قصه‌شناسی افسانۀ نخودی

آسابرگر، آرتور. (۱۳۸۰). روایت در فرهنگ عامیانه، رسانه و زندگی روزمره. ترجمه‌ی محمدرضا لیراوی، تهران: سروش.

افتخارزاده، افسانه. (۱۳۸۸). قصّه‌های بلوچی. تهران: چشمه.

انجوی شیرازی، ابوالقاسم. (۱۳۵۲). قصه‌های ایرانی. ج۱، تهران: امیرکبیر.

ـــــــــــــــ . (۱۳۵۹). گل به صنوبر چه کرد. تهران: امیرکبیر.

ـــــــــــــــ . (۱۳۸۳). قصّه‌های ایرانی. ۲ج، تهران: امیرکبیر.

بهرنگی، صمد و بهروز دهقانی. (۱۳۵۸). افسانه‌های آذربایجان. تهران: دنیا و روزبهان.

بیهقی، حسین‌علی. (۱۳۸۰). چهل افسانه‌ی خراسانی. تهران: سازمان میراث فرهنگی.

پراپ، ولادیمر. (۱۳۶۸). ریخت‌شناسی قصه‌هّای پریان. ترجمه‌ی فریدون بدره‌ای، تهران: توس.

پریشانی، زیبا و مسعود شیربچه. (۱۳۸۸). بن‌مایه‌ها و عناصر قصّه‌های پری‌وار ایرانی. نجف‌آباد: دانشگاه آزاد اسلامی.

حسن‌زاده، علیرضا. (۱۳۷۹). افسانه‌ی زندگان. ۲ج، تهران: بقعه.

خدیش، پگاه. (۱۳۹۱). ریخت‌شناسی افسانه‌های جادویی. تهران: علمی و فرهنگی.

درویشیان، علی اشرف. (۱۳۷۵). افسانه‌ها و متل‌های کردی. تهران: چشمه.

ــــــــــــــ و رضا خندان. (۱۳۸۳). فرهنگ افسانه‌های مردم ایران. تهران: کتاب و فرهنگ.

دیه‌جی، عبدالرحمن. (۱۳۵۷). افسانه‌های ترکمن. تهران: افق.

ساکاره، فلورنس. (۱۳۵۱). نیم‌وجبی و نه افسانه‌ی دیگر از افسانه‌های کهن ژاپن. مترجم رضا استاد، تهران: امیرکبیر.

ـــــــــــــــ . (۱۳۷۲). پسر هلو. ترجمه‌ی سیروس طاهباز، تهران: کانون پرورش فکری کودکان.

صبحی (مهتدی)، فضل‌الله. (۱۲۲۳). افسانه‌های ایرانی. تهران: امیرکبیر.

ــــــــــــــــــــــ . (۱۳۸۷). قصّه‌های صبحی. ۲ج، تهران: معین.

فرخ‌فال، بهرام. (۱۳۵۸). افسانههای لرستان. تهران: شباهنگ.

فقیری، ابوالقاسم. (۱۳۷۴). قصّه‌های مردم فارس. شیراز: نوید.

لریمر، د.ل. (۱۳۵۳). فرهنگ مردم کرمان. به کوشش فریدون وهمن، بنیاد فرهنگ ایران.

مارزلف، اولریش. (۱۳۷۱). طبقه‌بندی قصّه‌های ایرانی. ترجمه‌ی کی‌کاووس جهانداری، تهران: سروش.

نادری، افشین. (۱۳۸۳). نمونه‏هایی از قصّه‏های مردم ایران‏. تهران: نشر قصّه با همکاری پژوهشکده‏‌ی مردم‏شناسی میراث فرهنگی.

هدایت، صادق. (۱۳۸۱). فرهنگ عامیانه‌ی مردم ایران. به کوشش جهانگیر هدایت، تهران: چشمه.

یاحقی، محمدجعفر. (۱۳۶۹). فرهنگ اساطیر ایران. تهران: مؤسسه‌ی مطالعات و تحقیقات فرهنگی و انتشارات سروش.