تحلیل ابیاتی از دیوان خاقانی شروانی همراه با نقد شروح پیشین

قرآن کریم. (1375). ترجمه­ی بهاء­الدین خرمشاهی، تهران: جامی- نیلوفر.

آقامحمدی، محمد. (1377). ابهر: گذری و نظری(با بازنگری و تجدیدنظر).زنجان: زنگان.

أبی‌الفِداء، عمادالدین‌اسمعیل. (1840). تقویم البلدان. بیروت: دارصادر.

اوحدی مراغی، رکن­الدین. (1340). کلیات اوحدی اصفهانی معروف به مراغی. با تصحیح و مقابله و مقدمه­ی سعید نفیسی، تهران: امیرکبیر.

استعلامی، محمد. (1387). شرح قصاید خاقانی (تقریرات استاد فروزانفر). ج1، تهران: زوار.

اسدی طوسی، ابومنصور. (1365). لغت فرس. به‌تصحیح و تحشیه­ی فتح‌الله مجتبایی-علی‌اشرف صادقی، تهران: خوارزمی.

برزگرخالقی، محمدرضا. (1387). شرح دیوان خاقانی. ج1، تهران: زوّار.

بلعمی، ابوعلی. (1386). تاریخ بلعمی. به‌تصحیح ملک‌الشعرای بهار و محمد پروین گنابادی، تهران: هرمس.

بیرونی، ابوریحان. (1386). التفهیملاوائل صناعه التنجیم. به‌تصحیح جلال‌الدین همایی، تهران: هما.

جامی، نورالدین عبدالرحمن. (1378). دیوان جامی. فاتحه‌الشباب. ج1، مقدمه و تصحیح: اعلاخان افصح‌زاد، تهران: مرکز مطالعات ایرانی.

حدود­ العالممن‌ المشرق الی المغرب. (1340). به‌کوشش منوچهر ستوده، تهران: دانشگاه تهران.

حموی، یاقوت بن عبدالله. (1397ه.ق- 1997م). معجم البلدان. بیروت: دار صادر.

خاقانی شروانی، افضل­الدین. (1357). تحفه­العراقین. به‌اهتمام و تصحیح و حواشی و تعلیقات یحیی قریب، تهران: شرکت سهامی کتاب‌های جیبی با همکاری  امیرکبیر.

ـــــــــــــ. ختم­الغرایب (تحفه­العراقین). (1385). نسخه­برگردان به قطع اصل نسخه­ی خطی شماره­ی 845 کتابخانه­ی ملی اتریش (وین) کتابت 593 هـ. به‌کوشش و با پیش­گفتار ایرج افشار، تهران: مرکز پژوهشی میراث مکتوب؛ وین: فرهنگستان علوم اتریش.

ـــــــــــــ. ختم الغرایب. (1386). تصحیح و تعلیقات یوسف عالی عباس­آباد، تهران: سخن.

ـــــــــــــ. تحفه­العراقین. (1387). به‌کوشش علی صفری آق­قلعه، تهران: میراث مکتوب.

ـــــــــــــ. دیوان خاقانی شروانی. (1357). به‌تصحیح و تحشیه و تعلیقات علی عبدالرسولی، تهران: کتابخانه­ی خیام.

ـــــــــــــ. دیوان خاقانی شروانی. (1385).به‌کوشش ضیاءالدین سجادی، تهران: زوّار.

خواجو کرمانی، ابوالعطا. (1369). دیوان. به‌تصحیح احمد سهیلی­خوانساری، تهران: پاژنگ.

دهخدا، علی اکبر .(1336). لغت­نامه. تهران: مجلس شورا.

زَیدری نَسَوی، شهاب­الدین محمد. (1394). سیرت جلال‌الدین منکبرنی. تصحیح، مقدمه و تعلیقات مجتبی مینوی، تهران: علمی و فرهنگی.

سجادی، ضیاالدین. (1386). شاعر صبح، پژوهشی در شعر خاقانی شروانی. تهران: سخن.

سعدسلمان، مسعود. (1364). دیوان مسعود سعد. به­تصحیح و اهتمام مهدی نوریان، اصفهان: کمال.

سعدی، مصلح­الدین. (1351). کلیات سعدی. تصحیح ذکاءالملک فروغی با مقدمه­ی عباس اقبال آشتیانی، تهران: جاویدان.

سلامی، عبدالنبی. (1381). فرهنگ گویش دوانی. با مقدمه­ی علی­اشرف صادقی، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی، آثار.

سلطان‌محمدی، امیر؛ سادات‌ابراهیمی، منصور. (1395). «شرح و تحلیل بیتی دشوار از خاقانی». کهن­نامه­ی ادب فارسی، بهار، دوره­ی 7، صص 73-87.

سنایی، مجدودبن آدم. (1388). دیوان سنایی. به‌اهتمام محمدتقی مدرس­رضوی، تهران: سنایی.

سوزنی سمرقندی. محمدبن علی. (1338). دیوان سوزنی. تصحیح و مقدمه­ی ناصرالدین شاه‌حسینی، تهران: امیرکبیر.

صفا، ذبیح الله. (1366). تاریخ ادبیات در ایران. ج2، تهران: فردوس.

صوفی. عبدالرحمان‌بن عمر. (1393). صور الکواکب. ترجمه­ی نصیرالدین طوسی، به‌کوشش بهروز مشیری. تهران: ققنوس.

طوسی، محمدبن محمود. (1387). عجایب‌المخلوقات و غرایب‌الموجودات. به‌اهتمام منوچهر ستوده، تهران: علمی و فرهنگی.

عطارنیشابوری. فریدالدین. (1355). خسرونامه. به‌تصحیح احمد سهیلی‌خوانساری، تهران: زوّار.

غزنوی، سیدحسن. (1362). دیوان. به‌تصحیح محمدتقی مدرس ‌رضوی، تهران: اساطیر.

فردوسی، ابوالقاسم. (1386). شاهنامه. دفتر هفتم. به‌کوشش جلال خالقی مطلق؛ ابوالفضل خطیبی، تهران: مرکز دائره­المعارف بزرگ اسلامی.

فرغانی، سیف­الدین. (1364). دیوان. با تصحیح و مقدمه­ی ذبیح‌الله صفا. تهران: فردوسی.

قزوینی، زکریا بن محمد. (1373). آثارالبلاد و اخبارالعباد. ترجمه­ی جهانگیر میرزا قاجار، به‌تصحیح و تکمیل میرهاشم محدّث، تهران: امیرکبیر.

قشیری، ابوالقاسم. (1387). رساله­ی قشیریه. ترجمه­ی ابوعلی حسن عثمانی، تصحیح بدیع‌الزمان فروزانفر، تهران: زوّار.

کاشغری، محمودبن حسین. (1375). نام‌ها و صفت‌ها و ضمیرها و پسوندهای دیوان لغات‌الترک. ترجمه و تنظیم محمد دبیرسیاقی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

کزازی، میرجلال‌الدین. (1392). گزارش دشواری­های دیوان خاقانی. تهران: مرکز.

کلیم همدانی، ابوطالب. (1369). دیوان. تصحیح و تعلیقات محمد قهرمان، مشهد: آستان قدس رضوی.

کمال­الدین­اسماعیل، ابوالفضل. (1348). دیوان. به اهتمام حسین ­بحرالعلومی، تهران: کتابفروشی دهخدا.

کیا، صادق. (1390). واژه­نامه­ی شصت و هفت گویش ایرانی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

لغت­نامه­ی لری. وب­سایت تخصصی.(آخرین ‌بازنگری10بهمن1396). www.lorfa.ir

ماهیار، عباس. (1394). مالک ملک سخن (شرح قصاید خاقانی). تهران: سخن.

مختاری، عثمان. (1391). دیوان. به‌اهتمام جلال‌الدین همایی، تهران: علمی و فرهنگی.

مصفّی، ابوالفضل. (1336). فرهنگاصطلاحاتنجومی (همراهباواژه‌هایکیهانیدرشعرفارسی). تهران: مؤسسه­ی مطالعات و تحقیقات فرهنگی.

معدن‌کن، معصومه. (1395). بزم دیرینه‌عروس. تهران: نشر دانشگاهی.

مقدسی، ابوعبدالله محمدبن­احمد. ( 1385). احسن­‌التقاسیم فی معرفه­ الاقالیم. ترجمه­ی علی‌نقی منزوی، تهران: کومش.

منوچهری دامغانی، ابونجم. (1338). دیوان. به‌کوشش محمد دبیرسیاقی، تهران: زوّار.

مهدوی­فر، سعید. (1392). «بدیل بی­بدیل؛ پنج جستار در باب دیوان افضل­الدین بدیل خاقانی شروانی». آینه­ی میراث، دوره­ی جدید، سال11، ضمیمه­ی شماره­ی 29، صص7-57 و 161-206.

میبدی، ­ابوالفضل رشیدالدین. (1339). کشف­الاسرار و عدّه‌الابرار. ج6، به سعی و اهتمام علی‌اصغر حکمت، تهران: چاپ موسوی.

مینورسکی، ولادیمیر. (1348). شرح قصیده­ی ترسائیه خاقانی. تبریز: سروش.

ناصرخسرو قبادیانی، ابومعین­. (1393). سفرنامه. تصحیح محمود غنی‌زاده، تهران: اساطیر.

نظامی عروضی، احمدبن عمر. (1388). چهار‌مقاله. تصحیح علامه محمد قزوینی، با تصحیح مجدد و شرح لغات و عبارات و توضیحات دکتر محمد معین، تهران: معین.

نظامی، الیاس­بن­یوسف. (1386). اقبال‌نامه. تصحیح حسن وحید دستگردی، تهران: زوّار.

ـــــــــــــــــــ. (1388). شرفنامه. تصحیح حسن وحیددستگردی، تهران: زوار.

ـــــــــــــــــــ.(1385). مخزن­الاسرار.تصحیح حسن وحیددستگردی، تهران: قطره.

نیساری، سلیم. (1385). دفتر دگرسانی‌ها در غزل­های­ ­حافظ. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

نیشابوری، ابواسحق. (1391). قصص‌الانبیا. به‌کوشش معظّمه مُصلّی، مشهد: بوتیمار.

وطواط، رشیدالدین. (1339). دیوان. با مقدمه و تصحیح سعید نفیسی، تهران: کتابخانه­ی بارانی.

هجویری، ابوالحسن­علی­بن­عثمان. (1387). کشف­المحجوب. تصحیح­ محمود عابدی، تهران: سروش.

هیئت، جواد. (1366). سیری در تاریخ زبان و لهجه‌های ترکی. تهران: نو.