مقایسه‌ی صورت و معنا در غرلیات خواجوی کرمانی و جلال‌الدین عضد

 قرآنکریم. (1384). ترجمه­ی مهدی الهی قمشه­ای، قم: دارالقرآن الکریم.

آذر بیگدلی، لطفعلی بیگ. (1387). آتشکده. به تصحیح میرهاشم محدث، تهران: امیرکبیر.

باستانی پاریزی، محمدابراهیم. (1382). «تخلص سعدی». به کوشش کورش کمال سروستانی، سعدی­شناسی، دفتر 6، شیراز: مرکز سعدی­شناسی، صص 16-28.

بینش، تقی. (1379). «تخلص خواجو». مجموعه­مقالاتکنگره­یجهانیبزرگداشتخواجویکرمانی. کرمان: مرکز کرمان­شناسی، صص 209-226.

حافظ شیرازی (1387). دیوان. تدوین سلیم نیساری. تهران: سخن.

جلال­الدین عضد یزدی. (1366). دیوانجلال­الدینعضدیزدی. به کوشش احمد کرمی، تهران: تالار کتاب.

حکمت­شعار، نغمه. (1395). «تطبیق و مقایسه­ی عشق و عرفان در غزلیات حافظ و خواجوی کرمانی». فصلنامه­ی تحقیقات جدید در علوم انسانی، شماره­ی 15، صص 25-34.

خواجوی کرمانی. (1391). کلیاتاشعار خواجویکرمانی.به اهتمام احمد سهیلی خوانساری، تهران: سنایی.

رازی، امین احمد. (1378). تذکره­ی هفت اقلیم. ج1، تصحیح و حواشی سیدمحمدرضا طاهری «حسرت»، تهران: سروش.

ستارزاده، فریده. (1388). مقایسه­ی سبک­شناسی غزلیات خواجوی کرمانی با حافظ. پایان­نامه­ی کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور تهران.

شفیعی کدکنی، محمدرضا. (1358). موسیقیشعر. تهران: توس.

شمیسا، سروش. (1386). نگاهیتازهبهبدیع. تهران: میترا.

صفا، ذبیح­الله. (1369).تاریخادبیاتدرایران (از اوایل قرن هفتم تا پایان قرن هشتم هجری). ج3، بخش دوم، تهران: فردوس.

صیادکوه، اکبر. (1386). مقدمه­ای بر زیبایی­شناسی سعدی، تهران: روزگار، چاپ نخست.

کاشی، تقی­الدین. (بی­تا). خلاصه الاشعار و زبده الافکار. هند: کتابخانه­ی چشمه­ی رحمت.

لطفی، سمانه. (1389). مقایسه­ی سطح فکری غزلیات سعدی و خواجو. رساله­ی دکتری دانشگاه سیستان و بلوچستان.

مصاحبی نائینی، محمدعلی «عبرت». (1376). تذکره­یمدینهالأدب. تهران: کتابخانه موزه و مرکز اسناد مجلس‏ شورای ملی.

مکی، حسین. (1364). گلزارادب. تهران: امیرکبیر.

میرصادقی، جمال. (1367). عناصر داستان. تهران: شفا.

ناتل خانلری، پرویز. (1369). هفتادسخن. ج3، تهران: توس.