| تعداد نشریات | 24 |
| تعداد شماره‌ها | 859 |
| تعداد مقالات | 7,631 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,515,242 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,637,830 |
نقد و بررسی نمودهای خودشکوفایی در منطق‌الطیر عطار بر اساس نظریه‌ی راجرز | ||
| شعر پژوهی(بوستان ادب) | ||
| مقاله 6، دوره 8، شماره 3، آذر 1395، صفحه 95-112 اصل مقاله (262.61 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22099/jba.2016.3675 | ||
| نویسندگان | ||
| بیژن ظهیری ناو1؛ محمود رضایی دشت ارژنه* 2؛ زهرا محمد حسنی صغیری3 | ||
| 1دانشگاه محقق اردبیلی | ||
| 2دانشگاه شیراز | ||
| 3دانشگاه شهید چمران اهواز | ||
| چکیده | ||
| گرایش فطری انسان به خودشکوفایی و کمال، به‌ویژه وقتی که ادبیات به حوزه‌ی عرفان قدم می‌گذارد و با چاشنی شریعت و طریقت آمیخته می‌گردد، گستره‌ی عظیمی از ادبیات ایران‌‌شهر را به خود اختصاص داده است. منطق‌الطیر عطار از جمله آثاری است که با درونمایه‌ی اصلی دیدار با خویشتن و شناخت خود، بشر را به فارغ شدن از متعلقات ناسوتی و نیل به کمال فراخوانده است و از رهگذر این اندیشه، به رویکردی از علم روانشناسی به نام «روانشناسی انسان‌گرا» نزدیک می‌شود. روانشناسی انسان‌گرا با قرار دادن انسان در مرکز توجه و با تأکید بر روی جنبه‌های مثبت انسان و تکیه بر «خویشتن» و «خود» فرد و اصالت بخشیدن به اصل بشریت، با بیان و روشی متفاوت با اندیشه‌ی عرفانی، به بحث درباره‌ی خودشکوفایی پرداخته است. در این جستار، منطق‌الطیر عطار از منظر روانشناسی انسان‌گرا و بر اساس الگوی خودشکوفایی راجرز نقد و بررسی گردید و روشن شد که در این اثر بشکوه نیز پرندگان سالک، جهت رسیدن به خودشکوفایی و کمال، پنج شاخصه‌ی بنیادین نظریه‌ی راجرز را در خود متبلور کرده‌اند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| عطار؛ منطق‌الطیر؛ روانشناسی انسان‌گرا؛ راجرز؛ خودشکوفایی | ||
| مراجع | ||
|
پورنامداریان، تقی. (۱۳۸۲). دیدار با سیمرغ. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. دی‌نای، رابرت. (۱۳۸۱). سه مکتب روانشناسی. ترجمه‌ی سیداحمد جلالی، تهران: پادرا. راجرز، کارل. (۱۳۶۹). درآمدی بر انسان‌شدن؛ دیدگاه ی‍ک درم‍ان‍گ‍ر از روان‌درم‍ان‍ی. ترجمه‌ی قاسم قاضی، تهران: دانشگاه آزاد اسلامی. ــــــــــــ . (۱۳۷۶). هنر انسان‌شدن. ترجمه‌ی مهین میلانی، تهران: فاخته. راس، آلن. (۱۳۷۵). روانشناسی شخصیت؛ نظریه‌ها و فرآیندها. ترجمه‌ی سیاوش جمال‌فر، تهران: روان. سلیگمن، مارتین و دیوید روزنهان. (۱۳۸۲). آسیب‌شناسی روانی. ترجمه‌ی سیدیحیی محمدی، تهران: ارسباران. شریعت باقری، محمدمهدی و سعید عبدالملکی. (۱۳۸۷). تحلیل روا‌‌ن‌شناختی خودشکوفایی از دیدگاه مولانا و راجرز. تهران: دانژه. شکرشکن، حسین و همکاران. (۱۳۸۲). مکتب‌های روانشناسی و نقد آن. تهران: سمت. شولتس، دوآن. (۱۳۸۲). روانشناسی کمال. ترجمه‌ی گیتی خوشدل، تهران: پیکان. ـــــــــــــ . (۱۳۸۴). نظریه‌های شخصیت. ترجمه‌ی یوسف کریمی و همکاران، تهران: ارسباران. صفرپور، فریبا. (۱۳۷۳). حافظ و خودشکوفایی. پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت معلم. عطار، محمدبن‌ابراهیم. (۱۳۸۳). منطق‌الطیر عطار نیشابوری. با م‍ق‍دم‍ه، ت‍ص‍ح‍ی‍ح و ت‍ع‍ل‍ی‍ق‍ات م‍ح‍م‍درض‍ا ش‍ف‍ی‍ع‍ی ک‍دک‍ن‍ی، تهران: سخن. میزیاک، هنریک و ویرجینیا سکستون. (۱۳۷۶). تاریخچه و مکاتب روانشناسی. ترجمه‌ی احمد رضوانی، مشهد: آستان قدس رضوی. Rogers, C. R. (1951). Client-centered therapy; Its current practice, implications and theory. London: Constable
ــــــــــــــــــــــــــــ. et al. (1967). Person to person; The problem of being human; A new trend in psychology. Lafayette, CA: Real People Press.
.ــــــــــــــــــــــــــــ(1989).On becoming a person. Boston: Houghton Mifflin Company.
Rickman, R.M. (1993). Theories of personality. California: Brooks/ Cole Publishing Co.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,211 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 851 |
||