تبیین معناهای نازیباشناسانه ی بیماری، رنج و مرگ در اشعار نیما یوشیج

آبراهامیان، یرواند. (۱۳۷۷). ایران بین دو انقلاب. ترجمه‌ی احمد گل‌محمدی و محمد ابراهیم فتاحی، تهران: نی.

احمدی، احمدرضا. (۱۳۷۷). حکایت آشنایی من با... . تهران: ویدا.

اخوان ثالث، مهدی. (۱۳۷۶). بدعت‌ها و بدایع نیما یوشیج. تهران: زمستان.

اسلامیه، مصطفی. (۱۳۹۱). زندگی‌نامه‌ی نیما یوشیج. تهران: نیلوفر.

برمن،مارشال. (۱۳۸۱). تجربه‌ی مدرنیته؛ هر آنچه سخت و استوار است دود می شود و به هوا می‌رود. ترجمه‌ی مراد فرهادپور، تهران: طرح نو.

بودلر، شارل. (۱۳۸۲). «نقاش زندگی مدرن» در:  از مدرنیسم تا پست‌مدرنیسم. لارنس کِهون، ترجمه‌ی عبدالکریم رشیدیان، تهران: نی.

بی‌کس، شیرکو. (۱۳۸۴). ﺗﻤﺎﻡ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥِ ﺟﻬﺎﻥ ﺷﺎﻋﺮﻧﺪ. ترجمه‌ی یغما گلرویی، تهران: دارینوش.

پلات، سیلویا. (۱۳۸۲). در کسوت ماه. تهران: مروارید.

پورنامداریان، تقی. (۱۳۹۱). خانه‌ام ابری است. تهران: مروارید.

حمیدیان، سعید. ۱۳۸۳). داستان دگردیسی: روند دگرگونی‌های شعر نیما یوشیج، تهران: نیلوفر.

شمس لنگرودی، محمد. (۱۳۸۱). تاریخ تحلیلی شعر نو. ج۱، تهران: مرکز.

ــــــــــــــــــــــ . (۱۳۸۴). نیما یوشیج. تهران: قصه.

کمبل، جوزف. (۱۳۷۷). قدرت و اسطوره. ترجمه‌ی عباس مخبر، تهران: مرکز.

موحد، ضیاء. (۱۳۷۷). شعر و شناخت. تهران: مروارید.

ناکلین، لیندا. (۱۳۸۵). بدن تکه‌تکه‌شده: قطعه به مثابه استعاره‌ای از مدرنیته. ترجمه‌ی مجید اخگر، تهران: حرفه هنرمند.

یوشیج، نیما. (۱۳۷۵). دنیا خانه‌ی من است. به کوشش سیروس طاهباز، تهران: یونسکو.

ــــــــــــ. (۱۳۸۴). مجموعه‌ی کامل اشعار. به کوشش سیروس طاهباز، تهران: نگاه.

هنفلینگ، اسوالد. (۱۳۷۷). چیستی هنر. تهران: هرمس.