همگونی همخوان‌ها در زبان ترکی زنجان: رویکرد هندسه مشخصه‌های واجی

آرلاتو، آنتونی (1373) درآمدی بر زبانشناسی تاریخی، ترجمه یحیی مدرسی، چاپ دوم، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

زارع، آمنه و عباس رنجبر (1387) «فرایند همگونی در گویش جهرمی در چارچوب نظریه هندسه مشخصهای کلمنتس». مجله گویش‌شناسی، دوره هفتم، صص 64-47.

زاهدی، کیوان و فیضیه فخاریان (1390) «همگونی همخوان‌ها در زبان فارسی نوین: رویکرد واج‌شناسی هندسه مشخصه‌ها». مجله پژوهش‌های زبا‌ن‌شناسی، دوره دوم،  صص 64-47.

کامبوزیا، عالیه کرد زعفرانلو (1385/ 1392) واج‌شناسی: رویکردهای قاعده بنیاد، تهران: سمت.

کامبوزیا، عالیه کرد زعفرانلو و الهام ثابتی (1392) «فرایندهای واجی همخوانی در گویش کردی کلهری»، فصلنامه جستارهای زبانی، صص 191-222.

کامبوزیا، عالیه کرد زعفرانلو و دیگران (1395) «همگونی همخوان با همخوان در گویش دماوندی: نظریه هندسه مشخصه های واجی»، دو فصلنامه زبان شناسی گویش‌های ایرانی دانشگاه شیراز، سال اول، شماره اول، صص43-72.

نوربخش بیدختی، سهیلا و اعظم استاجی (1391) «انگاره هندسه مشخصه‌های واجی در زبان فارسی»، مجله زبان‌شناسی و گویش‌های خراسان، دوره دوم، صص 85-63.

Clements, G. N. & Hume E. V. (1995) “the internal organization of speech sounds”, In Goldsmith, J. A. (ed.), the Handbook of Phonological Theory, 245-306. Cambridge, MA: Blackwell Publishers

Clements, G. N. (1985) “the geometry of phonological features”, Phonology Yearbook, 2, 225- 252.

Goldsmith, J. (1976) “Autosegmental Phonology”, Massachusetts Institute of Technology, Ph.D. dissertation: Cambridge. [Published by Garland Press, NewYork, 1976]

Hardcastle, W. J. and J. Laver (1997)  the Handbook of Phonetic Sciences, Blackwell.

Hall, T. A. (2008 ) “Middle High German [rs]>[r] as height dissimilation”, The Journal of Comparative Germanic Linguistics, 11, 213-248.

McCarthy, J. J. (1988) “Feature geometry and dependency: a review”, Phonetic, 43, 84-108.

Roach, P. (2000) English Phonetics and Phonology, A Practical Course, 3^rd ed., Cambridge University Press.