| تعداد نشریات | 24 |
| تعداد شماره‌ها | 851 |
| تعداد مقالات | 7,575 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,413,757 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,580,454 |
بررسی تداوم زمان روایت در حکایتهای فرعی کلیله و دمنه | ||
| شعر پژوهی(بوستان ادب) | ||
| مقاله 2، دوره 3، شماره 3، آبان 1390، صفحه 27-48 اصل مقاله (480.83 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22099/jba.2012.270 | ||
| نویسندگان | ||
| عباس جاهدجاه1؛ لیلا رضایی* 2 | ||
| 1دانشگاه پیام نور بوشهر | ||
| 2خلیج فارس بوشهر | ||
| چکیده | ||
| بررسی تداوم زمان روایت در حکایتهای فرعی کلیله و دمنه دکتر عباس جاهدجاه* دکتر لیلا رضایی** دانشگاه پیام نور بوشهر دانشگاه خلیج فارس بوشهر چکیده بررسی و تحلیل زمان در دانش روایتشناسی در سه بخش نظم (order)، تداوم (duration) و بسامد (frequency) انجام میشود. تداوم، نسبت میان طول مدت داستان و طول مدت بیان آن است که در سه شکل، نمود مییابد: شتاب ثابت؛ شتاب مثبت و شتاب منفی. گذشته از بخش «تداوم»، در دو بخش «نظم» و «بسامد» نیز میتوان ردپاهایی از عوامل ایجاد شتاب ثابت، مثبت و منفی روایت را به دست آورد. کتاب «کلیله و دمنه» - به قلم نصرالله منشی– به دلیل داشتن نثر فنی، همواره یکی از آثار مطنب دانسته شده است. بررسی حکایتهای فرعی این کتاب بر پایهی عوامل سببساز شتاب مثبت و منفی روایت، نشان میدهد از میان حالتهای سهگانهی تداوم زمان روایت، سهم عوامل ایجادکنندهی شتاب مثبت در این حکایتها، بیش از دیگر عوامل است و روایت کلیله و دمنه با وجود برخورداری از نثر فنی، همچنان رنگ و بوی ایجاز و اعتدال را در حکایتهای خود حفظ کرده است. * استادیار زبان و ادبیات فارسی jahedjah@gmail.com ** استادیار زبان و ادبیات فارسی leili.rezaei@gmail.com (نویسنده‌ی مسئول) تاریخ دریافت مقاله: 25/3/89 تاریخ پذیرش مقاله: 25/3/90 | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تداوم؛ روایت؛ زمان؛ کلیله و دمنه | ||
| مراجع | ||
|
اخوت، احمد. (1371). دستور زبان داستان. صفهان: فردا
اردلانی، شمسالحاجیه. (1387). «عامل زمان در رمان سووشون». مجله‌ی زبان و ادبیات فارسی، سال 4، شماره‌ی 10، صص 9-35.
امامی، نصراله. (1387). «روایت و دامنه زمانی روایت در قصههای مثنوی». ادب‌پژوهی، شماره‌ی 5، صص 129-160.
پروینی، خلیل. (1387). «الگوی ساختارگرایی ولادیمیر پراپ و کاربردهای آن در روایت شناسی». پژوهش زبان و ادبیات فارسی، شماره 11، صص 183-203.
تولان، مایکل جی. (1383). درآمدی نقادانه- زبان‌شناختی بر روایت. ترجمهی ابوالفضل حری، تهران: بنیاد سینمایی فارابی.
رجبی، زهرا. (1388). «بررسی رابطه زمان و تعلیق در روایت پادشاه و کنیزک». پژوهش زبان و ادبیات فارسی، شماره‌ی 12، صص 75-98.
ریکور، پل. (1383). زمان و حکایت. ترجمهی مهشید نونهالی، تهران: گام نو
ریمون کنان، شلیموت. (1387). بوطیقای روایت. ترجمهی ابوالفضل حری، تهران: نیلوفر.
صهبا، فروغ. (1387). «بررسی زمان در تاریخ بیهقی بر اساس نظریه ژنت». پژوهشهای ادبی، سال 5، شماره‌ی 21، صص 89-112.
غلامحسینزاده، غلامحسین. (1386). بررسی عنصر زمان در روایت با تأکید بر حکایت اعرابی درویش در مثنوی». پژوهشهای ادبی، شماره‌ی 16، صص 199-217.
فورستر، ای. ام. (1369). جنبههای رمان. ترجمهی ابراهیم یونسی، تهران: نگاه.
مارتین، والاس. (1382). نظریههای روایت. ترجمهی محمد شهبا، تهران: هرمس.
منشی، نصراله. (1373). کلیله و دمنه. تصحیح و توضیح مجتبی مینوی، تهران: امیرکبیر.
Chatman, Seymour.(1978). "Story and Discourse: Narrative Structure in Fiction and Film". Ithaca and London:Cornell UP. Genette, Gérard. (1980 [1972]). "Narrative Discourse". Trans. Jane E. Lewin. Oxford: Blackwell. Jahn, Manfred. (2005). "Narratology: A Guide to the Theory of Narrative". English Department, University of Cologne. Ricoeur, P. (1992). Oneself as another, Chicago: University of Chicago Press Rimmon-Kenan, Shlomith. (1983). "Narrative Fiction: Contemporary Poetics". London: Methuen. Toolan, Michael J. (1988). "Narrative: A Critical Linguistic Introduction". London: Routledge. White, Hayden. (1980). "The value of narrativity in the representation of reality". Critical Inquiry, Vol. 7, No. 1, On Narrative. Autumn, pp. 5-27. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,073 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 902 |
||