نگاهی به گستره ی طنز و مطایبه و شگردهای آفرینش آن در آثار فرهاد حسن زاده (با تاکید بر سه جلد کتاب "روزنامه سقفی")

اخوان‌ثالث، مهدی. (۱۳۷۴). نقیضه و نقیضه‌سازان. تهران: زمستان.

اخوت، احمد. (۱۳۷۱). نشانه‌شناسی مطایبه. اصفهان: فردا.

ــــــــــــ. (۱۳۸۴). لطیفه‌ها از کجا می‌آیند؟. تهران: قصه.

ادهمی، حسین. (۱۳۹۰). بررسی ساز و کارهای آفرینش طنز در داستان‌های هوشنگ مرادی کرمانی. پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد دانشگاه گیلان.

اصلانی، محمدرضا. (۱۳۸۵). فرهنگ واژگان و اصطلاحات طنز. تهران: کاروان.

امینی، اسماعیل. (۱۳۸۵). خندمین‌تر افسانه. تهران: سوره‌ی مهر.

انوشه، حسن. (۱۳۸۱). دانشنامه‌ی ادب فارسی. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

برگسون، هانری لویی. (۱۳۷۹). خنده. ترجمه‌ی عباس میرباقری، تهران: شباویز.

بهزادی‌اندوهجردی، حسین. (۱۳۷۸). طنز و طنزپردازی در ایران. تهران: صدوق.

پلارد، آرتور. (۱۳۸۶). طنز. ترجمه‌ی سعید سعیدپور، تهران: مرکز.

جوادی، حسن. (۱۳۸۴). تاریخ طنز در ادبیات فارسی. تهران: کاروان.

حجوانی، مهدی. (۱۳۸۹). زیباشناسی ادبیات کودک. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

حری، ابوالفضل. (۱۳۸۷). درباره‌ی طنز. تهران: سوره‌ی مهر.

حسن‌زاده، فرهاد. (۱۳۸۴). لطیفه‌های ورپریده. تهران: پیدایش.

ـــــــــــــــ . (۱۳۹۰الف). روزنامه سقفی همشاگردی. تهران: افق.

ـــــــــــــــ . (۱۳۹۰ب). دومین روزنامه سقفی همشاگردی. تهران: افق.

حلبی، علی‌اصغر. (۱۳۶۵). مقدمه‌ای بر طنز و شوخ‌طبعی در ایران. تهران: پیک ترجمه و نشر.

خسرونژاد، مرتضی. (۱۳۸۹). معصومیت و تجربه؛ درآمدی بر فلسفه ادبیات کودک. تهران: مرکز.

داد، سیما. (۱۳۸۷). فرهنگ اصطلاحات ادبی. تهران: مروارید.

سادات‌اخوی، محمد. (۱۳۹۱). «آفتاب لب بام؛ گام‌هایی در خیابان طنز نوجوانان»، در مجموعه‌مقالات کتاب طنز۶. تهران: سوره‌ی مهر.

سلیمانی، محسن. (۱۳۹۱). اسرار و ابزار طنزنویسی. تهران: سوره‌ی مهر.

ضیایی، رفیع. (۱۳۸۵). «مقولات کلی شوخ‌طبعی»،در مجموعه‌مقالات کتاب طنز۵. تهران: سوره‌ی مهر.

فتوحی، محمود. (۱۳۹۱). سبک‌شناسی نظریه‌ها، رویکردها و روش‌ها. تهران: سخن.

قریشی، عمادالدین. (۱۳۹۰). «نبودن اما بودن؛ مروری اجمالی بر طنز کودکان و نوجوانان». در مجموعه‌‌‌‌مقالات کتاب طنز۶، تهران: سوره‌ی مهر.

قزل‌ایاغ، ثریا. (۱۳۸۸). ادبیات کودکان و نوجوانان و ترویج خواندن. تهران: سمت.

کردچگینی، فاطمه. (۱۳۸۸). «شکل دگر خندیدن». در مجموعه‌مقالات کتاب طنز۵، تهران: سوره‌ی مهر.

کریچلی، سیمون. (۱۳۸۴). در باب طنز. ترجمه‌ی سهیل سمی، تهران: ققنوس.

محمدی، محمدهادی و زهره قایینی. (۱۳۸۴). تاریخ ادبیات کودکان ایران. ج۶. تهران: چیستا.

مرچنت، ملوین. (۱۳۷۷). کمدی. ترجمه‌ی فیروزه مهاجر، تهران: مرکز.

موسوی گرمارودی، سیدعلی. (۱۳۸۸). دگر خنده. تهران: انجمن قلم.

میرصادقی، میمنت. (۱۳۷۳). واژه‌نامه‌ی هنر شاعری. تهران: کتاب مهناز.

نجف‌زاده بارفروش، محمد و مرتضی فرجیان. (۱۳۷۰). طنزسرایان از مشروطه تا انقلاب. ج۳. تهران: بنیاد.

نیکوبخت، ناصر. (۱۳۸۰). هجو در شعر فارسی. تهران: دانشگاه تهران.