وضعیت استناد در «پژوهش‌نامه» و «کتاب ماه کودک و نوجوان»‌

اسمیت، آلستر. جی. (2004). «استنادها و پیوندها به عنوان معیار تأثیرگذاری نشریات آنلاین کتابداری و اطّلاع رسانی». ترجمه­ی سیمین نیازی، گزیده­ی مقاله­های ایفلا. گردآورنده: فریبرز خسروی. تهران: سازمان اسناد و کتابخانه­ی ملّی ایران، 87.

حجوانی‌، مهدی. (1379). «سیری‌ در ادبیّات‌ کودک‌ و نوجوان‌ ایران‌ پس‌ از انقلاب». پژوهشنامه­ی ادبیّات‌ کودک‌ و نوجوان‌، شماره­ی 20 و 21، بهار، 22.

حری، عباس. (1362). تحلیل اسنادی و شباهت­های آن با علم حدیث. تهران: نشر دانش.  4 (2)، 11-17.

ــــــــــــ. (1376). «اهمیت و ضرورت بکارگیری منابع خارجی در تحقیقات کشور». فصلنامه­یکتاب، شماره‌ی12 ، 7-12.

حری، عباس و اعظم شاه بداغی. (1385). شیوه‌های استناد در نگارش علمی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.

خدابنده‌، حمیرا. (1387). سخنرانی‌ در انجمن‌ مهرورزان‌ گیل.3/5/1387. قابل بازیابی در: http://book20.mihanblog.com/post/1608

خسرونژاد، مرتضی. (1389). معصومیت و تجربه. درآمدی بر فلسفه­ی ادبیات کودک. چاپ سوم، تهران: نشر مرکز.

دیانی، محمدحسین. (1379). مباحث بنیانی در کتابداری و اطّلاع‌رسانی ایران. تهران: کتابخانه‌ی رایانه‌ای.

رضوی، عبدالحمید. (1388). «دوزبانگی: مسأله یا پدیده؟»؛ چکیده­ی مقاله­های اولین همایش ملی دو زبانگی و آموزش: چالش‌ها، چشم‌اندازها و راهکارها. پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش، مرکز پژوهشی ‌تعلیم و تربیت کاربردی تبریز: تبریز،4.

گارفیلد، یوجین. (1996). «چگونه استناد کنیم؟»، ترجمه­ی عبدالحسین فرج­پهلو، مجلّه‌ی روانشناسی و علوم تربیتی، 3، (1و2)، 127.

گال، مردیت، والتر بورگ و جویس گال. (1383). روش­های تحقیق کمی و کیفی در علوم تربیتی و روانشناسی. ترجمه­ی احمدرضا نصر و همکاران، جلد دوم، تهران: دانشگاه شهید بهشتی و سمت.

معین، محمد. (1345). لغت­نامه­ی دهخدا. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.

میردهقان، مهین­ناز (1388). «سرقت علمی: پیش­گیری با آموزش در رشد ساختار پژوهش­»؛ ماهنامه­ی مهندسی فرهنگی، سال چهارم، شماره­ی 33 و 34، تهران: شورای عالی انقلاب فرهنگی، 10.

سایت مرکز مطالعات ادبیات کودک دانشگاه شیراز، صفحه­ی درباره­ی مرکز، بازیابی شده در تاریخ10/12/ 1388

http://www.shirazu.ac.ir/index.php?page_id=3066