همچو گلبرگ طری بود وجود تو لطیف

آذرلی، غلامرضا. (1387). فرهنگ واژگان گویش‌های ایران. تهران: هَزار کرمان.

آیینه‌نگینی، ولی‌الله. (1382). نگین سبز کرمان: فرهنگ گویش رابُر. کرمان: مرکز کرمان‌شناسی.

احمدی بیرجندی، احمد. (1377). «لهجه‌های محلی و حل مشکلات متون ادبی». خراسان‌پژوهی، سال 1، شماره­ی 2، صص 114-122.

اکبری شالچی، امیرحسین. (1370). فرهنگ گویشی خراسان بزرگ. تهران: مرکز.

امیری، منوچهر. (1363). «درباره‌ی بیست بیت از دیوان حافظ خانلری». آینده، سال 10، شماره­ی 10 و 11، صص 643-650.

بختیاری، علی اکبر. (۱۳۷۸) سیرجان در آئینه­ی زمان. کرمان: مرکز کرمان­شناسی.

بابک، علی. (1375). بررسی زبان‌شناختی گویش زرند. کرمان: مرکز کرمان‌شناسی.

برومند سعید، جواد. (1375). واژه‌نامه‌ی گویش بردسیر. کرمان: مرکز کرمان‌شناسی.

ــــــــــــــــــ. (1383). ریشه‌شناسی و اشتقاق در زبان فارسی.کرمان: دانشگاه شهید باهنر.

برهانی، مهدی. (1366 الف). «حافظ قزوینی-غنی یا خانلری، کدام؟ (قسمت دوم)». حافظ‌شناسی، به کوشش سعید نیازکرمانی، ج 2، تهران: پاژنگ، صص24-91.

ــــــــــــــ. (1366 ب). «سرنوشت یک واژه در بیتی از حافظ». حافظ‌شناسی، به کوشش سعید نیازکرمانی، ج4، تهران: پاژنگ، صص 179-185.

پورحسینی، ابوالقاسم. (1370). فرهنگ لغات و اصطلاحات مردم کرمان. کرمان: مرکز کرمان‌شناسی.

حافظ، شمس‌الدّین محمّد. (1367). دیوان حافظ. تصحیح و تعلیق محمّد قزوینی و قاسم غنی، به اهتمام ع. جربزه‌دار، تهران: اساطیر.

ــــــــــــــــــــــ. (1375). دیوان حافظ. به تصحیح و توضیح پرویز ناتل خانلری، 2 ج، تهران: خوارزمی.

ــــــــــــــــــــــــ. (1376). حافظ. به سعی سایه. تهران: کارنامه.

ــــــــــــــــــــــــ. (1387). دیوان حافظ بر اساس نسخه­های خطّی سده‌ی نهم. تدوین: سلیم نیساری، تهران: سخن.

ــــــــــــــــــــــــ. (1389). دیوان حافظ. مقدمه، ویراست و پرداخت متن، گزینش و گزارش نسخه‌بدل‌ها، ترجمه‌ی عربی‌ها: محمد راستگو، تهران: نی.

حسن‌دوست، محمد. (1393). فرهنگ ریشه‌شناختی زبان فارسی. 5 ج، (ج2-5) و چاپ دوم (ج 1)، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

حسینی موسی، زهرا. (1384). فرهنگ واژگان و کنایات شهربابک. کرمان: بنیاد کرمان‌شناسی.

حمیدیان، سعید. (1392). شرح شوق (شرح و تحلیل اشعار حافظ). 5 ج، تهران: قطره.

خرمشاهی، بهاءالدین. (1390). «اوجی دیریاب و کوششی کامیاب در تصحیح دیوان حافظ (درباره‌ی تصحیح جدید سلیم نیساری)». ذهن و زبان حافظ، تهران: ناهید، صص 539-582.

دانشگر، احمد. (1374). فرهنگ واژه‌های رایج تربت حیدریه. مشهد: آستان قدس رضوی.

راستگو، سید محمد. (1382). هنر سخن‌آرایی (فن بدیع). تهران: سمت.

رجایی بخارایی، احمدعلی. (1347). «نقش آداب و رسوم عامه در حلّ مشکلات ادبی». مجله‌ی دانشکده‌ی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه مشهد، سال 4، شماره­ی 1 و 2 (پیاپی 13 و 14)، صص 103-114.

رضایی باغ‌بیدی، حسن. (1382). «شیرازی باستان». گویش‌شناسی، شماره­ی 1 (ویژه‌نامه‌ی نامه‌ی فرهنگستان، ش21)، صص32-40.

رواقی، علی. (1381). ذیل فرهنگ‌های فارسی. با همکاری مریم میرشمسی، تهران: هرمس.

ـــــــــــ. (1382 الف). «گویش‌ها و متون فارسی (1)». نامه‌ی انجمن، س 3، ش 2 (پیاپی10)، صص13-41.

ـــــــــــ. (1382 ب). «گویش‌ها و متون فارسی (2)». نامه‌ی انجمن، س 3، ش 3 (پیاپی 11)، صص38-76.

رودسری، کاظم. (1371). «نامه‌ها: آقای احمد سمیعی، آفرین بر نفست باد که خوش بردی بوی». دانش، سال 13، شماره­ی 1، صص 74 و 75.

زمرّدیان، رضا. (1368). بررسی گویش قاین (زبان‌شناسی عملی). مشهد: معاونت فرهنگی آستان قدس رضوی.

ــــــــــــ. (1379). راهنمای گردآوری و توصیف گویش‌ها. مشهد: دانشگاه فردوسی.

ــــــــــــ. (1382). «نقش گویش‌ها در کمک به از میان بردن برخی ابهامات واژگانی متون کهن فارسی دری». مجله‌ی دانشکده‌ی ادبیات و علوم انسانی مشهد، شماره­ی 140، صص 39-62.

سریزدی، محمود. (1380). نامه‌ی سیرجان (واژه‌ها و اصطلاحات لهجه‌ی سیرجانی). با مقدّمه‌ی محمدابراهیم باستانی پاریزی، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

سعدی، مصلح بن عبدالله. (1381). گلستان سعدی. تصحیح و توضیح: غلامحسین یوسفی، تهران: خوارزمی.

شاه نعمت‌الله ولی. (1361). کلیات اشعار شاه نعمت‌الله ولی. به سعی جواد نوربخش، تهران: خانقاه نعمت‌اللهی.

شفیعی کدکنی، محمدرضا. (1370). موسیقی شعر. تهران: آگاه.

ــــــــــــــــــــــــ. (1385). این کیمیای هستی:مجموعه‌ی مقاله‌ها و یادداشت‌های محمدرضا شفیعی‌کدکنی درباره‌ی حافظ. به کوشش ولی‌الله درودیان، تبریز: آیدین.

ــــــــــــــــــــــــ. (1389). «حماسه‌ای شیعی از قرن پنجم [درباره‌ی علی‌نامه]». ضمیمه‌ی آینه‌ی میراث، دوره‌ی جدید، سال 8، ضمیمه‌ی 20، صص 93-176.

شمس منشی، محمد بن هندوشاه. (1355=1976م.). دستورالکاتب فی تعیین‌المراتب. متن علمی و انتقادی با مقدمه و فهرست‌ها به اهتمام و تصحیح عبدالکرام علی اوغلی علی‌زاده، مسکو: دانش.

صادقی، علی‌اشرف. (1378). «باد شرطه». نشر دانش، س 16، ش 1، صص 48-51.

ـــــــــــــــــ. (1386). «فارسی‌شناسی». بخارا، شماره­ی 63، صص 62-96.

صدیقیان، مهین­دخت. (۱۳۸۳) فرهنگ واژه نمای حافظ. تهران: سخن.

صرّافی، محمود. (1375). فرهنگ گویش کرمانی. با مقدّمه‌ی محمدابراهیم باستانی پاریزی، تهران: سروش.

صفوی، کورش. (1390). از زبان‌شناسی به ادبیات. ج1: نظم، تهران: سوره‌ی مهر.

صفی‌علی‌شاه، میرزاحسن. (1367). دیوان صفی‌علی‌شاه. با مقدمه‌ی تقی تفضلی، به کوشش منصور مشفق، تهران: صفی‌علی‌شاه.

عبید زاکانی، نظام‌الدین. (1332). کلیات. تصحیح عباس اقبال آشتیانی، تهران: اقبال.

عراقی، فخرالدین ابراهیم همدانی. (1336). کلیات شیخ فخرالدین ابراهیم همدانی متخلص به عراقی. به کوشش سعید نفیسی، تهران: سنایی.

عطار نیشابوری. (۱۳۸۷)  الهی نامه، به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران: سخن.

عطار، محمدبن‌ابراهیم. (1363). هیلاج‌نامه. تصحیح و مقدمه‌ی احمد خوشنویس، تهران: کتابخانه‌ی سنایی.

ــــــــــــــــــــــ. (1371). جوهرالذات. دفتر اول و دوم، تهران: اشراقیه.

ــــــــــــــــــــــ. (1380). اشترنامه. به کوشش مهدی محقق، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.

عیوضی، رشید. (1384). حافظ برتر کدام است؟ تهران: امیرکبیر.

فرزاد، مسعود. (1349). حافظ، صحت کلمات و اصالت غزل‌ها. شیراز: دانشگاه پهلوی (کانون جهانی حافظ‌شناسی).

فرهنگستان زبان و ادب فارسی. (1389). راهنمای گردآوری گویش‌ها برای گنجینه‌ی گویش‌های ایرانی. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی (بارگذاری‌شده در وبگاه فرهنگستان به نشانی persianacademy.ir).

فره‌وشی، بهرام. (1390). فرهنگ زبان پهلوی. تهران: دانشگاه تهران.

قرآن قدس. (1364). پژوهش علی رواقی، ج1، تهران: مؤسسه‌ی فرهنگی شهید محمد رواقی.

مالمیر، تیمور (1391). «تصحیح و تبیین برخی دشواری‌های متون کهن بر اساس گویش لری». ادب‌پژوهی، شماره‌ی 20، تابستان، صص33-52.

ــــــــــــ. (1393). «اهمیت گویش‌ها و لهجه‌های محلی در تبیین و تصحیح متون عرفانی». پژوهش‌های ادب عرفانی (گوهر گویا)، سال 8، شماره‌ی1 (پیاپی 26)، صص 1-18.

مجتبایی، فتح‌الله. (1386). شرح شکن زلف (بر حواشی دیوان حافظ). تهران: سخن.

محمّدی خمک [سکایی سیستانی]، جواد (1379). واژه‌نامه‌ی سکزی (فرهنگ لغات سیستانی). تهران: سروش.

مدخل دُرج 4. مؤسسه‌ی فرهنگی مهر ارقام ایرانیان.

مطلبی، محمد. (1385). بررسی گویش رودباری (کرمان). پایان‌نامه‌ی دکتری پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

مکنزی، دیوید نیل. (1373). فرهنگ کوچک زبان پهلوی. ترجمه‌ی مهشید میرفخرایی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

مؤیّدمحسنی، مهری. (1381). گویش مردم سیرجان. کرمان: مرکز کرمان‌شناسی.

نیساری، سلیم. (1367). مقدمه‌ای بر تدوین غزل‌های حافظ. تهران: علمی.

ــــــــــــ. (1384). «حافظ و عرصه‌ی شطرنج [درباره‌ی بیتِ «مباش غرّه به بازی خود ... حکم پادشاه ‌انگیز]». حافظ، شماره‌ی 19، ص53.

ــــــــــــ. (1385). دفتردگرسانی‌هادرغزل‌های حافظ. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

وحیدیان کامیار، تقی. (1388). بدیع  از دیدگاه زیبایی­‌شناسی. تهران: سمت.