تقوی، محمد. (۱۳۷۶). حکایتهای حیوانات در ادب فارسی. تهران: روزنه.
چمبرز، ایدن.(۱۳۸۷). «خوانندهی درون کتاب». ترجمهی طاهره آدینهپور، در دیگرخوانیهای ناگزیر؛ رویکردهای نقد و نظریهی ادبیات کودک. مرتضی خسرونژاد، تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، صص۱۱۳-۱۵۲.
خسرونژاد، مرتضی. (1389). معصومیت و تجربه؛ درآمدی بر فلسفهی ادبیات کودک. تهران: مرکز.
ـــــــــــــــــ . (۱۳۹۰). چگونه توانایی اندیشیدن فلسفی کودکان را پرورش دهیم (ضمیمهی کتاب داستانهای فکری). مشهد: بهنشر.
دونالدسون، مارگارت. (1370). ذهن کودک. ترجمهی حسین نائلی، مشهد: مؤسسهی چاپ و انتشارات آستان قدس رضوی.
مرادپور دزفولی، ندا. (۱۳۹۴). «شگردهای تمرکززدایی در افسانههای ایرانی به کوشش انجویشیرازی». مطالعات ادبیات کودک، سال6، شمارهی2، صص ۱۳۹-۱۶۴.
منشی، ابوالمعالی نصرالله. (1381). ترجمهی کلیلهودمنه. تصحیح و توضیح مجتبی مینوی طهرانی، تهران: امیرکبیر.
نیکولایوا، ماریا. (1398). درآمدی بر رویکردهای زیباییشناسیک به ادبیات کودک.
ترجمهی مهدی حجوانی و فاطمه زمانی، تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان.
هرمن، دیوید. (۱۳۹۳). عناصر بنیادین در نظریههای روایت.ترجمهی حسین صافی، تهران: نی.
همایی، جلالالدین. (۱۳۸۰). فنون بلاغت و صناعات ادبی. تهران: هما.
Khazaie, D. and Khosronejad, M. (2007). “A Genetic Epistemological Reading of Lambs’ Tales from Shakespear and Persian Folktales”. The Charles Lamb Bulletin. New series No. 137. PP.15-23.
Khazaie, Davood. (2016) “Far from the ‘Maddening’ Crowd. A Comparative Study of some Persian, English and German Variants of ATU 1450.” STUDIA MYTHOLOGICA SLAVICA 19, pp187-210.
Mayring, P. (2014). “Qualitative content analysis: theoretical foundation, basic procedures and software solution”. Klagenfurt. URN: http://nbn-resolving.de/urn:nbn:de:0168-ssoar-395173.