‌گیری پیام به سوی گوینده و کلام او از نوع عاطفی و غنایی است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| واژه‌های کلیدی: تجزیه و تحلیل گفتمانی و متنی؛ رباعی؛ کلام متمکن و مغلوب؛ مولوی | ||
| مراجع | ||
|
آبرامز، مایر هوارد. (1387). فرهنگ توصیفی اصطلاحات ادبی. ترجمهی سعید سبزیان، تهران: رهنما. حسن‌لی، کاووس و همکاران. (1388). «رفتارهای هنری در رباعیات مولانا». همایش بین‌المللی اندیشه‌های جهانی مولانا جلال‌الدین محمد بلخی، صص 119-143. حسینی، شهیدقلی. (1379). تجزیه و تحلیل گفتمانی و متنی غزلیات ترکی مأذون (شاعر قشقایی). پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد دانشگاه شیراز. حق‌شناس، علی‌محمد. (1390). مقالات ادبی، زبان‌شناختی. تهران: نیلوفر. رشیدی، ناصر و همکاران. (1390). «بررسی ساخت کلان دوبیتی‌های باباطاهر همدانی (عریان)». بوستان ادب، سال3، شمارهی2، پیاپی8، صص123-143. زارع‌ندیکی، یعقوب. (1389). «تحلیل رباعیات مولوی از منظر داستانی». پژوهش‌های زبان و ادبیات فارسی، شمارهی18، صص 93-111. سرامی، قدمعلی. (1379). از خاک تا افلاک. تهران: ترفند. شعبانی، محمدرضا. (1389). «مولوی، صوفی ترانه‌گو». کتاب ماه ادبیات، شمارهی42 (پیاپی 156)، صص 22-31. شمیسا، سیروس. (1363). سیر رباعی در شعر فارسی. تهران: آشتیانی. شهبازی، ایرج. (1378). تجزیه و تحلیل گفتمانی و متنی غزلیات عاشقانه سعدی. پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد دانشگاه شیراز. صاری‌اوغلو، خلیل ابراهیم. (1388). «رباعی و موضوع مرگ در رباعیات مولانا». همایش بین‌المللی اندیشه‌های جهانی مولانا جلال‌الدین محمد بلخی، صص 292-298. صالحیمازندرانی، محمدرضا و همکاران. (1395). «موسیقی کناری در رباعیات مولانا». فنون ادبی، سال8، شمارهی 3 (پیاپی 16)، صص 1-14. صفوی، کورش. (1383). از زبان‌شناسی به ادبیات، جلد اول: نظم. تهران: سوره مهر. فتوحی، محمود. (1389). «از کلام متمکن تا کلام مغلوب». نقد ادبی، سال3، شمارهی 10، صص 35- 62. ______________. (1391). سبک‌شناسی: نظریه‌ها، رویکردها و روش‌ها. تهران: سخن. کادن، جان آنتونی. (1386). فرهنگ توصیفی ادبیات و نقد. ترجمهی کاظم فیروزمند، تهران: شادگان. مشهدی، محمدامیر و همکاران. (1389). «سبک‌شناسی فکری رباعیات مولانا». سبک‌شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)، سال3، شمارهی3، شمارهی پیاپی 9، صص 137-153. مولوی، جلال‌الدین محمد. (1378). کلیات شمس تبریزی. ج6 و 8، با تصحیحات و حواشی بدیع‌الزمان فروزانفر، تهران: امیرکبیر. یارمحمدی، لطف‌الله. (1374). پانزده مقاله در زبان‌شناسی مقابله‌ای و ساخت زبان فارسی: دستور، متن و گفتمان. تهران: رهنما. ________________. (1383). گفتمان‌شناسی رایج و انتقادی. تهران: هرمس. Swales, j. m. (1990). genre analysis: English in academic and research setting. Cambridge: Cambridge university press.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 835 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 600 |
||