شیوه های اجرایی اشعار محلی در ایران

احمد پناهی سمنانی، محمد. (۱۳۷۶). ترانه و ترانه‎سرایی در ایران. تهران: سروش.

ـــــــــــــــــــــــــ. (۱۳۸۰). ترانه‌های دختران حوا؛ زنانه‌ها در شعر عامیانه‌ی ایران. تهران: ترفند.

اصلاح عربانی، ابراهیم. (۱۳۷۴). کتاب گیلان. گروه پژوهشگران ایران.

باقری، رحمان. (۱۳۹۰). «آیین‌های مرگ و مویه در لرستان». فصلنامه‌ی فرهنگ مردم ایران. ش۲۶. صص۸۱-۸۳.

برزگر، محمدرضا. (۱۳۸۷). اُرشِم (ابریشم)؛ سیری در موسیقی مقامی کتولی. گرگان: نوروزی.

بوستان، بهمن و محمدرضا درویشی. (۱۳۷۰). هفت اورنگ؛ مروری بر موسیقی سنتی و محلی ایران. تهران: حوزه‌ی هنری.

بهار (ملک‌الشعرا)، محمدتقی. (۱۳۷۱). بهار و ادب فارسی؛ مجموعه‌ی یک‌صد مقاله از ملک‌الشعرای بهار. به کوشش محمد گلبن، با مقدمه‌ی غلامحسین یوسفی، تهران: کتاب‌های جیبی.

تمیم‌داری، احمد. (۱۳۹۰). فرهنگ عامه. تهران: مهکامه.

جام نامقی، ابونصر احمد. (۱۳۸۷). روضه‌المذنبین و جنه‌المشتاقین. به کوشش علی فاضل، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

درویشی، محمدرضا. (۱۳۷۳). مقدمه بر شناخت موسیقی نواحی ایران.تهران: حوزه‌ی هنری.

دهخدا، علی‌اکبر. (۱۳۷۷). لغت‌نامه. تهران: مؤسسه و چاپ دانشگاه تهران.

ذوالفقاری، حسن. (۱۳۹۴). «خوانندگان و نوازندگان محلی؛ حافظان ترانه‌های ملی». پژوهش‌نامه‌ی ادب غنایی، س۱۳، ش۲۴، صص۱۳۳-۱۵۰.

ـــــــــــ . (۱۳۹۵). «دوخوانی و جمع‌خوانی اشعار عامه». نشریه‌ی چوک، دست‌یافتنی در نشانی http://www.chouk.ir

رازی، شمس قیس. (۱۳۳۸). المعجمفیمعاییراشعارالعجم. تصحیح علامه محمد قزوینی، با مقابله‌ی مدرس رضوی، تهران: دانشگاه تهران.

رحمانی، روشن. (۱۹۹۴). ادبیاتعامیانه‌یافغانستان. مسکو.

رحیمی، غ. نیلاب. (۱۳۶۵). سنگردی‏های پنجشیر. کابل: کمیته‌ی دولتی کلتور ریاست‏ فرهنگ.

ژوکوفسکی، والنتین. (۱۳۸۲). اشعار عامیانه‌ی ایران در عصر قاجار. به کوشش عبدالحسین نوایی، تهران: اساطیر.

سنجری ژوژکیان، علی. (۱۳۹۳). «تقسیم‌بندی آواز و رقص لُری». دست‌یافتنی در نشانی

 http://tribeahmadvand.persianblog.ir/post/8

سیف‌زاده، سیدمحمد. (۱۳۷۷). پیشینه‌ی تاریخی موسیقی لرستان. خرم‌آباد: افلاک.

شفیعی کدکنی، محمدرضا. (۱۳۶۸). موسیقی شعر. تهران: آگاه.

شکورزاده، ابراهیم. (۱۳۳۸). ترانه‌های روستایی خراسان. تهران: بنگاه مطبوعاتی گوتنبرگ.

صداقت‌کیش، جمشید. (۱۳۸۳). «گونه‌های منظوم شفاهی و موسیقی». فصلنامه‌ی فرهنگ مردم ایران، ش۵و۶، صص۲۵-۳۶.

فقیری، ابوالقاسم. (۱۳۹۵). واسونک‌های شیرازی و روایت‌هایی از فرهنگ مردم فارس. شیراز: دانشنامه‌ی فارس.

قهرمان، محمد. (۱۳۸۳). فریادهای تربتی. مشهد: ماه‌جان.

کاظمی، محمد کاظم. (۱۳۷۶). «دوبیتی‌های سیاه مو و جلالی». مجله‌ی شعر، ش۲۱، صص۲۲۴و۲۲۵.

کبیری، غلامرضا. (۱۳۸۱). «زمزمه‌های دیار بی‎خزان». اباختر، ش۴۳، صص۱۵۶-۱۵۹.

کوهی کرمانی، ح. (١۳١۷). هفتصد ترانه از ترانه‌های روستایی ایران. تهران: آفتاب.

مددی، حسین. (۱۳۷۹).«جایگاه موسیقی در ایل بختیاری». چیستا،ش۱۷۱،صص۲۸-۳۱.

مسعودیه، محمدتقی. (۱۳۵۶). موسیقی بوشهر. تهران: سروش

مکری، محمد. (۱۳۲۸). «گورانی یا ترانه‌های کردی». دانش، ش۵.

ملاح، حسینعلی. (۱۳۶۷). پیوندشعروموسیقی. تهران: فضا.

موسوی، سیدسیامک. (۱۳۸۰). سوگ‌سرایی و سوگ‎خوانی‎‎‎‎ در لرستان. خرم‌آباد: افلاک.

میهن‌دوست، محسن. (۱۳۵۵). با کله فریادها؛ ترانه‌هایی از خراسان. تهران: وزارت فرهنگ و هنر، مرکز مردم‌شناسی ایران.

ناتل خانلری، پرویز. (۱۳۲۷). تحقیقانتقادیدرعروضفارسی. تهران: دانشگاه تهران.

ناظرزاده کرمانی، فرهاد. (۱۳۷۸). «حمله‎خوانی: گونه‌ی مهمی از نقالی مذهبی در ایران هنر». ش۳۹، صص۶۵-۷۴.

نصری اشرفی، جهانگیر. (۱۳۷۸). «موسیقی در ایران، موسیقی دستگاه و ردیفی (چارچوب اصلی موسیقی تعزیه موسیقی ردیفی است)». مقام موسیقایی، ش۵، ص۵۶.

نفیسی (ناظم الاطبا)، علی‌اکبر. (۱۳۴۳). فرهنگ ناظم الاطبا. تهران: خیام.

نیکوکار، عیسی. (۱۳۵۲). ترانه‏های نیمروز؛ مجموعه‏ای از دوبیتی‏ها و تصنیف‌های‏سیستانی‏. تهران: وزارت فرهنگ و هنر، مرکز پژوهش‌های مردم‏شناسی.

وکیلیان، سیداحمد. (۱۳۸۴). متل‌ها و افسانه‌های ایرانی. تهران: سروش.

هدایت، صادق. (۱۳۱۰). اوسانه. تهران: بی‌نا.

ـــــــــــــ . (۱۳۱۸). «ترانه‌های عامیانه». مجله‌ی موسیقی، ش۶و۷.

ـــــــــــــ . (۱۳۴۴). مجموعه‌نوشته‌های پراکنده‌ی صادق هدایت. حسن قائمیان، تهران: امیرکبیر.

ـــــــــــــ . (١٣۷٩). فرهنگ عامیانه‌ی مردم ایران. به کوشش جهانگیر هدایت، تهران: چشمه.

همایونی، صادق. (۱۳۵۵). «گویندگان‏ ترانه‏های محلّی؛ نوابغ گمنام». رستاخیز، دوره‌ی ۲، ش۴۳۷۱۱.

ــــــــــــ . (۱۳۷۹). ترانه‌های محلی فارس. شیراز: بنیاد فارس‌شناسی.

همایی، جلال‌الدین. (۱۳۴۱). مقدمه‌ی دیوان عثمان مختاری. تهران: ﺑﻨﮕﺎﻩ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻭ ﻧﺸﺮ ﮐﺘﺎﺏ.