واکاوی«تأثیرات سراسربینی» و «خودسانسوری» در پرتو نقد هنر خویشتن

آبرکرامبی، نیکلاس و همکاران.(1367). فرهنگ جامعه‌شناسی. تهران: چاپخش.

اتکینسون، ریتال ‌و همکاران.(1367). زمینه­ی روا­ن­شناسی، ج1، ترجمه­ی محمّدتقی براهنی، تهران: رشد.

اخوت، احمد.(1387). من و دیگری. تهران: جهان کتاب.

باباچاهی، علی.(1346). در بی‌تکیه‌گاهی. تهران: کتاب زمان.

بهار، محمّدتقی(ملک‌الشعرا).(1380). دیوان اشعار، ج1، به‌کوشش چهرزاد بهار، تهران: توس.

پرهام، مهدی.(1358). «نوعی خودسانسوری». نگین، شماره­ی 170، صص8-11.

ترادگیل، پیتر.(1376). زبا­ن­شناسی اجتماعی. ترجمه­ی محمّد طباطبایی، تهران: آگه.

جان­زاده، علی.(1362). علامه علی‌اکبر دهخدا. تهران: همگام.

حریری، ناصر.(1368). درباره‌ی هنر و ادبیات:گفت‌وشنودی با مهدی اخوان‌ثالث. بابل: کتابسرا.

حمیدی­شیرازی، مهدی.(1333). زمزمه­ی بهشت. تهران: صفی‌علیشاه.

خرّمشاهی، بهاءالدین.(1374). «خودسانسوری». ‌دانشگاه‌ انقلاب، شماره­ی2، صص51-56.

خسروی، فریبرز.(1378). سانسور، تحلیلی بر سانسور کتاب در دوره­ی پهلوی دوم. تهران: نظر.

____________.(1381). سانسور در آینه. تهران: سازمان اسناد و کتابخانه­ی ملی.

درساهاکیان، وازریک.(1394).  در صحبت اهل قلم. تهران: مروارید.

دریفوس، هیوبرت؛ پل رابینیو.(1378). میشل فوکو فراسوی ساختارگرایی و هرمنیوتیک. ترجمه­ی حسین بشریّه، تهران: نی.

دهباشی، علی.(1383). جشن‌نامه­ی دکتر سیمین دانشور. تهران: سخن.

دهخدا، علی‌اکبر.(1341). چرند و پرند. تهران: کتاب­های جیبی.

ـــــــــــــ.(1377). لغتنامه. ج9 و13. زیر نظر معین و شهیدی، تهران: دانشگاه تهران.

راسل، برتراند.(1340). تاریخ فلسفه­ی غرب، ج1، ترجمه­ی نجف دریابندری، تهران: کتاب‌های جیبی.

ربّانی خوراسگانی، علی؛ مرتضی خوش‌آمدی.(1388). «مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی زبان پیر بوردیو». مطالعات فرهنگی و ارتباطات، شماره­ی 16، صص155-186.

رجب‌زاده، احمد.(1380). ممیزی کتاب در سال1337-1375. تهران: کویر.

رضایی‌راد، محمّد.(1381). نشانه‌شناسی سانسور و سکوت سخن. تهران: طرح نو.

رویایی، یدالّه.(1393). عبارت از چیست؟(مسائل شعر2). تهران: نگاه.

ریتزر، جورج.(1380). نظریه‌ی جامعه‌شناسی در دوران معاصر. ترجمه­ی ‌محسن‌ثلاثی، تهران: علمی.

زادهوش، محمّدرضا. (1385). «سرنوشت کتاب در دنیای سانسور دولتی یا خودسانسوری».  فردوسی، شماره‌های 50 و 51، صص38-42.

سادات­مدنی،عبدالله.(1384).علی باباچاهی(تاریخ شفاهی ادبیات معاصر ایران).تهران: روزگار.

سالومون، نورمن؛ ارلیچ ریس.(1382). «رسانه‌های آمریکا و خودسانسوری نهادینه». پژوهش­های ارتباطی، ترجمه­ی محمدرضا نوروزپور، شماره­ی 34، صص222-235. 

شاملو، احمد.(1365). هوای تازه. ج 1 و 2، تهران: بامداد.

شمس­حکیمی، داود.(1380). سانسور و اسپرانتو. کرج: مؤلف.

عسکری­پاشایی.(1378). نام همه­ی شعرهای تو: گفت‌وشنودی با احمد شاملو، ج1و2، تهران: ثالث.

علوی، بزرگ.(1357). پنجاه و سه نفر. ج1، تهران: جاویدان.

عیاری، مژگان.(1385). «نگاهی به آثار محمّدرضا یوسفی در گفت و گو با نویسنده کودک: هیچگاه تن به خود سانسوری نداده‌ام». علومسیاسی، شماره­ی 182، صص58-61.

فاوست، میشل.(1387). آسیب­های سانسور. ترجمه­ی بهروزبامداد، تهران: چندسویه.

فوکو، میشل.(1387الف). مراقبت و تنبیه: تولد زندان. ترجمه­ی سرخوش و جهاندیده، تهران: نی.

ـــــــــــ.(1387ب). دانش و قدرت. ترجمه­ی محمد ضمیران. تهران: هرمس.

کهن، گوئل.(1362). تاریخ سانسور در مطبوعات ایران. تهران: آگاه.

مارکس، کورل.(1384). سانسور و آزادی مطبوعات. ترجمه­ی حسن مرتضوی، تهران: اختران.

مان، نرمان لسلی.(1353). اصول روا­­ن­شناسی، ج2، ترجمه­ی محمود ساعتچی، تهران: امیرکبیر.

محسنیان‌راد،مهدی.(1371).«سانسور و خودسانسوری در ایران».رسانه،شماره­ی10،صص4-11.

مرادی­کرمانی، هوشنگ.(1386). شما که غریبه نیستید. تهران: معین.

معتضد، خسرو.(1389). چکمه ‌و قلم: رضاشاه و روزنامه‌نگار. تهران: البرز.

معین، محمّد.(1364). فرهنگ فارسی. ج1، تهران: امیرکبیر.

مؤمنی، باقر.(1357). درد اهل قلم. تهران: توکا.

میلر، پیتر.(1384). سوژه، استیلا و قدرت. ترجمه­ی سرخوش و جهاندیده. تهران: نی.

میلز، سی.رایت.(1388). نخبگان قدرت. ترجمه­ی بنیاد غرب‌شناسی، تهران: فرهنگ مکتوب.

نتس، روبر.(1377). نگاهی تاریخی به سانسور. ترجمه­ی فریدون فاطمی، تهران: مرکز.

نصرتی، مهرداد.(1391). مقدمات فرانقد ادبی. کرمان: مؤلّف.

____________.(1393). «معرّفی خودانتقادی، به­منزله­ی روشی جدید و نظام‌مند در مطالعه­ی فرانقدی ادبیّات و هنر». مقالات نهمین همایش ترویج زبان و ادب فارسی، خراسان شمالی، بجنورد، صص1995-2183. 

نصرتی، مهرداد؛ جلالی­پندری، یدالله.(1396.) «نظام‌بخشی به انواع نقد خویشتن در عرصه­ی خلاّقیت­های ادبی». مقالات دوازدهمین همایش ترویج زبان و ادب فارسی، رشت، صص1260-1280.

نوح، نصرت‌الله.(1392). «شاملو و سیاست». در کتاب: شعری که زندگیست، نقدوتحلیل اشعار احمد شاملو، به اهتمام: مجید قدمیاری، تهران: سخن، صص399-400.

هاشمی، مهدی.(1381). «‌‌‌اعتراض‌ به خودسازی». تندیس، شماره­ی2، صص20-21.