شیوه‌های تعلیلی شاعران سبک آذربایجانی

بهار، محمدتقی. (1321). «سوگند». هنر و معماری، شماره 74، صص 209-212.

حکیم آذر، محمد. (1390). «اسلوب معادله در غزل سعدی». پژوهش‌نامه زبان و ادبیات فارسی، سال 3، شماره 9، صص 163-184.

خاقانی شروانی، افضل‌الدین. (1375الف). دیوان. ویراسته‌ی میرجلال‌الدین کزازی، دو جلد، تهران: مرکز.

خوانساری، محمد. (1362). منطق صوری. تهران: آگاه.

رهبر، علی. (1347). «سوگند و ردپای آن در ادبیات فارسی». کاوه (مونیخ)، شماره‌ی 21و22، صص232-240.

زرین‌کوب، عبدالحسین. (1366). بحر در کوزه. تهران: علمی.

سعادتی، افسانه. (1389). «روی‌کرد مولانا نسبت به استدلال». ادبیات عرفانی دانشگاه الزهرا، سال 1، شماره‌ی 2، صص125-150.

شاله، فیلیسین. (1382). «در پیرامون هنر». ترجمه‌ی بامداد، نشریه دانشکده‌ی ادبیات تبریز، سال 3، شماره 5و6، صص 107-114.

شفیعی کدکنی، محمدرضا. (۱۳۷۱). شاعر آیینه‌ها. تهران: آگاه.

شمیسا، سیروس. (1378) نگاهی تازه به بدیع. تهران: فردوس.

عبداللهی، منیژه. (1391). «بررسی ساختار استدلال در سه متن دوره‌ی قاجار». شعر پژوهی (بوستان ادب)، سال 4، شماره‌ی 2، پیاپی 12، صص 151-174.

فشارکی، محمد. (1379) نقد بدیع. تهران: سمت.

فلکی شروانی. (1343). دیوان اشعار. به تصحیح شهاب طاهری، تهران: ابن‌سینا.

مجیرالدین بیلقانی. (1358). دیوان اشعار. تصحیح محمد آبادی، تبریز: دانشگاه تبریز.

مهستی گنجوی. (1371). رباعیات. جمع و تدوین احمد سهیلی خوانساری، تهران: ایرانی.

نظامی گنجوی. (1334). دیوان اشعار. تصحیح سعید نفیسی، تهران: فروغی.

ـــــــــــــ (1389 الف). لیلی و مجنون. تصحیح بهروز پروتیان، تهران: امیرکبیر.

ـــــــــــــ (1389ب). هفت‌پیکر. تصحیح بهروز ثروتیان، تهران: امیرکبیر.

ـــــــــــــ (1374). مخزن‌الاسرار. تصحیح برات زنجانی، تهران: دانشگاه تهران.

ـــــــــــــ (1390). خسرو و شیرین. تصحیح حسن وحید دستگردی، تهران: قطره.

ـــــــــــــ (1387). اقبالنامه. تصحیح بهروز ثروتیان، تهران: امیرکبیر.

ـــــــــــــ (1386). شرفنامه. تصحیح بهروز ثروتیان، تهران: امیرکبیر.

وحیدیان کامیار، تقی. (1385). بدیع از دیدگاه زیبایی‌شناسی. تهران: سمت.