| تعداد نشریات | 24 |
| تعداد شماره‌ها | 851 |
| تعداد مقالات | 7,575 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,413,778 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,580,471 |
بررسی تطبیقی شخصیت «زن پارسا»ی عطار و «ورتا»ی پرده نئی از بهرام بیضایی براساس نظریه ارسطو | ||
| شعر پژوهی(بوستان ادب) | ||
| مقاله 6، دوره 9، شماره 4 - شماره پیاپی 34، اسفند 1396، صفحه 99-118 اصل مقاله (901.8 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22099/jba.2017.22098.2372 | ||
| نویسندگان | ||
| احسان زیورعالم* 1؛ سید فضل الله میرقادری2 | ||
| 1فارغ‌التحصیل/دانشگاه هنر تهران | ||
| 2هیأت علمی/دانشگاه شیراز | ||
| چکیده | ||
| متون ادبی فارسی منبع مناسبی برای نمایشنامه‌نویسان و فیلمنامه‌نویسان است تا دست‌مایه اثری نمایشی شوند؛ لیکن فقدان مولفه‌ها و جنبه‌های دراماتیک در آنها موجب می‌شود یا متون درخوری به نگارش درنیایند یا کمتر مورد توجه درام‌نویسان قرار گیرند. بهرام بیضایی در این بین یک استثنا به حساب می‌آید. وی با شناخت ادبیات کهن فارسی و اشراف کامل به اسلوب تحلیل و نگارش درام، توانسته است آثار قابل تاملی خلق کند. فیلمنامه «پرده نئی» نمونه مناسبی از اقتباس ادبی از یک متن ادبی است. در این مقاله سعی بر آن است با تکیه بر آرای ارسطو در فن شعر در باب کنشگر و رابطه آن با طرح نمایش، اثر بهرام بیضایی را با اصل داستان کهن «زن پارسا» تطبیق داده شود. ارسطو با تعریف شخصیت و رابطه آن با طرح، کاربستی منطقی برای آفرینش یک شخصیت نمایشی ارائه می‌دهد که می‌توان به عنوان راهکاری مناسب در اقتباس از آن بهره برد. ارسطو رابطه میان طرح و شخصیت را کنش می‌داند که عاملی در راستای شکوفایی شخصیت در بستر طرح نمایشی می‌شود. بیضایی با بکارگیری اصول ارسطویی شخصیت مرکزی حکایت زن پارسای عطار را با تعریفی روانشناختی و اجتماعی از زنی منفعل به قهرمانی کنش‌مند تبدیل کرده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بهرام بیضایی؛ عطار؛ ارسطو؛ پرده نئی؛ شخصیت‌پردازی | ||
| مراجع | ||
|
اسلامی، کتایون. (1390). بررسی تطبیقی«پردهی نئی» اثر بهرام بیضایی با حکایات مشابه آن در متون کهن فارسی. پایاننامهی کارشناسی ارشد دانشگاه هنر تهران. ارسطو. (1386). فن شعر. ترجمهی عبدالحسین زرینکوب، تهران: امیرکبیر. بیضایی، بهرام. (1392). پردهی نئی. تهران: روشنگران و مطالعات زنان. دهخدا، علی‌اکبر. (1345). لغت‌نامه. تهران: دانشگاه تهران. عطار. شیخ فریدالدین. (1387). الهینامه. تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران: سخن. مک لیش، کنت. (1386). ارسطو و فن شعر. ترجمهی اکبر معصوم بیگی، تهران: آگه. هالیول، استیون. (1388). پژوهشی دربارهی فن شعر ارسطو. ترجمهی مهدی نصراللهزاده، تهران: مینوی خرد. Blondell, Ruby. (1999). Women on the Edge: Four Plays by Euripides. Mary-Kay Gamel, Nancy Sorkin Rabinwitz, Bella Zweig, New York: Routledge.
Childs, Peter. (2006). The Routledge Dictionary of Literary Terms. Roger Fowler, Oxen: Routledge, 5th Ed.
Egri, Lajos. (1960). The Art of Dramatic Writing. New York: Simon & Schuster Pub.
Krasner, David. (2009). Staging Philosophy. David Z. Saltz, Michigan: University of Michigan, 4th Ed.
Letwin, David. (2008). The Architecture of Drama. Joe Stockdole & Robin Stockdole: Maryland, The Scarecrow press.
Quinn, Edward. (2006). A Dictionary of Literary and Thematic Terms. New York: Fact on File Pub., 2nd Ed.
Rabinwitz, Nancy Sorkin. (2002). The Cast of Character Style in Greek Tragedy. Austin: University of Texas Press.
Rabinwitz, Nancy Sorkin. (2008). Greek Tragedy. Oxford: Blackwell Pub.
Rehm, Rush. (1994). Greek Tragic Theatre. London: Routledge.
Woloch, Alex. (2003). The One Vs. Many: The Many Minor Characters and the Space of the Protagonist in the Novel. Princeton: Princeton University Press.
Worman, Nancy. (2002). The Cast of Character: Style in Greek Literature. Austin: University of Texas, 1th Ed.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,646 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,095 |
||