مرگ و مرگ‌اندیشی در اشعار شفیعی‌کدکنی

امن‌خانی، عیسی. (1392). «اگزیستانسیالیسم و شفیعی‌کدکنی؛ نگاهی به اندیشه‌های وجودی در  اشعار شفیعی‌کدکنی با تکیه بر شعر اضطراب ابراهیم». کتاب ماه ادبیات، ش72، صص32-42.

انجم‌روز، بهرام. (1383). «حیات مرگ در شریان‌های ادبی». ادبیات داستانی، شماره‌ی80، صص54-55. 

اوبراین، کانرکروز. (1349). آلبر کامو. ترجمه‌ی عزت‌الله فولادوند، تهران: خوارزمی.

بشردوست، مجتبی. (1379). در جستجوی نیشابور؛ زندگی و شعر محمدرضا شفیعی‌کدکنی. تهران: ثالث.

پورنامداریان، تقی. (1390). «بازنگاهی به شعر دکتر شفیعی‌کدکنی». آزما، شماره‌ی79.

حسام‌پور، سعید؛ سمیه نبوی و اعظم حسینی. (1394). «مرگ و مرگ‌اندیشی در اشعار اخوان ­ثالث، شاملو و فروغ فرخزاد». پژوهشنامه‌ی ادب غنایی، ش24،صص77-96.

حسن‌پور آلاشتی، حسین و عیسی امن‌خانی. (1387). «اسطوره سیزیف و تأثیر آن بر شعر معاصر». شناخت، شماره‌ی57، صص69-86.

خدایاری، مصطفی. (1395). «مرگ و موت ارادی از دیدگاه سنایی، عطار و مولانا با رویکرد تمثیلی». زبان و ادب فارسی، شماره‌ی 27، صص41-66.

رجبی، فرهاد. (1390). «مرگ زندگی‌بخش در شعر بدر شاکر‌السیاب و نیمایوشیج». ادب عربی، دوره‌ی3، شماره‌ی2، صص185-206.

سهرابی، فرخنده و یحیی معروف. (1393). «بررسی نماد خورشید در شعر امل دنقل و شفیعی کدکنی». کاوش‌نامه‌ ادبیات تطبیقی، دوره‌ی 4، شماره‌ی14، صص 1-24.

سیدالشهدایی، رویا. (1383). «خوانشی زیباشناسانه از مرگ در شاهنامه فردوسی؛ مرگ سیاوش». پژوهش‌های ادبی، شماره‌ی4، صص131-144.

شریفی، فیض. (1392). شفیعی کدکنی؛ شعر شفیعی‌کدکنی از آغاز تا امروز. تهران:نگاه،

شفیعی‌کدکنی، محمدرضا. (1353). «مقام انسان در عرفان ایرانی». یغما، شماره‌ی 309، صص147-151.

ــــــــــــــــــــ . (1357). از بودن و سرودن. تهران: توس.

ــــــــــــــــــــ . (1376). هزاره‌ی دوم آهوی کوهی. تهران: سخن.

ـــــــــــــــــــ . (1380). ادوار شعر فارسی؛ از مشروطیت تا سقوط سلطنت.تهران: سخن.  

ــــــــــــــــــــ . (1388 الف). مثل درخت در شب باران. تهران: سخن.

ــــــــــــــــــــ . (1388 ب). از زبان برگ. تهران: سخن.

ــــــــــــــــــــ . (1388 ج). بوی جوی مولیان. تهران: سخن.

ــــــــــــــــــــ . (1389 الف). در کوچه‌باغ‌های نشابور. تهران: سخن.

ــــــــــــــــــــ . (1389ب). شب‌خوانی. تهران: سخن.

ــــــــــــــــــــ . (1389ج). زمزمه‌ها. تهران: سخن.

شمیسا، سیروس. (1390). مکتب‌های ادبی. تهران: قطره.

صادقی‌شهپر، رضا و رحمان مشتاق‌مهر. (1390). «مرگ‌اندیشی و زوال، مهم‌ترین بن‌مایه (موتیف) در شعر فروغ فرخزاد و نمودهای آن». اندیشه‌های ادبی، شماره‌ی 7، صص 89-120.

صنعتی، محمد. (1384). «درآمدی به مرگ در اندیشه غرب». ارغنون، شماره‌ی 26و27، صص1-64.

صیادکوه، اکبر و رقیه (پریچهر) کوهنورد. (1395). «بن‌مایه‌های اجتماعی­سیاسی و نمادهای آن در هزاره‌ی دوم آهوی کوهی». ایران‌نامگ، دوره‌ی1، شماره‌ی4، صص72-92.

فروغی، محمدعلی و قاسم غنی. (1372). رباعیات خیام. ویرایش جدید بهاءالدین خرمشاهی، تهران: ناهید.

فلاح، مرتضی. (1387). «سه نگاه به مرگ در ادبیات فارسی». پژوهش زبان و ادبیات فارسی، شماره‌ی11، صص223-254.

کاکایی، قاسم و محبوبه جباره ‌ناصرو. (1393). «بررسی تطبیقی مرگ‌اندیشی از دیدگاه خیام و عطار». اندیشه‌ی دینی، شماره‌ی3، صص113-136.

کامو، آلبر. (1384). افسانه‌ سیزیف. ترجمه‌ی محمود سلطانیه، تهران: جامی.

محمدپور، محمد؛ نوید بازرگان و امیرحسین ماحوزی. (1394). «تولد آسمانی با مرگ نفسانی (مرگ اختیاری) به روایت مثنوی معنوی». ادبیات عرفانی و اسطوره‌شناختی، دوره‌ی11، شماره‌ی39، صص263-301.

مردانی نوکنده، محمدحسین. (1381). «مبانی اگزیستانسیالیسم». کیهان فرهنگی، شماره‌ی 195، صص28-31.

ملاحاجی‌آقایی، محمدحسن. (1379). «روشنایی‌نامه‌ باران؛ نظری به شعر شفیعی‌کدکنی». رشد آموزش زبان و ادب فارسی، شماره‌ی 56، صص32-41.

مولوی، جلال‌الدین محمد بلخی. (1389). مثنوی معنوی. بر اساس نسخه‌ی نیکلسون، تهران: محمد.

میرزایی، فرامرز؛ مهدی شریفیان و علی پروانه. (1389). «مرگ‌اندیشی خیامی در آثار دو شاعر فارسی و عربی؛ صلاح عبدالصبور و نادر نادرپور». جستارهای زبانی، شماره‌ی1، صص159-177.

نوروزی داودخانی، نورالله. (1391). «معانی، تصاویر و تعابیر مرگ در اشعار سهراب سپهری و فریدون توللی». پژوهش‌نامه‌ی ادب غنایی، شماره‌ی18، صص185-198.

وجدانی، فریده. (1390). «سیمای مرگ در شعر فردوسی و ناصرخسرو». پژوهش‌نامه‌ی ادب غنایی، شماره‌ی16، صص175-196.