| تعداد نشریات | 24 |
| تعداد شماره‌ها | 851 |
| تعداد مقالات | 7,575 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,413,716 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,580,441 |
نقد و تحلیل روایت حکایت « زن صالحه که شوهرش به سفر رفته بود » در الهینامه عطار بر اساس نظریه گرماس | ||
| شعر پژوهی(بوستان ادب) | ||
| مقاله 8، دوره 12، شماره 2 - شماره پیاپی 44، شهریور 1399، صفحه 188-213 اصل مقاله (397.73 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22099/jba.2019.31812.3248 | ||
| نویسندگان | ||
| محمد قدمیاری1؛ سید محمود سید صادقی* 2؛ سید جعفر حمیدی3 | ||
| 1دانشجوی دکتری تخصصی، گروه زبان و ادبیات فارسی ، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر ایران | ||
| 2استادیار، گروه زبان و ادبیات فارسی ، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر ایران | ||
| 3استاد، گروه زبان و ادبیات فارسی ، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر ایران | ||
| چکیده | ||
| آلزیرداس ژولینگریماس (algirdas julien greimas) یکی از نظریهپردازان حوزه‌ی روایت است که پس از پراپ در زمینه‌ی ساختارگرایی الگویی ارائه می‌کند که به الگوی کنشی معروف است. این الگو دربردارندهی مؤلفه‌هایی است که نشان می‌دهد ساختار بنیادی روایت و زبان یکی است. در این مدل، کنشگران در قالب سه جفت متضاد، پیرنگ ایجاد می‌کنند. مؤلفهی دیگر این نظریه، مربع معنایی است که مبتنیبر تقابل و ویژگی‌های متضاد است. پژوهش حاضر به بررسی و تحلیل ریخت‌شناسانه‌ی یکی از حکایت‌های الهینامهی عطار براساس نظریهی گریماس می‌پردازد. نکتهی مهم این بررسی آن است که طرح کلی داستان و نحوه‌ی روایت‌گری و شخصیت‌پردازی قهرمانان داستان، تابع یک نظم و چهارچوب کلی است. این حکایت با معیارهای الگوی گریماس منطبق است. همچنین با کمک مربع معناشناسی می‌توان ساختار کلی حکایت را به اجزای مشخصی که با هم در تقابل و تضاد هستند تجزیه کرد و به شناخت دقیق‌تری از روایت رسید. کنشگران، برادر شوهر، مرد جوان، بازرگان و اهالی کشتی، حرکتی را از شهوت و امیال شیطانی به «نه- شیطانی» انجام می‌دهند و درنتیجه از جایگاه «نه- شهوت» به طرف پاکدامنی حرکت می‌کنند. واژه‌های کلیدی: آلزیرداس ژولینگریماس (algirdas julien greimas) یکی از نظریهپردازان حوزه‌ی روایت است که پس از پراپ در زمینه‌ی ساختارگرایی الگویی ارائه می‌کند که به الگوی کنشی معروف است. این الگو دربردارندهی مؤلفه‌هایی است که نشان می‌دهد ساختار بنیادی روایت و زبان یکی است. در این مدل، کنشگران در قالب سه جفت متضاد، پیرنگ ایجاد می‌کنند. مؤلفهی دیگر این نظریه، مربع معنایی است که مبتنیبر تقابل و ویژگی‌های متضاد است. پژوهش حاضر به بررسی و تحلیل ریخت‌شناسانه‌ی یکی از حکایت‌های الهینامهی عطار براساس نظریهی گریماس می‌پردازد. نکتهی مهم این بررسی آن است که طرح کلی داستان و نحوه‌ی روایت‌گری و شخصیت‌پردازی قهرمانان داستان، تابع یک نظم و چهارچوب کلی است. این حکایت با معیارهای الگوی گریماس منطبق است. همچنین با کمک مربع معناشناسی می‌توان ساختار کلی حکایت را به اجزای مشخصی که با هم در تقابل و تضاد هستند تجزیه کرد و به شناخت دقیق‌تری از روایت رسید. کنشگران، برادر شوهر، مرد جوان، بازرگان و اهالی کشتی، حرکتی را از شهوت و امیال شیطانی به «نه- شیطانی» انجام می‌دهند و درنتیجه از جایگاه «نه- شهوت» به طرف پاکدامنی حرکت می‌کنند. واژه‌های کلیدی: | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| الهینامه؛ حکایت زن صالحه؛ کنشگر؛ گریماس | ||
| مراجع | ||
|
آبرامز، هایرهوارد. (1386). فرهنگ‌واره اصطلاحات ادبی. ترجمهی سیامک بابایی، تهران: جنگل جاودانه. آذر، امیراسماعیل. (1393). الهینامهی عطار در نظریهی معناشناسی و شکلشناسی. تهران: سخن. احمدی، بابک. (1388). ساختار و تأویل متن. تهران: مرکز. احمدیپوراناری، زهره. (1382). تحلیل ساختاری و نقد داستان‌های کوتاه الهینامهی عطار. پایاننامهی کارشناسیارشد رشتهی زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه یزد. احمدیپویا، مرضیه. (1394). بررسی خیر و شر در الهینامهی عطار. پایاننامهی کارشناسی ارشد دانشگاه مازندران. اسدی، محمود. (1379). تحلیل حکایات عرفانی الهینامهی عطار. پایاننامهی کارشناسی ارشد دانشگاه شهید باهنر کرمان. اسکولز، رابرت. (1383). درآمدی بر ساختارگرایی در ادبیات. تهران: آگه. امامی، فاطمه. (1392). «ساختار معنایی الهینامهی عطار». ادبیات عرفانی و اسطوره‌شناختــی، دورهی9، شمارهی30، صص11-38. برتنس، یوهانس ویلم. (1383). مبانی نظریهی ادبی. ترجمهی محمدرضا ابوالقاسمی، تهران: ماهی. بینیاز، فتحالله. (1388). درآمدی بر داستان‌نویسی و روایتشناسی. تهران: افراز. پورنامداریان، تقی. (1394). دیدار با سیمرغ. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. تایسون، لویس. (1387). نظریه‌های نقد ادبی معاصر. ترجمهی مازیار حسین‌زاده و فاطمه حسینی، تهران: نگاه امروز و حکایت قلم‌نویس. شعیری، حمیدرضا. (1391) مبانی معناشناسی نوین. تهران: سمت. عطار، فریدالدین. (1392). الهینامه. تصحیح و تعلیقات: محمدرضا شفیعیکدکنی، تهران: سخن. گرین، ویلفرد و همکاران. (1391). مبانی نقد ادبی. ترجمهی فرزانه طاهری، ویراستار: هوشنگ گلشیری، تهران: نیلوفر. میرصادقی، جمال؛ میرصادقی، میمنت. (1388). واژه‌نامهی هنر داستان‌نویسی. تهران: مهناز. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 897 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 650 |
||