| تعداد نشریات | 24 |
| تعداد شماره‌ها | 851 |
| تعداد مقالات | 7,575 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,413,716 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,580,441 |
بررسی جایگاه روایت شنوها و انگیزه راوی در الهی نامه ی عطار نیشابوری (با تکیه بر نظریه ارتباطی رومن یاکوبسن) | ||
| شعر پژوهی(بوستان ادب) | ||
| مقاله 5، دوره 11، شماره 3 - شماره پیاپی 41، آذر 1398، صفحه 89-104 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22099/jba.2018.28778.2954 | ||
| نویسنده | ||
| شهین قاسمی* | ||
| استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران | ||
| چکیده | ||
| در علم روایت شناسی در هر متن روایی (داستان) دو سطح- جهان داستان و جهان روایت- وجود دارد و تجلی این دو جهان در الهی نامه یعطار باعث ایجاد گونه ی روایت پردازی خاصی گردیده است. از این نظر که در حکایت های این کتاب «نویسنده ی ملموس»(نویسنده ظاهری)در ابتدا با ورود به جهان داستان به نقل روایت پرداخته و روایت شنوِ آن درونی است در ادامه ناگهان خطاب وی از جهان داستان و روایت شنوِ درون داستانی قطع و در لباس پند و اندرز متوجه روایت شنوِ برون داستانی می شود. روایت شنو (مخاطب) از عناصر جدایی ناپذیر هر متن روایی(داستان) است. همچنین روایت شنو با تکیه بر جایگاه داستان و طرح داستان به دو نوع روایت شنوِ درون داستانی(هنگامی که داستان حالت گفتگو دارد و کنشگران یک دیگر را خطاب قرار می دهند) و روایت شنوِ برون داستانی(هنگامی که نویسنده ی ملموس خواننده ی ملموس را خطاب قرار می دهد) تقسیم می شود؛به گونه ای که در ادبیات داستانی هیچ متنی را نمی توان یافت که از وجود روایت شنو(مخاطب) خالی باشد. پژوهش حاضر به روش توصیفی- تحلیلی و با بهره گیری از منابع کتابخانه ای به بررسی جایگاه روایت و پایگاه روایت شنوها در الهی نامه ی عطار می پردازد. در این پژوهش از الگوی یاکوبسن نیز استفاده گردیده است نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که گذر از روایت شنوِ درون داستانی به روایت شنوِ برون داستانی در الهی نامه به دلیل نوع خاص ادبی و وجود درس اخلاق توسط نویسنده ی ملموس است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| الهی نامه؛ ی؛ جایگاه روایت؛ روایت شنو؛ عطار؛ یاکوبسن | ||
|
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
| مراجع | ||
|
احمدیپور، زهره.(1382). تحلیل ساختاری و نقد داستانهای کوتاه الهینامهی عطار. پایاننامهی کارشناسی ارشد دانشگاه یزد. اسکولز، رابرت. (1379). ساختارگرایی در ادبیات. ترجمهی فرزانه طاهری، تهران: آگه. پورنامداریان، تقی. (1386). دیدار با سیمرغ. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات عرفانی. حافظ شیرازی، شمسالدینمحمد.(1387). دیوان اشعار. تهران: سخن. سجودی، فرزان.(1380). ساختگرایی، پساساختگرایی و مطالعات ادبی. تهران: حوزهی هنری. سعدی شیرازی، مصلحبنعبدالله. (1388). گلستان. تهران: ظهور. عباسی، علی و محمدی، هادی. (1380). صمد: ساختار یک اسطوره. تهران: چیستا. عطارنیشابوری، شیخ فریدالدینمحمد. (1387). الهینامه. تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران: سخن. علیزاده، ناصر و سلیمانیان، سونا. (1391). «کانون روایت در الهینامهی عطار بر اساس نظریهی ژرار ژنت». پژوهشهای ادب عرفانی، شماره ی22، صص113-140. قاسمیپور، قدرتالله. (1388). «تحلیل ساختار روایتگیر و راوی با تکیه بر هفتپیکر نظامی». زبان و ادب، شمارهی22، صص189-204. قوام، ابوالقاسم و بامشکی، سمیرا. (1389). «نقشهای روایتشنو در مثنوی». نقد ادبی، شمارهی 9، صص91-113. گیرو، پییر. (۱۳۸۰). نشانه‌شناسی. ترجمهی محمد نبوی، تهران: آگاه. لینتولت، ژپ. (1390). رسالهای در باب گونهشناسی روایت- نقطهی دید. ترجمهی علی عباسی و نصرت حجازی، تهران: علمی و فرهنگی. محمدیفشارکی، محسن و خدادادی، فضلالله. (1392). «بررسی گونهی روایی در متن سفرنامهی ناصرخسرو بر اساس نظریهی ژپ لینتولت». متنشناسی ادب فارسی، شمارهی 3، پیاپی19، صص 53-68. یاکوبسن، رومن. (۱۳۶۹). زبانشناسی و نقد ادبی. ترجمهی مریم خوزان و حسین پاینده، تهران: نی. _________. (۱۳۸۶). روند بنیادین در دانش زبان. ترجمهی کورش صفوی، تهران: هرمس. Atkin, G. Dougla&LauruMorrow. (1989) .Contemporary Literary Theory. New York: Massachusetts Press.
Prins, Jerald. (1980). Reader-Response Criticism. (Baltimore, MD: Johns Hopkins University Press,pp. 17-25
Rimmon- kennan, Shlomith. (2002) .Narrative Fiction, London: Routhledge.
Toolan, Michael. (2001) .Narrative. London:Routhledge.
Genette, Gerard. (1972) .FiguresIII, Paris: Seuil.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,153 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 300 |
||
